Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Ενα βιβλιο που θα μπορουσε να εχει τυπωθει σε τρια διαφορετικα ,ωστε να μην τρομαζει τον αναγνωστη του. Επισης λιγο πιο ωμο αν το συγκρινει κανεις για παραδειγμα με τον δικο μας Γιαννη Μαρη. Περα απο αυτα, εχει ομως πολυ καλη πλοκη, πολλα ιστορικα στοιχεια που καθολου δεν κουραζουν και πανω απ´ολα ειναι συνολικα αντιπολεμικο, δινοντας αποψη για ολες τις πλευρες του νομισματος και το που μπορει να φτασει κανεις σε ακραιες συνθηκες, σε οποια εθνικοτητα και αν ανηκει. Αναμετρηση του καθενος με την ηθικη του...
Μπορει αν θελει κανεις να μεινει μονο στην υπεροχη πλοκη αλλα και να εμβαθυνει μεσα στην ψυχη του.
Χιλια μπραβο στον εκλειποντα συγγραφεα.

Θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας, ωστόσο, το 1ο βιβλίο είναι ατμοσφαιρικό μεν, βραδυφλεγές δε, το 2ο πιο γρήγορο, αλλά όχι ιδιαίτερα μυστηριώδες, ενώ το 3ο είναι το πιο ενδιαφέρον, γιατί συνδυάζει το μυστήριο με το κατασκοπικό θρίλερ. Ο Kerr έχει κάνει πολύ βαθιά έρευνα στη περίοδο του Γερμανικού φασισμού και στη μετέπειτα καταστροφή της Γερμανίας - ο δε ήρωάς του Μπέρνι Γκούντερ μένει αξέχαστος στους αναγνώστες με το κυνισμό και την 'επικίνδυνη' ευελίξία του. Συνολική βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

ΩΡΑΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠ ΚΕΡ.ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΑΛΛΑ ΔΙΣΤΥΧΩΣ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΘ ΦΙΛΙΠ ΚΕΡ.

Συνολικά είναι ένα αρκετά καλό βιβλίο.Πρόκειται για 3 διαφορετικές ιστορίες με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ. Η πρώτη ιστορία διαδραματίζεται στην Γερμανία πριν το μεγάλο πόλεμο, η δεύτερη κατά την διάρκεια και η τρίτη μετά τον πόλεμο. Η πρώτη ιστορία είναι λιγάκι κουραστική και ο λόγος είναι ότι συνεχώς ο συγγραφέας, μέσω του πρωταγωνιστή, κάνει λογοπαίγνια και χιούμορ με τα πάντα. Και αυτό είναι κάτι που και κουράζει και ξενίζει. Στην 2η ιστορία τα λογοπαίγνια μειώνονται πολύ ενώ στην τελευταία σχεδόν απουσιάζουν. Ουσιαστικά, το χιούμορ έχει, πιστεύω, να κάνει και με την εποχή της κάθε ιστορίας. Στην 1η, η Γερμανία είναι πολύ πλούσια χώρα οι περισσότεροι έχουν χρήματα και γενικά υπάρχει ευδαιμονία. Στην 2η, τα πράγματα έχουν λίγο ζορίσει γιατί είναι κατά την διάρκεια του πολέμου, ενώ στην τελευταία η Γερμανία είναι κατεστραμμένη και υπάρχει πείνα. Συνεπώς, δεν υπάρχει όρεξη για χιούμορ και λογοπαίγνια εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Γενικά είναι είναι κάτι που αξίζει κάποιος να διαβάσει για να μπει στο κλίμα και να δει πως ήταν η ζωή στην Γερμανία την περίοδο πριν, κατά την διάρκεια, και μετά τον Χίτλερ.

Είναι το μόνο που έχω διαβάσει από αυτόν το συγγραφέα. Όταν το πήρα στα χέρια μου είχα μεγάλες προσδοκίες για το περιεχόμενο - συνδυασμός αστυνομικής και ιστορικής μυθοπλασίας, γνωστό όνομα συγγραφέα... Ωστόσο απογοητεύτηκα από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Ο συγγραφέας μοιάζει να τον απασχολεί περισσότερο πως θα ξαφνιάσει τον αναγνώστη με συνεχείς, σε κουραστικό βαθμό επαναλαμβανόμενες, ευρηματικές υποτίθεται παρομοιώσεις και τελικά γίνεται μάλλον ανιαρός. Προσωπικά το άφησα πριν διαβάσω 150 σελίδες... Απογοήτευση. Καμία πρωτοτυπία.