Ο Λάζλο Κρασνάχορκαϊ είναι ένας λαμπρός συγγραφέας της εποχής μας και πρώτα απ όλα ένας εξαιρετικός άνθρωπος ,κάτι που γίνεται αντιληπτό από τη μοναδική γραφή του.Μπορεί ο μακροπερίοδος λόγος του να είναι κουραστικός για κάποιους, αυτό όμως είναι αμελητέο συγκριτικά με τον θησαυρό που προσφέρει το έργο στον αναγνώστη.Ενας αποξενωμένος άνθρωπος προσπαθεί να προσεγγίσει τα μυστικά του σύμπαντος ,ενώ είναι αντιμέτωπος με τη μοναξιά και τη μαγική θλίψη που αντικρίζει παντού στη ζωή του. Ο κόσμος αποδιοργανώνεται συνεχώς και η απανθρωπιά το κακό και η άγνοια κυριαρχούν σε όλη την πορεία του έργου. Μέσα από την απαισιοδοξία του έργου μπορεί κανείς να δει πιο βαθιά αυτό που επιθυμεί να μοιραστεί ο συγγραφέας: την ανάγκη του ανθρώπου να ζήσει με τον άλλον άνθρωπο ,την ανάγκη να γνωρίσει τον κόσμο που τον περιβάλλει και να ζήσει εντέλει με λίγα πράγματα, ωστόσο πολύτιμα και μοναδικά.