Η ΑΝΟΙΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

ο Ντελέζ έγραφε για τον Νίτσε στο βιβλίο του "ο Νίτσε και η Φιλοσοφία" ότι για να τον καταλάβουμε πρέπει να κατανοήσουμε ποιους είχε απέναντί του, για ποιος τα έγραφε αυτά που έγραφε.
Το παρόν βιβλίο του π.Ν.Λ. νομίζω αποτελεί την πιο συστηματική του προσπάθεια να συνενώσει θεματικές από διάφορα πρότερα έργα του σε έναν εννιαίο άξονα όπου καταγράφει τις προοπτικές κάθε υπάρχουσας θέσης και προτείνει μέσα από τον κριτικό αναστοχασμό και όχι τον άγονο μηδενισμό όλων των κεκτημένων της Δύσης (που φανερώνουν άλλωστε και τα βαθύτερα αιτήματά της) μια εν Διαλόγω σύμπλευξη, πέρα από τα μανιχαϊστικά δίπολα Δύση-Ανατολή, αυτοί-εμείς κλπ κλπ
Το βιβλίο για όποιον έχει ξαναδιαβάσει π.Ν.Λ. δεν θα φανεί ιδιαίτερα δύσκολο, εμφανίζει αρκετά μεγάλη συνοχή ακόμα και αν χρειάζονται να παραβληθούν μεγάλες παρενθέσεις μέσα στο σώμα του κυρίως κειμένου, ο συγγραφέας προσπαθεί να εξηγεί όσο γίνεται πιο αναλυτικά τις θέσεις που παραθέτει

Υπέροχο βιβλίο σε όλα του! Μου ξεδιάλυσε/ξεδιαλύνει πνευματικούς ορίζοντες. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Φιλοσοφικό και θεολογικό δοκίμιο γύρω από το φαινόμενο του άκρατου ατομικισμού και του αυτοαναφορικού υποκειμένου που κοντεύει να διαλύσει τις ήδη παραπαίουσες δυτικές κοινωνίες. Ο συγγραφέας εστιάζει στην άνοδο και την κυριαρχία του νέου ανθρωπολογικού τύπου που ζει και ενεργεί μόνο για την εκπλήρωση των στενά ατομικών του επιθυμιών και στοχεύει στην προσωπική του ευδοκίμηση. Ανιχνεύει αυτού του είδους τις αντιλήψεις στις θεολογικές θέσεις του μεσαιωνικού δυτικού θεολόγου και φιλοσόφου Θωμά Ακινάτη που δρομολόγησαν ένα σύνολο ιδεών για τη σχέση Θεού και ανθρώπου που μέσα από τον Έγελο και κατόπιν άλλους νεότερους μετανεωτερικούς φιλοσόφους έχει επικυριαρχήσει σήμερα βάζοντας οριστικά στην άκρη κάθε αίσθηση κοινών αρχών και αξιών που μπορούν να συγκροτήσουν κοινότητα και κοινωνία. Όλα αυτά συντείνουν στην ανάδυση ενός όπως τον ονομάζει ο συγγραφέας βελούδινου ολοκληρωτισμού ακριβώς γιατί δεν βιώνεται ούτε νοιώθεται ως τέτοιος και για αυτό είναι πολύ επικίνδυνος. Πάρα πολύ καλό και εύχομαι να βρει πολλούς πολλούς αναγνώστες.