Ξεκίνησα διστακτικά να το διαβάζω Δευτέρα πρωί και μέχρι το βράδυ το είχα τελειώσει... Απλά δεν μπορούσα να μη συνεχίσω να διαβάζω! Παρόλο που πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα και θα μπορούσε να γράψει πολλά πράγματα από τη φαντασία της, η Μίλερ σεβάστηκε απόλυτα το ομηρικό κείμενο, δείχνοντας ότι το έχει μελετήσει σχολαστικά, και η γραφή της μεταφέρει τον ενθουσιασμό της για τους αρχαίους Έλληνες στον οποιοδήποτε αναγνώστη. Φυσικά θα σταθεί κανείς στην περιγραφή της σχέσης Πάτροκλου-Αχιλλέα. Είναι, όμως, τόσο βαθιά συναισθηματικές και στα πολύ πρώτα επίπεδα ανάγνωσης, που θα ήταν ανόητο κάποιος να σταθεί μόνο εκεί. Το βιβλίο είναι απλά εξαιρετικό.

Άσος κούπα, μπαλαντέρ ή βαλές μπαστούνι; Ένα βιβλίο που με άφησε με χιλιάδες σκέψεις τελειώνοντάς το... Επιβεβαίωσε τη θεωρία μου ότι τα παιδιά είναι οι καλύτεροι φιλόσοφοι, απλά ποτέ δεν τα είχα σκεφτεί ως μπαλαντέρ αυτού του κόσμου.

Μνήμες και εμπειρίες, παρελθόν - παρόν - μέλλον και τα παιχνίδια που παίζει ο εγκέφαλος. Αυτά κουνούν τις μαριονέτες τους πρωταγωνιστές και το όλο σκηνικό μοιάζει σαν βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία. Λάτρεψα το γνήσιο αγγλικό χιούμορ και την αποδόμηση προσωπικότητας που με ξετρελαίνει! Εκπληκτικό βιβλίο που σε απορροφά από την πρώτη σελίδα, αλλά, ειδικά στη συνέχεια, δεν μπορείς απλά να σταματήσεις να το διαβάζεις!