Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Παρουσίαση

Όλοι όσοι έγραψαν για το Θεόφιλο και μας έδωσαν στοιχεία για τη ζωή του, συμφωνούν πως ο Θεόφιλος δεν ήταν κανονικός άνθρωπος. Ήταν λαφρόμυαλος, λειψός. Ο λαός τον έλεγε πότε αγαθό και πότε αχμάκη.
Και τα δυο έχουν τη σημασία "αυτός που τα καμώματά του είναι σαν του μωρού παιδιού", που εμπεριέχει και τη σημασία του κουτού, αλλά και του "καλού τρελού", του παλαβιάρη. Οι μητέρες στη Λέσβο, όταν οι γιοι τους δεν έκαναν τα θελήματά τους, φώναζαν μισοπειραχτικά - μισοχαϊδευτικά "βρε αχμάκη!"
Είναι παράδοξο πως πολλοί λαοί, ιδιαίτερα οι Ανατολίτες, θεωρούν πως τέτοιοι άνθρωποι είναι "του Θεού".
Οι Άραβες πιστεύουν πως με τέτοιους ανθρώπους ο Θεός συνεχίζει την ύπαρξη του κόσμου. Τους ονομάζουν abdal, που αρχικά σήμαινε "Θεός μεταμφιεσμένος", "υποκατάστατο του Θεού". [...] (Από την έκδοση)