ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Διαβάζοντας το πρώτο διήγημα της συλλογής μας, κάθε σύγχρονος αναγνώστης θα αναγνωρίσει την εικόνα του Κάφκα. Κυριαρχεί ο ίδιος μηχανισμός των ατέλειωτων αναδρομών, με τη διαφορά ότι ο Hawthorne, χωρίς να χάνει σε αγωνία ή σε ένταση, μας προειδοποιεί εξαρχής ποια θα είναι η κατάληξη του μύθου. Το Γουέικφιλντ είναι το καλύτερο διήγημα του Hawthorne και ίσως ένα από τα καλύτερα της λογοτεχνίας. [...]
Το Ολοκαύτωμα της γης ανταποκρίνεται με τρόπο αξιοθαύμαστο στον μυστικιστικό στοχασμό των Υπερβατιστών της Νέας Αγγλίας, με τους οποίους δεσμοί φιλίας συνέδεαν τον Hawthorne η ουσιαστική πραγματικότητα είναι η ανθρώπινη διάνοια, κι όχι ο αισθητός και ορατός κόσμος. [...] Το Μαύρο βέλο του εφημέριου, παρότι αποτελεί καθαρά και ανοιχτά μια αλληγορία, δεν είναι μόνο ευδόκιμο αλλά και αθάνατο.
Ο Hawthorne έγραψε τα καλύτερα και τα χειρότερα διηγήματα του κόσμου στην παρούσα συλλογή προσφέρουμε στον αναγνώστη τα πρώτα. Σαν τον Βέδα τον Αιδέσιμο, ο θάνατος τον βρήκε ενώ ονειρευόταν. Πέθανε την άνοιξη του 1864 στα βουνά του Νιου Χάμσαϊρ. Τίποτα δεν μας απαγορεύει να φανταστούμε την ιστορία που ονειρευόταν και την οποία ο θάνατος ολοκλήρωσε ή ακύρωσε. Άλλωστε, η ζωή του ολόκληρη ήταν μια διαδοχή ονείρων. (Από την Εισαγωγή του Jorge Louis Borges)

"Ο Hawthorne χρωματίζει οτιδήποτε αγγίζει και, προπαντός, έχει την τάση να αγγίζει τα πάντα." - Edgar Allan Poe

Περιεχόμενα

Jorge Luis Borges: Εισαγωγή
TA ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
1) Γουέικφιλντ
2) To ολοκαύτωμα της γης
3) Tο μαύρο βέλο του εφημέριου
4) Οιπροφητικές εικόνες
5) H αναζήτηση του Κρίνου
6) Το στίγμα
7) H κόρη του Ραπατσίνι
8) Το επανωφόρι της λαίδης Έλεωνόρας
9) Οι γυναίκες των νεκρών
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Edgar Allan Poe: Ο διηγηματογράφος Nathaniel Hawthorne, 1847
Henry James: Ο Nathaniel Hawthorne, 1887
Εργοβιογραφία Nathaniel Hawthorne