ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ

Παρουσίαση

Για τον πρόεδρο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, καθηγητή Γιάννη Ιμβριώτη, που ως την τελευταία του πνοή στάθηκε ο φωτισμένος καθοδηγητής και εμψυχωτής του, έχουν ειπωθεί και γραφτεί αρκετά. Μα μένουν ακόμα πολλά να ειπωθούν. Γιατί ο Ιμβριώτης, που έφυγε από κοντά μας στις 4 Νοέμβρη του 1979, και σαν άνθρωπος και σαν αγωνιστής και δάσκαλος στέκει μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης και φρονηματισμού για κάθε πνευματικό άνθρωπο και ιδιαίτερα για τους νέους.
Ο Γιάννης Ιμβριώτης γεννήθηκε το 1897 στις Κυδωνιές (Αιβαλί) της Μικράς Ασίας. Σπούδασε αρχαία φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μαζί με τη γυναίκα του, την επιφανή παιδαγωγό και αγωνίστρια της προόδου Ρόζα Ιμβριώτη, συνέχισε τις φιλοσοφικές και φιλολογικές σπουδές του στα πανεπιστήμια της Σορβόνης και του Βερολίνου. Το 1933 εκλέχθηκε υφηγητής της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και το 1937 καθηγητής του.
Παρέμεινε και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Θεσ/νίκης σαν τακτικός καθηγητής της συστηματικής φιλοσοφίας ως το 1948, που απολύθηκε για τη συμμετοχή του στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης κατά της φασιστικής κατοχής και τη σταθερή εμμονή του στις μαρξιστικές ιδέες. Για τους ίδιους λόγους εκτοπίστηκε στην περίοδο του εμφύλιου πολέμου (1946-1949) σ' ένα ξερονήσι του Αιγαίου.
Όταν το 1951 βρισκόταν στην εξορία εκλέχθηκε βουλευτής του κόμματος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα έγινε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του. Μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ, υπερασπίστηκε με σθένος τις μαρξιστικές αρχές που είχαν αρχίσει να παραποιούνται από μερικούς συνεργάτες του και δεν δίστασε ν "αποχωρήσει απ' αυτή όταν διαπίστωσε πώς μπήκε σε λαθεμένο δρόμο. Το 1967 με την επιβολή της δικτατορίας της φασιστικής χούντας εκτοπίστηκε και πάλι για τις δημοκρατικές πεποιθήσεις του και τη συνεπή αγωνιστική του στάση.
Μετά την πολιτική αλλαγή του 1974 ο Ιμβριώτης συνέχισε με την ίδια συνέπεια και πίστη την προσφορά του στο επαναστατικό κίνημα της Ελλάδας και τον Οκτώβρη του 1975 πήρε μέρος μαζί με άλλους πνευματικούς ανθρώπους στη δημιουργία του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών και έγινε πρόεδρός του. Λίγο αργότερα μπήκε επικεφαλής του Συνδέσμου φιλίας Ελλάδας - Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας και εργάστηκε ως το θάνατό του για τη σύσφιξη των φιλικών δεσμών ανάμεσα στις δυο χώρες.
Στο ΚΜΕ ο Γιάννης Ιμβριώτης διέθεσε όλες τις γνώσεις και την πείρα του, αγωνίστηκε με πίστη και ενθουσιασμό για να το κάνει κέντρο πρώτα και κύρια διερεύνησης των προβλημάτων της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, κέντρο διάδοσης της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας, και στάθηκε ως τις τελευταίες του μέρες ένας άξιος καθοδηγητής του και συμπαραστάτης στους νέους επιστήμονες, αληθινός δάσκαλος για όλους. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Σ. Ζορμπαλά: «Γιάννης Ιμβριώτης 1897-1979»
Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
H σημερινή ηθική κρίση και οι θρηνωδοί της
H ιδεολογική προπαγάνδα της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς
Κριτική των αξιών του νεοελληνικού πολιτισμού
Οι αρνητές της επιστήμης
Η ιδεολογία του πολέμου
Η μαγεία στην πολιτική
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ
Ο άνθρωπος και η μηχανή
Ο αντιστασιακός άνθρωπος
Σοσιαλιστικός ανθρωπισμός
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ - ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ
«Φιλοσοφικές και αισθητικές δοξασίες του Εφέσιου Ηράκλειτου»
«Σύντομη ιστορία της φιλοσοφίας»
Φυσική και φιλοσοφία. Προβλήματα οντολογίας
Επιστήμη, τέχνη και μαγεία
ΝΕΟΛΑΙΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ
Τα ιδανικά της νεολαίας
Το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης
Η ιδεολογική πορεία του Δημήτρη Γληνού