Εντάξει, ο Roth, ώς ο αγενέστατος συγγραφέας που είναι, θέλει να κάνει λίγη πλάκα με έναν απο τους λογοτεχνικούς του προπάτορες και κοροϊδεύει εδώ την «Μεταμόρφωση» του Kafka. Προσωπικά δεν μου έκανε εντύπωση το βιβλίο, αλλά επειδή ο Roth είναι μεγαλοφυΐα του το επιτρέπουμε. Και μάλλον ο συγγραφέας δεν χρειάζεται εντέλει την έγκρισή μας, μια ιδέα που ίσως να προσδίδει ένα επιπλέον νόημα στη συγγραφή αυτού του βιβλίου.

Η τετραλογία αυτή με ένα απο τα λογοτεχνικά alter-ego του Roth, τον Νέιθαν Ζούκερμαν και την ανάδειξή του απο την αφάνεια στα ύψη της τέχνης περίμενα να είναι ένα είδος πνευματικού αυνανισμού. Πόσο λάθος έκανα! Η τέχνη, η οικογένεια, η ελευθερία, ο αυτοπροσδιορισμός αποτελούν τους άξονες των βιβλίων και είναι αριστοτεχνικά ενσωματωμένοι σε κάθε λέξη του βιβλίου. Φανταστικό ανάγνωσμα που σε εκπλήσσει και δεν κουράζεσαι να διαβάζεις. Το παραλήρημα του Ζούκερμαν στο «Μάθημα ανατομίας» ίσως είναι απ\' τις κορυφαίες στιγμές της λογοτεχνίας.

Πάντα ένα απο τα κεντρικά θέματα του Roth ήταν η σχέση πατέρα-γιού. Επίσης χαρακτηριστικό του είναι η αυτοβιογραφικότητα. Εδώ φτάνουμε στο έσχατο όριο αυτών των θεματικών, με ένα χρονικό των τελευταίων ημερών του πατέρα του. Πρέπει να διαβάζουμε ό,τι έχει γράψει ο Roth και να μην ξεχνάμε τίποτα.

Αγανάκτηση. Αυτό ακριβώς νιώθεις και εσύ ώς αναγνώστης διαβάζοντας στο βιβλίο τις διαστάσεις που παίρνουν φαινομενικά ασήμαντα γεγονότα στη ζωή του Μέσνερ και τον παρασέρνουν σε χειμάρρους που δεν μπορεί να ξεφύγει. Διαβάστε ό,τι έχει γράψει ο Roth!

Κατά τα λεγόμενα του Roth, το αγαπημένο του βιβλίο απο όλα όσα έχει γράψει. Πραγματικά αφήνεται ελεύθερος και βάζει στην σελίδα ό,τι κατεβάσει ο νούς του, που στο 70% των περιπτώσεων είναι το σεξ. Όλο το βιβλίο διατρέχεται απο το ψυχρό χιούμορ του και ποτέ δεν λείπει το συναίσθημα, που πηγάζει απο εσένα τον αναγνώστη, δεν μεταδίδεται απο τους ήρωες. Δεν ξέρω πώς το κάνει. Διαβάστε ό,τι έχει γράψει ο Roth!

Το πρώτο βιβλίο του Roth που διάβασα και τον ερωτεύτηκα αμέσως. Ο Roth δεν γράφει με συναισθηματισμούς, η φωνή του είναι κάπως ψυχρή, αλλά είναι τόσο παρατηρητικός και εντοπίζει τις στιγμές της μεγάλης έντασης με τόση ακρίβεια, που σε πολλά σημεία του βιβλίου δεν μπορούσα να συγκρατήσω δάκρυα. Απόλυτη συμπάθεια για τους χαρακτήρες. Διαβάστε το και ό,τι άλλο έχει γράψει ο Roth.

Ίσως να φταίει η χρονική απόσταση απο την εποχή που γράφτηκε, αλλά το βιβλίο δεν έχει γεράσει καλά. Απο άποψη πλοκής γίνονται πολύ λίγα και η ιστορία μου φαντάζει αναιμική. Αντιλαμβάνομαι διανοητικά τί ήθελε να πετύχει ο συγγραφέας με την αναξιόπιστη αφηγήτριά του, αλλά δεν το ένιωσα. Αξίζει πάντως να διαβαστεί, έστω και εγκυκλοπαιδικά.

Αν είστε γνώστης της αγγλικής σε ικανοποιητικό βαθμό, τότε σίγουρα αυτή η συλλογή απο μικρά διαμάντια οφείλει να διαβαστεί.

Απρόσμενα καλό! Αδύνατο να πιστέψω τον King όταν λέει πώς δεν θυμάται να το έγραψε λόγω των ναρκωτικών. Έγινε αυτόματα ένα απο τα αγαπημένα!