ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

Παρουσίαση

Η ημερήσια διάταξη στις 20 Φεβρουαρίου 1933: Η αφήγηση μιας συνηθισμένης μέρας, σε αυτόν τον βαρύ χειμωνιάτικο μήνα στο Βερολίνο, κατά την οποία λαμβάνει χώρα, στα άνετα σαλόνια του Ράιχ-σταγκ, η μυστική σύσκεψη είκοσι τεσσάρων βαρόνων της γερμανικής βιομηχανίας με υψηλόβαθμους αξιωματούχους του ναζιστικού καθεστώτος. Στόχος, να «περάσουν από το ταμείο» για να χρηματοδοτήσουν την άνοδο και σταθεροποίηση στην εξουσία του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και του αποτρόπαιου αρχηγού του. Είμαστε στον «παράδεισο της βιομηχανίας και των χρηματοοικονομικών», μαζί με τους Krupp, Opel, Siemens, Telefunken, Agfa, 1C Farben...
12 Μαρτίου 1938: Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται η προσάρτηση της Αυστρίας. Τα επίκαιρα απαθανάτισαν μια εικόνα μηχανοκίνητων στρατευμάτων, τρομερής ισχύος, την εικόνα μιας σύγχρονης εκδοχής της ειμαρμένης. Ωστόσο, πίσω από τη στομφώδη προπαγάνδα του Γκαίμπελς υπήρξε ένας πόλεμος-αστραπή της συμφοράς, με τα πάντσερ ακινητοποιημένα, λόγω μηχανικής βλάβης, στους αυστριακούς δρόμους... Βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον μύθο! Η ιστορία των παρασκηνίων της εγκαθίδρυσης του ναζιστικού καθεστώτος, ένα σύμφυρμα από πραξικοπηματικές ενέργειες και ωραία λόγια, μια σειρά από οργίλες τηλεφωνικές κλήσεις και χονδροειδείς απειλές, φανερώνει μια εντελώς διαφορετική πλευρά, πολύ λιγότερο ένδοξη. Η σκωπτική παρουσίαση αυτής της πραγματικότητας είναι αριστουργηματική. Η ορμητική αφήγηση συγκλονίζει. Η γραφή του Eric Vuillard αποκαθιστά στην αλληλουχία των γεγονότων το πραγματικό (ευτελές και αξιοθρήνητο) συναισθηματικό της φορτίο, το εύθραυστο της στιγμής. Ο συγγραφέας θέλει να μας θυμίσει ότι τις περισσότερες φορές αυτό που καθιστά κάποιον αήττητο δεν είναι οι περιστάσεις, αλλά η δική μας συναίνεση και οι συμβιβασμοί των ισχυρών. Γιατί η καταστροφή δεν είναι πάντοτε μοιραία... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, νιώθεις σαν να μπαίνεις στην Ιστορία παίρνοντας μέρος σε μια διάρρηξη, σαν να συνοδεύεις τον κλέφτη και να ζεις μαζί του το γεγονός. Τα αφηγήματα του Eric Vuillard ρίχνουν στο χθες ένα διαφορετικό φως, με τη βοήθεια μιας γραφής έντονης και πυκνής, που ισορροπεί ανάμεσα στην κόψη του ξυραφιού και μια απέραντη τρυφερότητα για τους ανθρώπους» (Olivier Pascal-Moussellard, Telerama)
«Ένα μικρό αριστούργημα» (Gregoire Lemenager, L'Obs)
«Ο Ερίκ Βυϊγιάρ ερευνά χωρίς φόβο, και με λόγο ανελέητο, αυτό που η επίσημη ιστορία κρύβει κάτω από το χαλί» (Muriel Steinmetz, L'Humanite)

«Πώς γράφεται λογοτεχνία χωρίς μυθοπλασία; Πώς ξαναγράφεται η Ιστορία ώστε να μετουσιωθεί σε ένα εύπεπτο, έξυπνο και ερεθιστικό ανάγνωσμα; Πώς εντέλει μπορούμε να δούμε την Ιστορία των μεγάλων στιγμών της ανθρωπότητας, όχι με έμφαση στα πρόσωπα της πρώτης γραμμής αλλά με την πανοραμική κατόπτευση του πεδίου όπως μόνο η λογοτεχνία ξέρει να κάνει; Σ’ αυτά τα πολλαπλά ερωτήματα, ο ?ric Vuillard επιτυγχάνει κάτι πολύ ιδιαίτερο, καθώς ανανεώνει το ιστορικό μυθιστόρημα με τη μέγιστη αντικειμενικότητα, σαν να γράφει ιστορική πραγματεία, αλλά συνάμα και με την αναγκαία υποκειμενικότητα, που χρειάζεται το μυθιστόρημα». (Γιώργος Ν. Περαντωνάκης, bookpress.gr - 13/06/2019)

Περιεχόμενα

Μια μυστική σύσκεψη
Οι μάσκες
Επίσκεψη αβροφροσύνης
Εκφοβισμοί
Η συνάντηση στο Μπέργκχοφ
Πώς να μην αποφασίζεις
Απέλπιδα προσπάθεια
Μια μέρα στο τηλέφωνο
Αποχαιρετιστήριο γεύμα στην Ντάουνινγκ Στριτ
Μπλίτσκριγκ
Μποτιλιάρισμα πάντσερ
Τηλεφωνικές παρακολουθήσεις
Το φροντιστήριο των αξεσουάρ
Η μελωδία της ευτυχίας
Οι νεκροί
Μα ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι;