Ένα διακριτικό, παράλογο λογοτεχνικό διαμαντάκι. Δεν το περίμενα. Ο γκρινιάρης καθηγητής Φιλοσοφίας με έκανε να θέλω να τον γνωρίσω και να περπατήσω μαζί του στο αγαπημένο μου Παρίσι, συζητώντας για τον Πλάτωνα και την απελπιστικά κενή σύγχρονη κοινωνία. Πραγματικά ταυτίστηκα με τον καθηγητή, με κάθε λέξη με την οποία μαστιγώνει την ηλιθιότητα μας. Θα ήθελα να υπήρχε μια "λύτρωση" στο τέλος, να μας πει ξεκάθαρα ο συγγραφέας τι συμβαίνει...αλλά καλύτερα έτσι, με τον τρόπο του κάνει το βιβλίο μαγικό. Το διάβασα σε 2 ημέρες και το καταευχαριστήθηκα!