Παρουσίαση
Ο Λουί Ρουμπιέ είχε τα πάντα -μια αγαπημένη οικογένεια, πλούσιες σοδειές, αφθονία, ευμάρεια- και ήταν ευτυχισμένος. Δεν υπολόγισε όμως τα καπρίτσια του ποταμού Γαρούνα, που, αφού γονιμοποίησε τη γη του, του τα παίρνει όλα πίσω. Σε λίγες ώρες το όνειρο γίνεται εφιάλτης. Η μοίρα του ανθρώπου είναι τρομερά ευάλωτη και τα ανθρώπινα επιτεύγματα εύθραυστα απέναντι στις δυνάμεις της φύσης. Με αφορμή τις μεγάλες πλημμύρες του Γαρούνα το καλοκαίρι του 1875, ο Ζολά μας κόβει την ανάσα με μια διήγηση σε ρυθμό ασθμαίνοντα, όπου μέσα στα νερά του φοβερού ποταμού στροβιλίζονται τα πρόσωπά της μαζί με τους αναγνώστες, και κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από το κατακλυσμιαίο αυτό γεγονός. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Οι άνθρωποι στην Πλημμύρα του Ζολά είναι κλαριά και φύλλα που τα παρασέρνει το νερό. Δεν προφταίνουμε να τους γνωρίσουμε, να υπάρξουν για εμάς. Υπάρχουν μόνο και μόνο για να παλέψουν μάταια με το νερό, όταν μια νύχτα ο ποταμός Γαρούνας φουσκώνει κι ένας τόπος ζώντων, ανθηρός και καρπερός, εν μία νυκτί μεταμορφώνεται σε υδάτινο βασίλειο του θανάτου. [...]
Δεν ξέρω τι μέτρησε πιο πολύ για τον συγγραφέα όταν έγραφε τη νουβέλα του. Η ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων ίσως; Η ευάλωτη μοίρα του ανθρώπου και το εύθραυστο των ανθρωπίνων επιτευγμάτων απέναντι στις δυνάμεις της φύσης, όπως λέγεται στην εισαγωγή της Πλημμύρας; Από τα παράθυρα του σπιτιού των Ρουμπιέ δεν μπαίνει ο ευτυχισμένος αέρας τόσων χρόνων, αλλά καταστροφικό νερό. Η σκεπή που τόσα χρόνια προστάτευε από την κακοκαιρία την "ευλογημένη" τους ζωή γίνεται πρώτα, για λίγο, νησίδα σωτηρίας κι έπειτα καταρρέει. [...]
Όμως οι πράξεις των προσώπων μετρούν πιο πολύ κι από το τραγικό τους τέλος. Ο αγώνας τους, αν κι ανευόδωτος, παραμένει ανεξίτηλος - όπως η αγάπη του Γκασπάρ και της Βερονίκ, που το επόμενο πρωί τους βρίσκουν πνιγμένους μα αγκαλιασμένους και στον θάνατο ακόμα, τόσο σφιχτά, ώστε δεν μπορούν να τους χωρίσουν και τους φωτογραφίζουν μαζί - και αγκαλιαστούς, έπειτα, τους κηδεύουν. (Μιχάλης Μακρόπουλος, bookpress.gr, 16/5/2017)
Περιεχόμενα
Εισαγωγή- Η πλημμύρα
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
nasia78, lambrospsomas, dimounatalia, maria tsadiraki, DimitrisPer, eva.holly, stanmic, ΦΜ70, jimmis77, sophiakotsi, Nefeli Karapiperi, dimitrios.n.t, Krvag, xrysafis, tim8, Christos Kitsos, irini tro, NikolasB, DIMIEPI, idoru2099, ansaΚριτικές για το προϊόν
[02/08/2020] tim8. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
[14/12/2019] ioanna ntente. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΟ Ζολά συγκλονίζει με τα πραγματικά γεγονότα του 1875 (τις φονικές πλημμύρες που προκάλεσε η υπερχείλιση του ποταμού Γαρούνα) που χρησιμοποιεί σαν βάση του διηγήματός του, ωστόσο δεν μπορεί να 'συγκρατήσει' την σοβαρότητα των γεγονότων μόνο στο νατουραλιστικό τους πλαίσιο με αποτέλεσμα το ύφος να γίνεται υπερβολικά δραματικό, ειδικά, προς το τέλος της ιστορίας.
Βαθμολογία: 3,8/5 ή 7,6/10.
Βαθμολογία:
Ένα μικρό κείμενο με συνεχή ροή στον λόγο, που καταφέρνει να σε κάνει να αγωνίας μαζί με την οικογένεια.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.