Επιθυμούσα να αποκτήσω μία επίτομη παγκόσμια ιστορία, δηλαδή μία ιστορία που να μην καταλαμβάνει πολλούς τόμους και να περιέχει τα βασικότερα σημεία της παγκόσμιας ιστορίας. Επέλεξα αυτό το βιβλίο κυρίως λόγω των ευνοϊκών σχολίων που διάβασα. Πρόκειται για μεγάλη απογοήτευση. Αυτή δεν είναι παγκόσμια ιστορία. Μπορεί ο συγγραφέας να μην είναι οπαδός της κλασικής συγγραφής ιστορικών βιβλίων, δηλαδή της χρονολογικής παράθεσης των γεγονότων, αλλά αναλώνεται σε ατέρμονες θεωρητικολογίες και κριτικές, κάτι το οποίο είναι υπερβολικά κουραστικό. Ακόμα και η μοντέρνα συγγραφή ιστορίας οφείλει πρώτα να παραθέτει με χρονολογική σειρά τα γεγονότα και έπειτα να προβαίνει σε κριτικές, σχόλια και αναλύσεις. Είναι εμφανές σε όλο το βιβλίο ότι ο συγγραφέας γράφει επί της ουσίας κριτικές και διαρκώς κάνει χρονικά πισωγυρίσματα, κουράζοντας ακόμη περισσότερο τον αναγνώστη. Είναι επίσης εμφανέστατη η τάση να θέλει να ικανοποιήσει τους αναγνώστες όλων των ιδεολογικοπολιτικών και κοσμοθεωρητικών προσεγγίσεων. Και, τέλος, κάτι που αφορά ιδιαιτέρως εμάς τους Έλληνες: στον δεύτερο τόμο, στις σελίδες 261-262 γράφει: "Όταν το 1821 άρχισε αυτό που σύντομα παρουσιάστηκε ως "επανάσταση" των "Ελλήνων" (δηλαδή των ορθόδοξων χριστιανών υπηκόων του σουλτάνου, (πολλοί από τους οποίους ήταν ληστές και πειρατές), η Ρωσία ....). Η επανάσταση των Ελλήνων μπαίνει εντός εισαγωγικών. Το ίδιο και οι Έλληνες. Εάν ο κύριος αυτός δεν γνωρίζει ότι το 1821 ξέσπασε αληθινή επανάσταση και τη βάζει εντός εισαγωγικών και εάν δεν είναι σίγουρος ότι αυτοί που την έκαναν ήταν γνήσιοι Έλληνες (τους οποίους επίσης βάζει εντός εισαγωγικών) όπως έχει αποδείξει η ιστορική, γλωσσολογική, ανθρωπολογική και προσφάτως η βιολογική έρευνα, τότε ας επιστρέψει στο γυμνάσιο να μάθει ιστορία και να μην παριστάνει τον καθηγητή.