ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ 2020

Παρουσίαση

Ο Όσιος Πατήρ ημών Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, εγεννήθη στο χωριό Σηρικάρι του Νομού Χανίων Κρήτης. Σε πολύ μικρή ηλικία στερήθηκε και τους δύο γονείς του. Όταν έγινε δεκατριών ετών, ο παππούς του τον έστειλε να εργαστή σ' ένα κουρείο στα Χανιά. Όσοι τον γνώριζαν, τον αγαπούσαν, επειδή ήταν ταπεινός και πράος, πρόθυμος και εργατικός, ευγενικός και γλυκομίλητος.
Όμως ο Θεός του είχε ορίσει ένα πολύ δύσκολο και οδυνηρό άθλημα, που άρχισε τότε, με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της νόσου του Χάνσεν, της γνωστής λέπρας. Για να μην τον αντιληφθούν οι Αρχές και τον κλείσουν στο άνυδρο νησί της Σπιναλόγκας, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών έφυγε για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Εκεί γνωρίστηκε με την ανθούσα τότε Ελληνική παροικία και με Αρχιερείς του Πατριαρχικού Θρόνου και έγινε πολύ γρήγορα αγαπητός σε όλους.
Μετά από λίγα χρόνια, που τα σημάδια της νόσου έγιναν πολύ εμφανή, έπρεπε και από εκεί να φύγη. Να πάη, όμως, πού; Κανέναν δεν γνώριζε και πουθενά. Τότε ένας Επίσκοπος, που ο Νικόλαος τού εμπιστεύθηκε το πρόβλημά του, τον έστειλε στον Γέροντα Άνθιμο, ιδρυτή και πνευματικό της Ι. Μ. Παναγίας Βοηθείας στην Χίο και εφημέριο του εκεί λωβοκομείου. Μετά τρία χρόνια ο Νικόλαος εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Νικηφόρος. Ο ευλογημένος Νικηφόρος ζούσε την μοναχική ζωή με αυστηρή άσκηση και τελεία υπακοή.
Κοντά στον πατέρα Άνθιμο, ο οποίος αργότερα ανεκηρύχθη Άγιος, ο Πατήρ Νικηφόρος έφθασε σε μεγάλα μέτρα αρετής. [...] (Από την έκδοση)