το κειμενο αποτελεί μελέτη αναφοράς για την αφηγηματολογια και τη θεωρια λογοτεχνιας γενικοτερα. Το τριτο (και πληρεστερο) βιβλιο της σειρας, figure, συμπυκνωνει και εξελισει τις αφηγηματικες προβληματικες του συγγραφεα σχετικα με τις μεθοδους και τα επιστημονικα εργαλεια που βοηθουν στην αναλυση του αφηγηματικου λογου. με παραδειγματικο οχημα τα ομηρικα επη και,κυριως, το δυσδαμαστο εργο του προυστ, αναζητωντας το χαμενο χρονο, πραγματωνει μια ουσιαστικη τομη στις αφηγηματικες σπουδες απαγκιστρωνοντας τες ταυτοχρονα απο τις δυσκαμψιες του παρελθοντος. Η πλουσια τεχνικη του ορολογια και η ευφανταστη αναλυτικη διακριση αναμεσα σε αφηγημα, πλοκη και ιστορια τοποθετει το βιβλιο σε μια περιοπτη θεση της βιβλιοθηκης καθε (συστηματικου ή μη) λατρη της λογοτεχνιας.