Το πήρα όταν κυκλοφόρησε - είναι ενδιαφέρουσα και η απόπειρά του με τη 1η ιστορία να προσεγγίσει το παραψυχολογικό θρίλερ, αλλά το φοβήθηκε λίγο μάλλον - η συγκεκριμένη ιστορία, αν ήταν μεγαλύτερη, θα ήταν καλύτερη. Η νουβέλα που είναι σε πιο κοινωνικούς-δραματικούς \'τόνους\' είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από το παρόμοιο μυθιστόρημά του, Ή τελευταία στάση\'. Σε γενικές γραμμές, καλή η ιδέα της έκδοσης.

Περιέχει 3 νουβέλες και ένα διήγημα (1 παραψυχολογικό θρίλερ, 2 αστυνομικές και μια κοινωνική-δραματική).

Βαθμολογία: 3,9/5 ή 7,8/10.

Όχι τόσο αστείο και αγωνιώδες όσο το \'Χαμός στο Χάρλεμ\', αλλά με κάποιες πολύ αστείες στιγμές στο 1ο μέρος και αρκετά \'βιτριολικά\' σχόλια για τον ρατσισμό στις Η.Π.Α. του 1965.

Βαθμολογία: 3,9/5 ή 7,8/10.

Η αιθαλομίχλη έχει πολύ έξυπνα χρησιμοποιηθεί από τη συγγραφέα για να μην διακρίνονται οι διαθέσεις των ηρώων, αλλά και για να υπάρχει αιφνιδιασμός - τα \'νουάρ\' στοιχεία του βιβλίου προέρχονται και από το συγκεκριμένο καιρικό φαινόμενο του Λονδίνου.

Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

Χωρίς να γνωρίζω από πού επηρρεάστηκε ο Σκορομπογκάτωφ για να γράψει αυτό το βιβλίο, οφείλω να παρατηρήσω ότι η ιστορία είναι μια..., κυριολεκτικά, κατάβαση στη κόλαση για έναν άνθρωπο που, το λιγότερο, δεν έχει μάθει να αγαπά και να αγαπιέται, δεν γνωρίζει τον εαυτό του, αλλά δεν ζητά και βοήθεια για να τον βρει.

Σε όλο το βιβλίο, η φρίκη παλεύει με την λύπηση και την οργή - δεν διαβάζεται εύκολα, αλλά προτείνεται για τους λάτρεις των ψυχολογικών θρίλερ.

Αποτελεί κατηγορία από μόνο του.

Βαθμολογία: 4,6/5 ή 9,2/10.

Τα στοιχεία που ξεχωρίζουν στα μυθιστορήματα του Καροφίλιο πέρα από τις γνώσεις δικαστικής ψυχολογίας που φαίνεται να κατέχει ο ίδιος, είναι η ανθρωπιά, η αμεσότητα και οι προσωπικές αδυναμίες, τα οποία αντιμετωπίζει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ, όμως, μαζί με τα δραματικά στοιχεία, διακρίνονται και αρκετά στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ που έλειπαν από τον βραβευμένο \'Ακούσιο μάρτυρα\', δημιουργώντας μια πιο \'κλειστοφοβική\' ατμόσφαιρα - οι ήρωες δείχνουν να είναι παγιδευμένοι από το αναπόφευκτο. Ίσως, τα 2 αρνητικά στοιχεία του βιβλίου είναι ότι καθυστερεί να \'ξετυλιχτεί\' η πλοκή, και υπάρχει προβλέψιμο (κάπως) τέλος.

Πρόκειται για ένα κοινωνικό δικαστικό μυθιστόρημα που ξεχωρίζει και προτείνεται για τις μέρες του καλοκαιριού (και όχι μόνο).

Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

Κλασικό και ατμοσφαιρικό με έντονα τα στοιχεία του ψυχολογικού θρίλερ - το 1ο μέρος είναι αδικαιολόγητα αργό, ενώ, στο 2ο μέρος, η πάλη του πρωταγωνιστή με τις ενοχές του το \'ανεβάζει\' επίπεδο, το ανατρεπτικό μεν, απότομο δε τέλος το \'προσγειώνει\' πάλι. Υπάρχουν πολλές διαφορές στη πλοκή σε σχέση με τη ταινία, η οποία θα έλεγα ότι διαθέτει μεγαλύτερη συνοχή από το βιβλίο, ωστόσο, το μεγάλο μειονέκτημα του βιβλίου είναι τα αρκετά αδικαιολόγητα λάθη στη μετάφραση και επιμέλεια του (μάλλον από βιασύνη να εκδοθεί).

Βαθμολογία: 3,7/5 ή 7,4/10.

Ίσως, το πιο κοινωνικό και δραματικό μυθιστόρημα του Indridason, ο οποίος, εδώ, καταπιάνεται πολύ εύστοχα με την ευαίσθητη παιδική ηλικία, αλλά καί τις φυλετικές διακρίσεις και τις συνέπειες της μετανάστευσης. Δημιουργείται αγωνία, όχι λόγω της αστυνομικής πλοκής, αλλά για τη τύχη των ηρώων του βιβλίου. Το μυθιστόρημα περισσότερο προβληματίζει παρά ενθουσιάζει με την αστυνομική του ιστορία - πάντως, αποτυπώνεται με την \'αλήθεια\' του στη μνήμη των αναγνωστών.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8.6/10.

Ο Indridason και πάλι \'εξιτάρει\' τους αναγνώστες, \'μεταφέροντάς\' τους στο χώρο ενός ξενοδοχείου, όπου το \'στοιχειώνουν\' οι \'κρυφές\' ζωές των υπαλλήλων και των πελατών του. Η πλοκή αναπτύσσεται προοδευτικά, ενώ υπάρχει αμεσότητα και περιγραφικότητα στα γεγονότα που διαδραματίζονται σαν ταινία - μόνο που, ίσως, πρόκειται για το μοναδικό μυθιστόρημα του Indridason που έχει τη μικρότερη επιδραστικότητα και.... ξεχνιέται πιο εύκολα από τα υπόλοιπα.

Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

H Bauer εντυπωσιάζει με την πρωτοτυπία του κεντρικού θέματος του βιβλίου και \'πλάθει\' τον βασικό νεαρό ήρωα με αρκετά πειστικό τρόπο - ωστόσο, το 1ο μέρος είναι ασαφές και αργό, το 2ο πιο ουσιαστικό, αλλά η πλοκή \'απογειώνεται\'στις τελευταίες 30 σελίδες. Πρωτότυπο και περιπετειώδες μυθιστόρημα, αλλά αντιφατικό και άνισο. Προτείνεται για καλοκαιρινό ανάγνωσμα (ίσως και όχι μόνο).

Βαθμολογία: 3,9/5 ή 7,8/10.

Θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της Παγκόσμιας Αστυνομικής Λογοτεχνίας, ωστόσο, το 1ο βιβλίο είναι ατμοσφαιρικό μεν, βραδυφλεγές δε, το 2ο πιο γρήγορο, αλλά όχι ιδιαίτερα μυστηριώδες, ενώ το 3ο είναι το πιο ενδιαφέρον, γιατί συνδυάζει το μυστήριο με το κατασκοπικό θρίλερ. Ο Kerr έχει κάνει πολύ βαθιά έρευνα στη περίοδο του Γερμανικού φασισμού και στη μετέπειτα καταστροφή της Γερμανίας - ο δε ήρωάς του Μπέρνι Γκούντερ μένει αξέχαστος στους αναγνώστες με το κυνισμό και την 'επικίνδυνη' ευελίξία του. Συνολική βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

Το συγκεκριμένο βιβλίο (1997), όσο καί ο συγγραφέας του, Ζαν-Κλωντ Ιζζό, μπορούμε να πούμε ότι δεν επιδέχονται κατηγοριοποίηση. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, ίσως, αστυνομικό λόγω των \'νουάρ\' στοιχείων που διακρίνονται, περισσότερο, στο 2ο μέρος. Πέρα από αυτό, ενώ η ιστορία των 3 ναυτικών, οι οποίοι παλεύουν με τους προσωπικούς τους \'δαίμονες\' σε ένα πλοίο που έχει ακινητοποιηθεί λόγω χρεών του ιδιοκτήτη στη Μασσαλία αποτελεί ένα δυνατό άξονα για το \'ξετύλιγμα\' της υπόθεσης, η ροή της πλοκής είναι αρκετά αργή, οι αναμνήσεις και η νοσταλγία των ηρώων αναλύονται υπερβολικά - υπάρχουν αρκετές περιττές λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής τους που δεν βοηθούν στην εξέλιξη της υπόθεσης με αποτέλεσμα κάποιοι αναγνώστες να δυσφορήσουν. Ωστόσο, οι τελευταίες 20 σελίδες του βιβλίου εξιτάρουν τον αναγνώστη και τον αποζημιώνουν για την υπομονή του.

Ενώ ξεκινά με πολύ ενδιαφέρον και η πλοκή περιέχει έντονα στοιχεία πολιτικού θρίλερ, οι τελευταίες 20-25 σελίδες αποπροσανατολίζουν, δημιουργούν σύγχυση στον αναγνώστη και, ενδεχομένως, εκνευρίζουν ή απογοητεύουν. Θεωρείται κλασικό, αλλά ο ίδιος ο Μανσέτ, στο τέλος, αποδομεί το ίδιο του το μυθιστόρημα.

Βαθμολογία: 3,4/5 ή 6,8/10

H Jansson γράφει ένα 'ψυχεδελικό' μυθιστόρημα μυστηρίου με έντονα παραψυχολογικά στοιχεία θρίλερ και εντυπωσιάζει. Ο βάλτος κοντά στο Κτήμα που μένει η κεντρική ηρωϊδα-βιολόγος παρουσιάζεται απειλητικός και κρύβει θανάσιμα μυστικά που οδηγούν βήμα-βήμα πίσω στα στοιχειωτικά γεγονότα του παρελθόντος.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου, αν και αργό και με αρκετές λεπτομέρειες για το βιολογικό-οικολογικό ενδιαφέρον του βάλτου ως αντικείμενο έρευνας 'ξυπνά' εφιάλτες στους ήρωες του μυθιστορήματος, ενώ απειλητική παρουσιάζεται η εικόνα ενός πίνακα με τον τίτλο 'Η κόρη με τα μύρτιλλα', 'αφυπνίζοντας' το υποσυνείδητο της Νάταλι.

Το δεύτερο μέρος έχει πιο γρήγορο ρυθμό και συναρπάζει, έστω και αν η λύση του μυστηρίου διχάζει ή το τέλος μπορεί να φανεί βεβιασμένο. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, όχι αμιγώς αστυνομικό, το οποίο αγγίζει καί το μυαλό καί τη καρδιά.

Βαθμολογία: 4,1/5 ή 8,2/10.

Μια αρκετά καλή προσπάθεια της Αβέρωφ να γράψει ένα χιουμοριστικό, όσο και δραματικό σε κάποια σημεία αστυνομικό μυθιστόρημα που, ωστόσο, εμπεριέχει αρκετές υβριστικές και λαϊκές ατάκες γα να δημιουργήσει ένα κλίμα πιο οικείο και καθημερινό στους αναγνώστες. Αυτό το στοιχείο είναι το πιο αρνητικό του βιβλίου, αφού δεν χρειαζόταν σε τέτοιο βαθμό.

Κατά τα άλλα, το μυθιστόρημα διαθέτει 'φρεσκάδα', αρκετά ενδιαφέροντα ηθογραφικά στοιχεία, όσο και στιγμές γέλιου και αγωνίας. Το ζευγάρι των βασικών ηρώων διαθέτει 'χημεία', ενώ οι προσωπικότητές τους αλληλοσυμπληρώνονται προς όφελος της επίλυσης της υπόθεσης.

Πρόκειται για ένα βιβλίο κατάλληλο ως καλοκαιρινό ανάγνωσμα, αλλά, πέρα από αυτό, θίγει και αρκετά φλέγοντα ζητήματα της σύγχρονης Ελλάδας, δίνοντας μια πιο μοντέρνα διάσταση στην νεοελληνική καθημερινότητα της επαρχίας. Ενδεχομένως, η Αβέρωφ να επηρρεάστηκε από 'Το Καφέ της Χαράς' ή το 'Chocolat'.

Βαθμολογία: 3,75/5 ή 7,5/10.

Θεωρείται ένα από τα 3 αριστουργήματα του Τσάντλερ, ωστόσο, η πλοκή έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο 2ο μέρος του βιβλίο όπου κάποια ιδιόρρυθμα πρόσωπα εμφανίζονται στο προσκήνιο και 'απογειώνουν' την ιστορία. Το βιβλίο περιέχει και μια αξιόλογη μελέτη από τον Α. Αποστολίδη, όπως καί πληροφορίες για το συγγραφικό έργο του Τσάντλερ. Δεν είναι το σπουδαιότερο βιβλίο του (για μένα), αλλά αποτελεί διαχρονικά ένα χαρακτηριστικότατο 'hardboiled' μυθιστόρημα της δεκαετίας του '40.

Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.

Ίσως, είναι το μυθιστόρημα του Τσάντλερ με την πιο ενδιαφέρουσα, μυστηριώδη και ιντριγκαδόρικη πλοκή, η οποία ξεφεύγει από τα στεγανά του 'hardboiled' λογοτεχνικού είδους. Εντυπωσιάζουν: το μέτρο, η ευστοχία και η οικονομία των διαλόγων, η ψυχαναλυτική διάθεση του συγγραφέα (αναφέρεται σε κάποιο σημείο στον Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ), και η ιπποτική στάση (για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό) του Μάρλοου. Μπορεί όταν το ολοκλήρωσε ο Τσάντλερ να πίστευε ότι ήταν το πιο 'αδύναμο' βιβλίο του λόγω των παραπάνω λόγων, αλλά, πλέον, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα από τα πιο πρωτότυπα και καλύτερα συγγραφικά του δημιουργήματα.

Βαθμολογία: 4,5/5 ή 9/10.

Για πρώτη φορά στα χρονικά, στη σελίδα 65 άρχισα να ανατριχιάζω, στη σελίδα 73 είχα συγκινηθεί και στη σελίδα 88, σχεδόν, έκλαιγα. Δεν μού έχει ξανασυμβεί αυτό, κατά τη διάρκεια ανάγνωσης κάποιου βιβλίου.

Βαθμολογία: 4,7/5 ή 9,4/10.

Είναι, ίσως, το πιο 'λυρικό' και λογοτεχνικό μυθιστόρημα του Τσάντλερ, και το πιο μεγάλο σε έκταση, όπου ο κυνισμός, η απαισιοδοξία και η απαξίωση εναλλάσσονται συχνά - από την άλλη πλευρά, όμως, αργεί να 'απογειώσει' την πλοκή, ενώ τα κίνητρα συμπεριφοράς των ηρώων, πολλές φορές, είναι αρκετά αδιαφανή. Αρκετά εύστοχη η 'ασταθής' μεταπολεμική ατμόσφαιρα των μέσων της δεκαετίας του '50 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται ένα από τα 3 αριστουργήματα του Τσάντλερ.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

Κλασικό κι ατμοσφαιρικό μεν, βραδυφλεγές και παρωχημένο δε. Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα, αλλά και πολύ αδιάφορα σημεία στο βιβλίο.Η πλοκή έχει μια παράδοξη ανομοιογένεια στα 2 μέρη του βιβλίου.

Βαθμολογία: 3,4/5 ή 6,8/10.

Είναι πιο \'γρήγορο\' στην εξέλιξη της πλοκής σε σχέση με τα άλλα 2 μέρη της τριλογίας του Kerr, και διαθέτει σπιρτόζικους διαλόγους, όπως, τις περισσότερες φορές, καί εύστοχο \'μαύρο\' χιούμορ, ωστόσο, είναι το λιγότερο ατμοσφαιρικό και μυστηριώδες από τα βιβλία της Τριλογίας, και σε κάποιες, ίσως, γυναίκες-αναγνώστριες θα φανεί αρκετά \'μισογυνικό\' και περισσότερο \'βωμολόχο\' από όσο χρειαζόταν να είναι. Οφείλω να τονίσω, όμως, ότι περιέχει καί αυτό το βιβλίο πολλά στοιχεία και λεπτομέρειες ιστορικής αξίας, ειδικά, στο τελευταίο μέρος.

Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

Αξίζει, και προσφέρει πολύ γέλιο! Στα 24 του ο \'Ειντριαν Μόουλ είναι ακόμα πιο ξεκαρδιστικός - πολύ εύστοχα τα καυστικά σχόλια της Τάουνσεντ για την βασιλική οικογένεια της Αγγλίας, την διακυβέρνηση του Τζον Μέιτζορ, τον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο, και, γενικά, την κουλτούρα των αρχών της δεκαετίας του \'90.

Βαθμολογία: 4,6/5 ή 9,2/10.

Θεωρείται το \'αριστούργημα\' της Χάισμιθ, ωστόσο διαθέτει αρκετή παραδοξότητα σε κάποια σημεία, τα οποία κάνουν τον αναγνώστη να το θυμάται λόγω της καταλυτικής επίδρασης που μπορεί να έχει ο πόνος και η ενοχή στους ανθρώπους.

Βαθμολογία: 4/5 ή 8/10.

Διαβάζεται με πολύ ενδιαφέρον και είναι καλή η μετάφραση του βιβλίου - ωστόσο είναι προβλέψιμο σε αρκετά σημεία και περιέχει \'ευκολίες\'. Ως καλοκαιρινό ανάγνωσμα, είναι άκρως προτεινόμενο.

Βαθμολογία: 3,85/5 ή 7,7/10.

Η Χιουζ με εντυπωσίασε - η \'πένα\' της είναι \'διεισδυτική\' - ψυχογραφεί πολύ επιτυχημένα τους ήρωες του βιβλίου. Αν, όμως, είχε αναφερθεί επαρκώς στα κίνητρα των δολοφονιών του serial killer, θα είχα βάλει 5 αστέρια.

Βαθμολογία: 4,4/5 ή 8,8/10.

Ίσως, πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο του Ντόυλ με τον Σέρλοκ Χολμς και τον δρ. Ουώτσον. Απολαυστικότατο και ατμοσφαιρικότατο.

Βαθμολογία: 4,5/5 ή 9/10.

Η αμνησία του Κάμπιον, έπειτα από μια συμπλοκή, αποτελεί και τον βασικό άξονα των γεγονότων του 1ου μέρους του βιβλίου, όπου ο ήρωας προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές συγκρούσεις που τού δημιουργούν η λήθη και τα γεγονότα που διαδραματίζονται - παρατηρούνται έντονα στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, ειδικά, στα σημεία που ο βασικός ήρωας αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό. Εδώ, να τονίσω ότι υπάρχουν κάποιες επαναλήψεις, μακρόσυρτη στατικότητα και ασάφεια στη ροή της πλοκής λόγω της πνευματικής κατάστασης του Κάμπιον, η οποία δεν αντιμετωπίζεται εντελώς επιτυχημένα από την συγγραφέα - υπάρχει πιθανότητα να κουράσει και να μπερδέψει τον αναγνώστη η πλοκή.

Το 2ο μέρος είναι πιο γρήγορο, γεμάτο μυστηριώδεις διαδρομές και μυστικά, ενώ εντυπωσιάζουν τα \'νουάρ\' στοιχεία, αλλά και η ατμόσφαιρα πολιτικού και κατασκοπικού θρίλερ που δημιουργείται μέσα από το κρεσέντο της αγωνίας για το αν οι ήρωες της ιστορίας έχουν έρθει αντιμέτωποι με μια επικίνδυνη θεωρία συνωμοσίας ή με κάποιο ύπουλο \'παιχνίδι\' του μυαλού - ωστόσο, η απάντηση που δίνεται στο τέλος του βιβλίου, ίσως, θεωρηθεί από κάποιους \'απότομη\' ή, ακόμα, και μετέωρη.

Ανεξάρτητα από αυτό, πάντως, η ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας απέδειξε ότι διέθετε ρεαλιστικότατη βάση.

Συνολική βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.
Βαθμολογία ιστορικής αξίας του βιβλίου: 4,5/5 ή 9/10.

Καί τα 2 μέρη του βιβλίου είναι \'αργά\', ενώ χρειάζεται υπομονή κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, αφού η ροή της πλοκής είναι αρκετά βραδυφλεγής - ωστόσο, οφείλω να τονίσω, όμως, ότι σαν ντοκουμέντο μιας υπόθεσης μυστηριώδους δολοφονίας που συγκλόνισε, στις αρχές της δεκαετίας του \'50, την επαρχιακή ζωή του Μπέλφαστ παρουσιάζει αρκετά υψηλή αξία ως συγγραφικό έργο και προσπάθεια.

Γενικά, πρόκειται για μια περίπτωση δικαστικής πλάνης που διχάζει, αλλά και προβληματίζει... με τα κοινωνικά της μηνύματα.

Βαθμολογία: 3,4/5 ή 6,8/10.

Η Wilson δείχνει να έχει μελετήσει σε βάθος την βρετανική κουλτούρα της περιόδου 1890-1955, η οποία αποτυπώνεται με εντυπωσιακό, όσο και νοσηρό τρόπο στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα-χρονικό. Οι 3 κεντρικοί χαρακτήρες είναι \'μπλεγμένοι\' στον ιστό της αράχνης και παλεύουν να αντιμετωπίσουν τα απωθημένα τους και τις εσωτερικές τους συγκρούσεις. Το βιβλίο έχει καινοτομική δομή, αφού βασίζεται, κάθε φορά, σε 3 διαφορετικες εκδοχές των βασικών γεγονότων, αντίστοιχα από τον κάθε ένα από τους 3 βασικούς ήρωες - δίνει την αίσθηση ημερολογίου. Μοναδικά αρνητικά στοιχεία οι πολυάριθμοι θάνατοι και η έντονα καταθλιπτική ατμόσφαιρα του 2ου μέρους του βιβλίου. Βαθμολογία: 4,3/5 ή 8,6/10.

Στο 3ο και μεγαλύτερο σε έκταση βιβλίο της \'Τριλογίας του Βερολίνου\'(1991), o Kerr μάς μεταφέρει στο μεταπολεμικό κλίμα του \'Ψυχρού\' Πολέμου (1947) και δημιουργεί, ίσως, ένα από τα καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα κατασκοπικά θρίλερ/ \'νουάρ\' αστυνομικά μυθιστορήματα, όπου αποδίδεται με πειστικό και εντυπωσιακό τρόπο η \'ζοφερή\' ατμόσφαιρα μιας κατεστραμμένης Γερμανίας στην οποία το ένστικτο επιβίωσης μπορεί να έχει ..... θανατηφόρα αποτελέσματα.

Εντυπωσιάζουν οι περιγραφές των κτιρίων που έχουν καταστραφεί από βομβαρδισμούς, η γλαφυρή αναφορά στη πείνα και την εκπόρνευση στους δρόμους του ισοπεδωμένου Βερολίνου, ενώ, από την άλλη πλευρά, διχάζουν τους αναγνώστες η εμμονή του Kerr στη αναφορά των ονομάτων των δρόμων του Βερολίνου, όπως και των δρομολογίων του Γκούντερ, στοιχεία που θα μπορούσαν να μην υπάρχουν με τέτοια συχνότητα στο βιβλίο - τα πρόσωπα του μυθιστορήματος είναι, επίσης, πολυάριθμα και χρειάζεται προσοχή, κυρίως, κατά την ανάγνωση του 2ου μέρους για να μην υπάρξει σύγχυση μεταξύ των χαρακτήρων.

Ίσως, το πιο συναρπαστικό και \'χορταστικό\' βιβλίο της τριλογίας του Κerr.

Βαθμολογία: 4,5/5 ή 9/10.

Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα του ΜακΝτόναλντ με τον ντιτέκτιβ Λου Άρτσερ μπορεί να θεωρείται από τα \'κλασικά\' της \'νουάρ\' της αστυνομικής λογοτεχνίας, ωστόσο, αυτά που εντυπωσιάζουν τον αναγνώστη είναι τα έντονα δραματουργικά στοιχεία και οι \'εσωτερικές\' συγκρούσεις των ηρώων που έχουν τις ρίζες τους σε μυστικά και αναπάντητα ερωτήματα του παρελθόντος.

Πέρα από αυτά, να αναφέρω ότι υπάρχουν κάποιες ομοιότητες στην ιστορία με \'Το ρίγος\' του ίδιου συγγραφέα, αν και, ευτυχώς, αυτό φαίνεται σε κάποιες συγκεκριμένες λεπτομέρειες και όχι στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Πάντως, στα θετικά του μυθιστορήματος, είναι το γεγονός ότι ο ΜακΝτόναλντ καταφέρνει να προσδώσει στους χαρακτήρες των ηρώων του ψυχολογικό βάθος, τέτοιο ώστε να μπορεί να θεωρηθεί \'Το βλέμμα του αποχαιρετισμού\' ως το πιο ψυχογραφικό μυθιστόρημά του με αρκετά στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ.

Επιπρόσθετα, το 1ο μέρος του βιβλίου είναι αρκετά \'χαοτικό\' χωρίς ιδιαίτερη δομή στη πλοκή και με πλήθος πληροφοριών, τις οποίες προσπαθεί ο αναγνώστης να αποκρυπτογραφήσει, ενώ, από τη μέση και μετά υπάρχει μεγαλύτερη οργάνωση στην ανάπτυξη της ιστορίας και πιο συγκεκριμένος ρυθμός στη πλοκή.

Από τα πιο \'ιδιαίτερα\' μυθιστορήματα του ΜακΝτόναλντ, αν και άνισο στη δομή και στον ρυθμό της πλοκής.

Βαθμολογία: 4,2/5 ή 8,4/10.