Παρουσίαση
Ποια θα μπορούσε να είναι η θρησκευτικότητα ενός φιλοσόφου που κατηγορήθηκε από τους πάντες ως υλιστής, «άθεος» και «ηδονιστής»; Η θέση του Επίκουρου, «Ο θεός δεν έχει προβλήματα ούτε σε άλλους προκαλεί, κι έτσι ούτε οργίζεται με κανέναν ούτε χαρίζεται σε κανέναν, όλα αυτά είναι γνωρίσματα αδύναμου όντος» συνιστά αθεΐα; Αποτελεί αντίφαση το να πιστεύει κανείς στην ύπαρξη του θεού και συγχρόνως να το αποκλείει από τις ανθρώπινες υποθέσεις;Το βιβλίο φωτίζει πολλές πλευρές της ελληνικής ιστορίας και θρησκείας και εξετάζει νηφάλια τις θέσεις της επικούρειας φιλοσοφίας απέναντι στο θρησκευτικό φαινόμενο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΕισαγωγήΠρόλογος
Η κατάσταση της θρησκείας στις αρχές της Ελληνιστικής Εποχής
Η ζωή του Επίκουρου
Επικούρεια φιλία
Η θρησκεία του Επίκουρου
Ο Επίκουρος και η αστρική θρησκεία
To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:
tlekkas, pantsap, chara2906, demetpapad, jdoulfis, ELSA_2007, Grigoris Nietzsche, agrofylakas, lab.alex, Ηλίας Smithy, val_kosΚριτικές για το προϊόν
[05/09/2018] thanuser. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
[23/08/2017] zorzzano. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΣημαντικό βιβλίο μόνον ως προς τις απόψεις του συγγραφέως. Είναι πρόδηλη η γνώσις του επί πολλών ιστορικών θεμάτων αλλά προκρίνει τις απόψεις του σαν θέσφατες και αδιαμφισβήτητες. Λ.χ. εν σ. 44,105 κατ’ αυτόν η του Πλάτωνος Ἐπινομίς είναι νόθο πόνημα και ούτω το παρουσιάζει (πρβλ. Νόμους Πλάτ/ος Παπύρου σ. 90-91). Όταν όμως τον βολεύει το χρησιμοποιεί ως Πλατωνικό πόνημα (βλ. τελευταίο κεφάλαιο). Στο κεφάλαιο δε περί της θρησκείας τής εποχής σχεδόν λείπει η αναφορά στα Ορφικά, και ταύτα, φαίνεται να τα αγνοεί με τα όσα γράφει στην σ. 42 αποδίδων την αλληγορικήν ερμηνεία τών θεών το πρώτον στον Πρωταγόρα αντί στόν Ορφέα πολλούς αιώνες πρίν. Το γεγονός ότι ό,τι υποστηρίζει στηρίζεται σε πηγές είναι παραπλανητικό καθώς για να υποστηρίξει την υπόθεσι της αυξανομένης αθεΐας παραθέτει τον Εὐήμερο τον Μεσσήνιο, αντιπροσωπεύοντα βίᾳ το 1% της πόλεως. Σαν να κρίνουμε την κοινωνία για τις απόψεις ενός κόμματος του 1%. Πολλές υπερβολές και ορθογραφικά λάθη (ειδικά κατά τις παραθέσεις τού πρωτοτύπου έπεσε αλύπητο τσεκούρι). Είναι γραμμένο εν είδει προσωπικού σημ/ρίου με περισσή -από ιστορικής πλευράς- ψυχρότητα του συγγραφέως (αναλύει τα περί θρησκείας σαν μηχανικός αναλύων ένα πρόβλημα!) και μετεφράσθη σίγουρα από μη επαρκώς κατηρτισμένους με προχειρότητα. Δυστυχώς ο γράψας είχε διαβάσει μεγάλο όγκο βιβλίων αλλά οι παρατηρήσεις του στα επί του Ελληνισμού είναι παιδαριώδεις. Παρά ταύτα, μονοτονικώς -ευτυχώς λέω εγώ μετά τανωτέρω- γραμμένο, κακής ποιότητος χαρτί και πανέμορφο εμφανισιακά εξώφυλλο. Δέν προτείνεται, αντ’ αυτού αγοράστε την Ελληνιστική φιλοσοφία του A. Long.
Βαθμολογία:
Χωρίς να έχω διαβάσει άλλο βιβλίο για τον Επίκουρο και την διδασκαλία του , θεωρώ ότι η άποψη του συγγραφέα έχει πολύ ενδιαφέρον. Είναι καλό και ευανάγνωστο βιβλίο για μια πρώτη γνωριμία με τον φιλόσοφο.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.