Δωρεάν αποστολή και αντικαταβολή για αγορές άνω των 30€ | Έως 24 άτοκες δόσεις | Χαμηλές τιμές σε πάνω από 350.000 τίτλους
Σχόλια Αναγνώστη: dimlais
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑ ΠΕΤΡΟΧΕΛΙΔΟΝΑ"
Το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου, ένας μεσήλικας, αφηγείται τη ζωή του. Περιγράφει την έλλειψη επικοινωνίας και τις συγκρούσεις με τους γονείς και τον αδελφό του. Στη συνέχεια περιγράφει, στο ίδιο μοτίβο, την έλλειψη επικοινωνίας και τις συγκρούσεις με τη σύζυγό του, τον γιο του και τα πεθερικά του. Ο,τι πιο μπανάλ και τετριμμένο σε ένα μακρόσυρτο κείμενο οκτακοσίων σελίδων όπου ο αφηγητής ήδη στις πρώτες εκατό σελίδες έχει αναπτύξει τις θέσεις του: ο γάμος και η οικογένεια είναι ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των μελών και η αιτία πασών των αποτυχιών, ότι τα γεράματα είναι θλιβερά λόγω εμμονών, του σπαταλημένου χρόνου, της ευθραυστότητας των ηλικιωμένων και των ασθενειών τους, και επομένως η ζωή δεν έχει κανένα νόημα για τον αφηγητή. Στις υπόλοιπες επτακόσιες ατέλειωτες σελίδες εκτίθενται, μονότονα και πικρόχολα, αμέτρητες μικρολεπτομέρειες και ασήμαντα γεγονότα της ζωής του αφηγητή (παρελθόντα και παρόντα), χωρίς να υπάρχει λόγος, επειδή τις θέσεις του ούτως ή άλλως τις έχει δηλώσει και αναλύσει στις πρώτες εκατό σελίδες του βιβλίου. Για το μόνο «πρόσωπο» που μόνο καλά λόγια υπάρχουν στο βιβλίο (τι λέω; ύμνοι) είναι μια … πλαστική κούκλα γυμνής γυναίκας αγορασμένη από πορνοσόπ, δεόντως χρησιμοποιούμενη. Ένα βιβλίο γεμάτο πίκρα, απογοήτευση, απαισιοδοξία, αντιπαλότητες, μίση, μνησικακίες, καυγάδες. Ένα βιβλίο που στάζει κατάθλιψη και απαξίωση. Η αφήγηση κυλάει άνετα, χαλαρά, και ας πούμε ότι αυτό είναι στα συν του βιβλίου. Όμως η αφηγηματική δεινότητα δεν αποτελεί πανάκεια. 2 αστεράκια.
2025-01-20 10:15:24
Σχόλιο για το βιβλίο "Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥΔΑ"
Πολύ όμορφο βιβλίο. Σου ζεσταίνει την ψυχή, ένα βιβλίο αγκαλιά. Αριστοτεχνική αφήγηση, κυλάει σαν δροσερό ρυάκι. Άφθαστο χιούμορ, κομψό και πανέξυπνο, συνδυάζεται δεξιοτεχνικά με ατόφια συγκίνηση. Οι διάλογοι σπαρταρούν από ευφυία και χάρη, κομμάτια ανθολογίας. Η μετάφραση υπέροχη. 4 αστεράκια.
2025-01-04 11:59:21
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΕΤΑΞΙ"
Έξοχη γραφή. Μοναδικό στιλ. Ευφάνταστο θέμα που κεντρίζει το ενδιαφέρον. Αφήγηση ποιητική, γεμάτη κρυφή ένταση τυλιγμένη με ένα σύννεφο μαγείας. Πεθαίνεις από νοσταλγία για κάτι που δεν θα ζήσεις ποτέ; Ένα βιβλιαράκι για το ανεξήγητο και ανάλαφρο θέαμα που είναι η ζωή. Εξαιρετική η μετάφραση. 4 αστεράκια.
2024-12-30 09:46:27
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΙΣΤΕΡ ΓΚΟΥΙΝ "
Ιδιαίτερο στιλ, γραφή με πλούτο εκφραστικών μέσων, με αφηγηματική δεινότητα αλλά και -να το πούμε κι αυτό- με γοητεία. Όμως, πολύ εσώψυχο, πολλή αυτοαναφορικότητα, άκρατη ενδοσκόπηση πέραν του ορίου της κλινικής περίπτωσης. Η ιστορία του βιβλίου: ένας συγγραφέας που αρέσκεται να γράφει και βιβλία με ψευδώνυμο για να μπορεί έτσι να εξαφανίζεται χωρις να αφήνει ίχνη. Στο πλαίσιο αυτής της αφάνειας, αυτός ο άνθρωπος επινοεί μια εξωφρενική, μια άκρως παράλογη και τερατώδη ιστορία ( η οποία, στην τελική, είναι παιδαριώδης) που μόνο ένα ταραγμένο μυαλό θα μπορούσε να επινοήσει, για να αποδείξει, λέει, ότι οι άνθρωποι δεν είναι πρόσωπα αλλά ιστορίες, ότι όλοι είμαστε μια σελίδα ενός βιβλίου που κανείς δεν έγραψε ποτέ και που μάταια αναζητούμε στα ράφια του μυαλού μας! Αυτά. 2+1/2 αστεράκια (και πολλά είναι) χάριν εκείνων που αρέσκονται σε τέτοιου είδους κείμενα καθώς και για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της γραφής.
2024-12-28 11:25:03
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΡΕΙΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΑΔΙΟ ΜΟΝΡΟΙ"
Το βιβλίο αυτό σαφώς είναι πρωτόλειο: το σασπένς είναι πολύ περιορισμένο, οι πρώτες 85 σελίδες (από τις 235 του βιβλίου) αφορούν μια ιστορία άσχετη με το υπόλοιπο βιβλίο, σε «κρίσιμα» σημεία υπάρχει αρκετή αφέλεια, κλπ. Παρόλα αυτά, δεν μετανιώνεις που το διάβασες γιατί το διαπνέει κάτι το συμπαθητικό, και στο κάτω κάτω είναι ένα βιβλίο που ΔΕΝ έχει να κάνει με ναρκωτικά, επιτέλους! Η μετάφραση δεν. 3 αστεράκια.
2024-12-23 09:59:43
Σχόλιο για το βιβλίο "Μπέτι Μπου"
Ένα εξαιρετικό σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα στο οποίο κουμπώνει και μια εξίσου εξαιρετική αστυνομική ιστορία. Τι πρόσωπα, τι περιβάλλοντα! τόσο ζωντανά, τόσο άμεσα περιγεγραμμένα. Γραφή που σε αγκαλιάζει, που κερδίζει το μυαλό και την καρδιά, εύστοχη, διεισδυτική, απέραντα αυθεντική και αληθινή. Γλώσσα φρέσκια, ευθύβολη, μοντέρνα. Η σκιαγράφηση των προσώπων, ακόμη και των περιφερειακών, εξαιρετική, με μεγάλο βάθος, μήκος, πλάτος, και ότι άλλο θέλεις. Διαβάζεις και νομίζεις οτι κάθονται δίπλα σου και αφηγούνται τα δρώμενα χωρίς να ενοχλούνται από την παρουσία σου. Όλα αυτά οφείλονται στο απαράμιλλο ταλέντο της Πινιέιρο. Υπέροχος συνδυασμός λογικής και αισθημάτων αλλά και πανέξυπνους χιούμορ. Η μετάφραση πετάει. Ένα πολύ όμορφο βιβλίο σε πολύ άσχημη έκδοση. 5 αστεράκια.
2024-12-18 21:22:59
Σχόλιο για το βιβλίο "ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ"
Η άβυσσος στην οποία βυθίζεται μια μάνα που χάνει το παιδί της μια μέρα που πήγαν βόλτα στο πάρκο. Η ζωή της γίνεται κόλαση, γεγονός που έχει τεράστιο αντίκτυπο στους άλλους γύρω της. Άγρια ένστικτα αναδύονται. Πικρά, θυμός, απελπισία, μίσος, οργή, κυνισμός, αυτομαστίγωμα. Η άθλια ζωή της γυναίκας που έκλεψε το παιδί στο πάρκο για να νιώσει «μητέρα», όχι μόνο δεν καλυτερεύει όπως έλπιζε, αλλά βυθίζεται σε μεγαλύτερη αθλιότητα. Μετά γεγονός της αρπαγής του του παιδιού , οι παράλληλες ζωές των δύο αυτών γυναικών και των οικείων τους, ξεπερνούν σε νοσηρότητα κάθε φαντασία. Υπολογισμοί, ιδιοτέλειες, αντιπαλότητες, ξυλοδαρμοί, εχθρότητες, εκδικητικότητα, ενδοοικογενειακή βία, κανιβαλισμός, αποτελούν την καθημερινότητά τους. Μαυρίλα, πολλή μαυρίλα, ούτε μια σπίθα φωτός. Ακραία νατουραλιστική γραφή (σε κάποια σημεία αγγίζει τα όρια της χυδαιότητας) παλαιάς κοπής, καθιστά την ανάγνωση βασανιστήριο. Παραμένει άλυτο μυστήριο γιατί γράφεται σήμερα ένα τέτοιο κείμενο. Η καταγραφή της αθλιότητας απλώς για τη διαπίστωσή της χωρίς αναγωγή σε κάτι οτιδήποτε, χωρίς θέση για ποιο λόγο γράφεται ένα τέτοιο κείμενο, παραπέμπει σε μια φάση της λογοτεχνίας ήδη ξεπερασμένης. Ένα βιβλίο λίβελος για την οικογένεια και τη μητρότητα. 2 αστεράκια για τα κομμάτια που αναφέρονται στη βία, σωματική και ψυχολογική, των βασικών ζευγαριών του βιβλίου.
2024-12-11 23:49:58
Σχόλιο για το βιβλίο "Δεν είναι ποτάμι"
Κείμενο που αιχμαλωτίζει. Λιτό, αυστηρό, στοχαστικό, ποιητικό, με εσωτερικούς κραδασμούς. Το απροσδόκητο ελλοχεύει πίσω από τις γραμμές, η ένταση στα ύψη. Εξαιρετική γραφή. Μικρές προτάσεις, σημαίνουσες, «γεμάτες». Λέξεις διαλεγμένες μία μία σαν μαργαριτάρια. Τρεις φίλοι πηγαίνουν εκδρομή στο νησί του ποταμού. Ψαρεύουν, τραγουδούν, χορεύουν. Αυτό. Και το παρελθόν με τις σκιές του. Και το φεγγάρι ολόφωτο στο κέντρο της νύχτας. Και οι άλλοι, εκεί. Τα αρχέγονα ένστικτα. Και το ποτάμι πιο μαύρο κι από τη νύχτα. Αριστουργηματική νουβέλα στη γραμμή του μαγικού ρεαλισμού, πλην όμως ανανεωμένου με τη φρέσκια, μινιμαλιστική, μοντέρνα γραφή της S. Almada. Υπέροχη μετάφραση. 5 αστεράκια.
2024-12-08 14:01:37
Σχόλιο για το βιβλίο "Η ΜΑΥΡΗ ΛΥΚΑΙΝΑ"
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, ακριβώς αυτό και τίποτ´άλλο· ανάγνωσμα κατάλληλο -ίσως- για την παραλία, το τρένο, το αεροπλάνο, το πλοίο. Η αφήγηση κυλάει με σημαντική δυσκολία λόγω της έντονα δύστροπης σύνταξης του κειμένου και των ηθελημένων(;) ασαφειών -ίσως για να ενισχύεται η αίσθηση του θρίλερ. Όλα τα πρόσωπα είναι σχηματικά, εκτός από την κεντρική ηρωίδα η οποία, όπως επίμονα περιγράφεται, δείχνει ον εξωγήινο, υπερφυσικό, κάτι σε ούφο με υψηλότατο -βεβαίως!- δείκτη ευφυίας, ενόρασης και διαίσθησης, μακράν του ανθρώπινου. Το θέμα του βιβλίου (ρώσικη μαφία, εταιρείες βιτρίνα, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, trafficking, κλπ) δεν ενισχύεται από επαρκή γνώση των παραμέτρων του. Και αυτό, είναι σε βάρος της κατανόησης της ιστορίας εκ μέρους του αναγνώστη. Και τι απομένει; μια χαριτωμένη εφηβική αφέλεια διάσπαρτη στο βιβλίο η οποία επινοεί ουρανοκατέβατες λύσεις. Η γραφή του κειμένου έχει συμπαρασύρει και τη μετάφραση. 2 αστεράκια
2024-11-21 09:34:23
Σχόλιο για το βιβλίο "ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΣΙΝΑ ΑΙΡΟΝ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)"
Ένα βιβλίο με ενδιαφέρον ύφος, δομή, στιλ. Όσον αφορά το περιεχόμενό του, το ζήτημα είναι εάν μπορεί να αφορά αναγνώστες που δεν είναι Αργεντινοί. Το οδοιπορικό δυο γυναικών στην ενδοχώρα: εμμονικές περιγραφές της φύσης, με πάμπολλα καλολογικά στοιχεία (πχ η μοσχοβολιστή σκιά της άμαξας), πλαισιώνουν την περιγραφή της φρικιαστικής ζωής των γκάουτσος στην πάμπα, σε απροσδιόριστη χρονική περίοδο -μάλλον 19ος αιώνας. Μέσα σε όλο αυτό, ομοφυλόφιλοι έρωτες ως έκφραση αθωότητας και ελευθερίας, καθώς και κάποιες κλισέ διατυπώσεις αναφορικά με τους γεοκτήμονες και τους παρίες/σκλάβους εργάτες τους. Τα υπόλοιπα, ασαφείς αναφορές σε αργεντίνικα πράματα, ίσως κατανοητά σε κάποιους γηγενείς αλλά μάλλον ακατανόητα για τους απέξω. Τελικά τι μένει για μας; μια ρουστίκ γραφική νουβέλα αναγνώσιμη μόνο με τη βοήθεια των υποσημειώσεων. Υπέροχα τα ελληνικά της μετάφρασης. 3 αστεράκια.
2024-11-18 09:44:36
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑΞΙ"
Ένας ευαίσθητος και ανασφαλής οδηγός ταξί που διαβάζει σοβαρά βιβλία, που ακούει ψαγμένη μουσική, που στοχάζεται, που κριτικάρει ξέροντας πόσο μάταιο είναι όλο αυτό. Περιγράφει και (ψυχ)αναλύει εαυτόν και αλλήλους είτε είναι οικογένεια είτε απλοί γνωστοί. Ένας οδηγός ταξί κράμα ήρωα όπερας και σημερινού περιθωριακού διανοούμενου, που αποδομεί τα πάντα και τους πάντες, κυρίως τον εαυτό του. Ένας πραγματικά ξεχωριστός ήρωας βιβλίου, που και για αυτόν και μόνο, αξίζει να διαβαστεί το βιβλίο. Με γραφή πρωτότυπη αλλά και απλή, περίτεχνη και συνάμα εντελώς ακομπλεξάριστη, ουσιαστική αλλά και θλιμμένη, σκιαγραφείται σε βάθος ο κεντρικός ήρωας, η οικογένεια, οι φίλοι και οι γνωστοί, οι οικείοι χώροι, και η πόλη -μια πόλη δραματικά μεταμορφωμένη μέσα σε λίγα χρόνια και φορτωμένη πια με πολλές αμαρτίες. Άνθρωποι σφηνωμένοι στα γρανάζια του σύγχρονου τρόπου ζωής, πιεσμένοι από τα στοιβαζόμενα άγχη, την εξωραϊσμένη μοναξιά, την έλλειψη ή/και την άγνοια αγάπης, τους επιφανειακούς έρωτες, την εύκολη λύση των ψεμάτων, την ακατανόητη απώλεια, -κραυγάζουν με άηχες κραυγές για μια σταγόνα επικοινωνίας, για μια κλωστή να κρατηθούν. Ζωές ατελείς, ζωές ευνουχισμένες, έρωτες αδιέξοδοι, σχέσεις ρευστές και αμήχανες. Ένα βιβλίο για τον σημερινό άνθρωπο που παραδέρνει στο χάος με σπασμένη πυξίδα και χωρίς πίστη σε οτιδήποτε. Παρόλαυτα, το βιβλίο δεν είναι ζοφερό, δεν ψυχοπλακώνει, διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, είναι πειθαρχημένο στον άξονά του και ταυτόχρονα φευγάτο. Ένα πολύ καλό μυθιστόρημα (με άχαρο τίτλο) που θα του άξιζε καλύτερη τύχη. 4+1/2 αστεράκια.
2024-11-11 10:06:49
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΥ"
Επιτέλους, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με ανθρώπους που δεν είναι εξωπραγματικοί, με συμπεριφορές που δεν είναι ακατανόητες. Εξαιρετική σκιαγράφηση των προσώπων. Επιτέλους, ένας ντετέκτιβ αστυνομικός που δεν είναι μπλαζέ και μοιραίος, που δεν πίνει τόνους αλκοόλ, που δεν καπνίζει σαν φουγάρο, που δεν λέει και δεν κάνει μαγκιές, που δεν κατέχει το μυστικό του κόσμου τούτου. Απλά, κάνει σοβαρά και μετρημένα τη δουλειά του. Το βασικό θέμα του βιβλίου είναι επίορκοι αστυνομικοί που έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη με μόνο κίνητρο το χρήμα. Επιδέξιο χτίσιμο της ιστορίας, καλά ζυγισμένο κείμενο, χωρίς φυτεμένα εφέ που κατά κανόνα αποτελούν ενδημικό φαινόμενο σε αυτό το είδος βιβλίων. Ένα άρτιο αστυνομικό με ποιότητα. Η μετάφραση δεν… 3+1/2 αστεράκια.
2024-11-05 15:48:07
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑ ΦΙΛΙΑ"
Ο έρωτας δυο μεσηλίκων τον καιρό της πανδημίας. Ποιο το νόημα αυτού του έρωτα σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο; Ένας έρωτας που ασφυκτιά σε μια έκταση κειμένου πεντακοσίων σελίδων, νομίζω αχρείαστη. Αυτή η φλυαρία, εν πολλοίς κοινότοπη, επικαλύπτει κάποιες ενδιαφέρουσες σκέψεις που υπάρχουν εδώ κι εκεί, και κυρίως τις ποικίλες αποχρώσεις, κλιμακώσεις και διακυμάνσεις των συναισθημάτων και σκέψεων των δυο προσώπων, μιας και αυτό φαίνεται να είναι το βασικό στοιχείο του βιβλίου, ο άξονας του. Το αποτέλεσμα είναι ότι περιορίζεται η ουσία της ιστορίας, ότι θολώνει η σημασία που ίσως έχει ή θα μπορούσε να έχει ο έρωτας δυο ώριμων προσώπων στην εποχή της μετανεωτερικότητας. Τελικά, δεν βγάζεις άκρη. Πνίγεσαι σε ένα ντελίριο λέξεων εμποτισμένο με μεγάλη δόση γεροντολαγνείας. Η υπερβολική χρήση -κατάχρηση του Θερβάντες, τόσο αδόκιμη και επιφανειακή, καλύτερα να έλειπε. 2 αστεράκια.
2024-11-03 15:08:20
Σχόλιο για το βιβλίο "Η ΑΛΜΠΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑ"
Νοσηρό παραμύθι για ενήλικες με εμμονικές περιγραφές ακραίου σεξουαλικού οίστρου. Η γεροντολαγνεία δεσπόζει. Δεν υπάρχει κανένα κρυμμένο μυστικό ή νόημα ή συμβολισμός ή ή μεταφορά ή ότι άλλο. Στο όνομα μιας δήθεν πρωτοτυπίας ή τόλμης υπάρχουν περιγραφές εμετικές, των κανιβαλικών μη εξαιρουμένων, που προκαλούν αφόρητη δυσαρέσκεια. Κανένα αστεράκι.
2024-10-25 10:13:32
Σχόλιο για το βιβλίο "Το άγνωστο αίμα"
Καταπληκτικό βιβλίο! Ένα βιβλίο που συνταράζει. Ένα βιβλίο λαβύρινθος με πολλούς Μινώταυρους. Φέτες γεγονότων, κομμάτια ενός περίτεχνου παζλ σκορπισμένα στον χρόνο και σε διαφορετικούς τόπους, σε (προ)καλούν να τα συνθέσεις σε πολλαπλές εικόνες, σε πολλαπλές ιστορίες που επικαλύπτουν η μια τη άλλη ή/και συμπληρώνουν η μια την άλλη, σε περίπλοκη χρονική σειρά. Άλματα μπρος πίσω στο χρόνο με λαθεμένη (σκόπιμα;) μέτρησή του, υποχρεώνουν σε προσεκτική ανάγνωση με προσήλωση και τεταμένες τις κεραίες. Και τότε, η ανάγνωση γίνεται απέραντη απόλαυση. Αμπάρο, Χάριετ, Ροσάριο, Φλορ, Αμαπόλα και άλλες, γυναίκες εξαφανισμένες (ίσον δολοφονημένες) λόγω των ιδεών τους, γυναίκες στρατευμένες στον αγώνα για δικαιοσύνη και ισότητα, γυναίκες ανυπάκουες στην απολυταρχία, γυναίκες τσακισμένες από την κακομεταχείριση και την ταπείνωση, παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα έξω από οποιαδήποτε ζώνη ασφαλείας που έχουν ή θα μπορούσαν να έχουν. Αυτός είναι ο καμβάς της ιστορίας καθώς και ένα εξώγαμο μωρό. Και τα πρωθύστερα: η κρατική εξουσία και η οικονομική ολιγαρχία όχι απλώς παραβιάζουν τους νόμους, τους κονιορτοποιούν. Οπότε, η έλλειψη δικαιοσύνης καθορίζει αναλόγως τις συμπεριφορές, δράσεις και αντιδράσεις των απλών πολιτών (ανδρών και γυναικών), κατάσταση που οδηγεί σε αδιανόητες συγκρούσεις με πολύ αίμα, χωρίς τελειωμό. Βασανιστήρια, φυλετικός ρατσισμός, φόνοι, «εξαφανίσεις», βιασμοί. Αντάρτικο. Ήττα. Κάθοδος στον πάτο του πηγαδιού. Αυτά που διαβάζεις είναι ανατριχιαστικά. Εξαιρετική γραφή. Απίστευτη δομή κειμένου, χωρίς προηγούμενο. 5 αστεράκια για ένα σπουδαίο, ένα μοναδικό βιβλίο.
2024-10-22 09:31:42
Σχόλιο για το βιβλίο "Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥΑ"
Άντε πάλι ένα βιβλίο με συμμορίες ναρκωτικών. Παρόλα αυτά είναι σαφές ότι ο Ραβέλο έχει ταλέντο, αλλά αν έλλειπε η μαγκιά και το μπλαζέ υφάκι (κοινό χαρακτηριστικό πολλών συγγραφέων αστυνομικών- γκανγκστερικών) που διαπερνάει το κείμενο, θα μπορούσαμε να μιλάμε εδώ όχι μόνο για ένα καλό νουάρ αλλά ΚΑΙ για λογοτεχνία η οποία αχνοδιακρίνεται στο κείμενο σκεπασμένη από τα παραπάνω. Κρίμα. Ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι ότι οι βασικοί ήρωες δεν είναι νέοι αλλά μεσήλικες με θολές ζωές, γεμάτες με αποτυχίες και διαψεύσεις· μικρά ταλαιπωρημένα πεκινουά απέναντι σε αιμοβόρα λυκόσκυλα. Η ιστορία εξελίσσεται με μαεστρία, το σασπένς κλιμακώνεται επιδέξια, αλλά το φινάλε δυστυχώς είναι τζούφιο. 3 αστεράκια
2024-10-19 14:35:09
Σχόλιο για το βιβλίο "Κεντούκι"
Τη Σαμάντα Σβέμπλιν τη γνωρίσαμε από τα αριστουργηματικά της βιβλία «Απόσταση Ασφαλείας» και «Επτά Άδεια Σπίτια», βιβλία πραγματικά καθηλωτικά. Με το παρόν βιβλίο, διαβάζοντάς το, έχεις την αίσθηση μιας κάποιας πτώσης, ότι κάτι άλλαξε που ξαφνιάζει όχι πολύ θετικά. Τι θέλει να μας δείξει η συγγραφέας; ότι η ΑΙ τεχνολογία έχει και αρνητικές πτυχές; ότι οι ηλεκτρονικά παρακολουθούντες και παρακολουθούμενοι απολαμβάνουν(!) την παρακολούθηση αλλά στο τέλος μετανιώνουν; Το καίριο ζήτημα είναι πώς ένας συγγραφέας όλα αυτά (και όσα άλλα τυχόν υπάρχουν στο κείμενο) τα επεξεργάζεται και εμβαθύνει σε αυτά (πχ με την επιλογή της γραφής, της δομής, της οπτικής γωνίας, της ατμόσφαιρας, της περιγραφής των προσώπων, κλπ), ώστε το σύνολο του κειμένου να αποκτά λογοτεχνική αξία η οποία με τη σειρά της το καθιστά γεγονός οικουμενικής αξίας. Στο παρόν βιβλίο, δεν διαπιστώνεται κάτι τέτοιο. Επικρατεί ασάφεια ηθελημένη(;) στην εκτιθέμενη ιστορία, μεγάλες ταχύτητες στις εναλλαγές χώρων και καταστάσεων, πληθώρα μονοδιάστατων ατόμων. Ίσως όμως αυτό ακριβώς να είναι το στιλ του βιβλίου που υιοθέτησε η συγγραφέας για να δώσει την εποχή της -ζοφερής;-ηλεκτρονικής κυριαρχίας, και αυτό είναι απολύτως σεβαστό. 2+1/2 αστεράκια.
2024-10-15 15:48:10
Σχόλιο για το βιβλίο "Το βολφράμιο"
Είναι αδύνατον να πιστέψεις ότι αυτός ο πρωτοπόρος ποιητής που κατατάσσεται στους κορυφαίους του 20ου αιώνα, αυτός που έγραψε και τις αριστουργηματικές νουβέλες Πάκο Γιούνκε και Άγριο Παραμύθι, υπογράφει το παρόν κείμενο!! Θεωρώ ότι το Βολφράμιο αποτελεί μια μαύρη ψηφίδα στο έργο του μεγάλου Σέσαρ Βαγιέχο. Κείμενο κακότεχνη συνταγή, αφελές και παιδαριώδες, χονδροειδέστατα καταγγελτικό που φτάνει στα όρια της φτηνής προπαγάνδας. Ένα κείμενο πολύ … επίτηδες, τόσο σχηματικό, τόσο στημένο! Και να σκεφτείς ότι γράφτηκε την ίδια ακριβώς περίοδο με το Πάκο Γιούνκε!! Τι να πω!, σηκώνω τα χέρια! Η μετάφραση δεν. 1 ή μάλλον κανένα αστεράκι.
2024-10-12 18:43:56
Σχόλιο για το βιβλίο "Άνοιξη με μια σπασμένη γωνία "
Ένα αισθαντικό κείμενο, με άχνα ποιητική, για ένα πολύ σκληρό θέμα: το υπαρξιακό δράμα των φυλακισμένων για πολιτικούς λόγους και των εξόριστων συγγενών τους. Η εσωτερική και εξωτερική φυλακή τους, η εσωτερική και εξωτερική εξορία τους. Αυτή η οπτική προσδίδει στο κείμενο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν πρόκειται για ένα ακόμη καταγγελτικό βιβλίο των σκληρών διώξεων των αντιφρονούντων πολιτών στα δικτατορικά καθεστώτα, αλλά για ένα βιβλίο που με γραφή διεισδυτική, νηφάλια συγκινητική, σκιαγραφεί το εσωτερικό τοπίο των προσώπων (ο φυλακισμένος, οι εξόριστοι συγγενείς και ένας φίλος) και δείχνει μια άλλη διάσταση στις καταλυτικές επιπτώσεις των δικτατορικών διώξεων. Ένα βιβλίο για ματαιώσεις μακράς διαρκείας. Τα πορτρέτα που φιλοτεχνεί ο συγγραφέας για τον φυλακισμένο, τη σύζυγό του και τον πατέρα του είναι εξαιρετικά με μεγάλο βάθος πεδίου. Γραφή περίτεχνη αλλά και φρέσκια, στοχαστική αλλά και απλή, μελαγχολική αλλά και με έναν τρόπο αμυδρά αισιόδοξη αφήνοντας μια χαραμάδα για να μπει λίγο φως. 5 αστεράκια.
2024-10-10 14:01:53
Σχόλιο για το βιβλίο "ΑΗΔΙΑ - Ο ΤΟΜΑΣ ΜΠΕΡΝΧΑΡΝΤ ΣΤΟ ΣΑΝ ΣΑΛΒΑΔΟΡ"
Κείμενο μανιφέστο για μια χώρα σφαγείο. Για μια χώρα σπαρασσόμενη από εμφύλιους και δικτατορίες, παραδομένη σε παντοδύναμες φασιστικές παραστρατιωτικές, στρατιωτικές και αστυνομικές εξουσίες, στους ολιγάρχες, στις λογής συμμορίες, σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις τυχοδιωκτών που εκλαμβάνουν τη χώρα ως λάφυρό τους. Η μίμηση της γραφής Μπέρνχαρντ δείχνει φυτευτή και, ούτως ή άλλως, δεν προσθέτει λογοτεχνική αξία στο κείμενο, μιας και αυτό δεν φαίνεται να έχει κάποια δική του. Ο άγριος, ακραίος, και συχνά υστερικός, καταγγελτικός λόγος του κειμένου (τύπου φοιτητικού σε αμφιθέατρο ενόψει εκλογών) κατά πάντων και για τα πάντα, δεν αρκεί. Η πολιτική διάσταση του κειμένου, όσο θολή κι αν είναι, έχει βεβαίως κάποια αξία που δεν είναι αμελητέα. Όπως επίσης και το κρυμμένο δάκρυ που υπάρχει σε κάθε σελίδα. Πολύ καλή η μετάφραση καθώς και το επίμετρο (που μάλλον είναι σημαντικότερο από την ίδια τη νουβέλα). 3 αστεράκια.
2024-10-06 23:21:04
Σχόλιο για το βιβλίο "Το πηγάδι"
Πολύ σημαντική αυτή η νουβέλα του μεγάλου Ονέτι, αποτελεί ορόσημο για τη λατινοαμερικάνικη πεζογραφία. Κείμενο μελαγχολικό και πεσιμιστικό, πικρό και ανέλπιδο. Κείμενο περίκλειστο, μόνο με μικρές ρωγμές απ’ όπου εισβάλει η νύχτα, το αποτέλεσμα των μεγάλων διαψεύσεων. Ο Ονέτι και τα εσωτερικά του δαιμόνια. Παραθέτω μια φράση του από το κείμενο που νομίζω τα λέει όλα: «Όλα στη ζωή είναι σκατά και εμείς βρισκόμαστε τώρα τυφλοί μέσα στη νύχτα, σε εγρήγορση, χωρίς να καταλαβαίνουμε τίποτα». Εξίσου όμως σημαντικό με το κείμενο του Ονέτι είναι και το εκτεταμένο Επίμετρο του Λ. Μακεδόνα. Πρόκειται για ένα οξυδερκές δοκίμιο με εξαιρετική γραφή και δομή. 5 αστεράκια και για τη νουβέλα και για το επίμετρο.
2024-10-05 17:52:11
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑ ΛΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ"
Το νεανικό μυθιστόρημα του Μαρίας το οποίο διάβασα με εικοσαετή καθυστέρηση. Καμμία σχέση με τα βιβλία της ωριμότητάς του, μα καμμία. Ένα κείμενο χαριτωμένα αναιδές ως προς τους κλασικούς κανόνες συγγραφής ενός μυθιστορήματος, χαριτωμένα ασεβές ως προς τη δομή ενός μυθιστορήματος που «πρέπει» το στόρι του να έχει, σώνει και καλά, αρχή μέση και τέλος. Η χαλαρή, έως τραβηγμένη από τα μαλλιά, διασύνδεση των επεισοδίων της «πλοκής», στο παρόν βιβλίο, κατά ένα ανεξήγητο τρόπο, είναι … προσόν! Η αφήγηση κυλάει σαν δροσερό νεράκι. Η διάχυτη περιπεκτικότητα και ειρωνία είναι το μεγάλο ατού του βιβλίου. Υπονομεύει (μάλλον βγάζει τη γλώσσα σε) παραδοσιακούς θεσμούς, κανόνες, ήθη και ηθική, δηλαδή δεν αφήνει τίποτε όρθιο, πάντα με φίνο τρόπο και με αφοπλιστική αθωότητα! Η μετάφραση εξαιρετική. 4 αστεράκια.
2024-10-01 00:19:30
Σχόλιο για το βιβλίο "Colombian Psycho"
«Παραστρατιωτικός, ναρκέμπορος, και δολοφόνος: ένα τυπικό διαμάντι της χώρας». Η πιο συνοπτική και ακριβής περιγραφή της «μετεμφυλιακής» (εδώ γελάνε και τα μπετά) Κολομβίας, όπου το παρακράτος, το εμπόριο ναρκωτικών, οι δολοφονίες και η διαφθορά σε κάθε βαθμίδα εξουσίας και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του κράτους. Εμμονική προσήλωση στην οικονομική και κοινωνική άνοδο μέσω του εγκλήματος. Όλα αυτά, λεπτομερώς τεκμηριωμένα, αναδεικνύονται στο νέο θαυμάσιο πολιτικό βιβλίο του Γκαμπόα, στη φόρμα (σε αδρές γραμμές) ενός οπερατικού θρίλερ. Γραφή περίτεχνη, μοντέρνα, γραφή καθαρή, διαυγής, γεμάτη ικμάδα, γραφή στοχαστική, συγκινητική, συχνά με αύρα ποιητική, πλούσια σε ιδέες διατυπωμένες με ενάργεια. Το βιβλίο, συναρπαστικό γεμάτο εκπλήξεις, ξετυλίγεται σαν μια αστυνομική ιστορία αλλά εκ παραλλήλου και ισομερώς αποτελεί και μια καθαρή εικόνα των δομών της σημερινής Κολομβίας και πώς οι ζωές των ανθρώπων ορίζονται (κυρίως διαφθείρονται) από αυτές. Μια χώρα στην οποία όχι μόνον ανθεί το έγκλημα αλλά στην οποία «καλλιεργείται» το έγκλημα τόσο ώστε να ξεφεύγει από το να είναι μια καθημερινή συνήθεια και να αποκτά επικές διαστάσεις. Υπάρχει και ένα καταπληκτικό εύρημα στο βιβλίο: ένας από τους βασικούς ήρωες του είναι ο ίδιος ο Γκαμπόα! και αυτό προσθέτει σημαντική διάσταση στο κείμενο και στην εξέλιξη της ιστορίας του. Πραγματικότητα και μυθοπλασία: ποια τα όρια τους; πού αρχίζει και πού τελειώνει η κάθε μια; πώς συμπλέκονται ή/και ρευστοποιούνται η μια μέσα στην άλλη; Ποιος τελικά ο ρόλος του συγγραφέα; Αυτό είναι βασικό χαρακτηριστικό του βιβλίου, και εδώ ο Γκαμπόα μεγαλουργεί και μας παραδίδει ένα πραγματικό αριστούργημα. 5 αστεράκια και λίγα είναι.
2024-09-25 21:34:17
Σχόλιο για το βιβλίο "Maniac"
Ένα θαυμάσιο βιβλίο, γραμμένο σε υπέροχη απλή και εκλαϊκευμένη γλώσσα, ώστε και ένας αδαής περί τα μαθηματικά και τη φυσική να καταλαβαίνει τις κολοσσιαίες επιτεύξεις αυτών των κλάδων. Παρόλα αυτά, γεννάται η εξής απορία: Όλοι αυτοί οι θηριώδεις επιστήμονες, όλες αυτές οι ιδιοφυΐες του 20ου αιώνα (μεταξύ τους κορυφαίος ο φον Νόυμαν) εργάσθηκαν για το καλό της ανθρωπότητας ή για το κακό της; είχαν στο νου τους την πρόοδο ή την καταστροφή του κόσμου; Μάλλον καμιά τέτοια σκέψη δεν περνούσε από το μυαλό τους (μάλιστα ο Νόυμαν ρητά αποδεχόταν την καταστροφή). Με φορεμένες τις παρωπίδες της ευφυίας τους και ποτισμένοι με την έξαψη της επιστημονικής περιέργειας, βάδισαν, χωρίς να λοξοδρομούν, στον μονόδρομο των ανακαλύψεων. Από τον Νόυμαν στον Χασάμπη, τρομακτικοί προφήτες ενός νέου είδους «ζωής»: μη βιολογικές οντότητες, μηχανικές ή ψηφιακές, θα γεννώνται,θα αναπαράγονται και θα εξελίσσονται στο διηνεκές. Μια δεύτερη Γένεση! Ένας άλλος τύπος νόησης πέραν και πάνω από τη νόηση του βιολογικού (ανθρώπινου) όντος! Φυσικά, όλες σχεδόν αυτές οι ιδιοφυΐες του 20ου αιώνα κατάντησαν όργανα των πολιτικών και στρατιωτικών εξουσιών του καιρού τους, χωρίς καμία αντίδραση ή άλλου είδους αναστολή. Αποδέχτηκαν να ζουν ως στρατιώτες ή ως κρατούμενοι σε συνθήκες αυστηρών περιορισμών, παρακολούθησης και λογοκρισίας! Τα αποτελέσματα των εξαιρετικών μυαλών τους τα βίωσε και τα βιώνει η ανθρωπότητα από τη Χιροσίμα και τη βόμβα υδρογόνου Ivy Mike μέχρι τη κλιματική καταστροφή και τα πυρηνικά υπερόπλα του σήμερα. Ο Λαμπατούτ με ακρίβεια χειρουργού και με αφηγηματική δεινότητα πολύ υψηλού λογοτεχνικού επιπέδου, σκιαγραφεί την προσωπικότητα αρκετών εξ αυτών των τιτάνων, χωρίς να χαρίζει κάστανα. Η μετάφραση υπέροχη. 5 αστεράκια.
2024-08-27 21:59:20
Σχόλιο για το βιβλίο "Ένας τόπος με τ' όνομά σου"
Ένα ακόμη βιβλίο με την πανέμορφη, περίτεχνη, αισθαντική και εντελώς προσωπική γραφή του Παλόμας. Εξαιρετική περιγραφή προσώπων, διεισδυτική, μια γενναία κατάδυση στα βάθη της ψυχής τους. Με όχημα αφενός τη διασταύρωση των ζωών δύο παράταιρων ώριμων προσώπων, αφετέρου τη συγκλονιστική σχέση μάνας με κόρη, και εκ τρίτου την ιδιόμορφη σχέση αδελφού και αδελφής, με όλα τα πικρά και τα δύσκολα, με όλα τα λάθη, τις διαφορές και τις ατέλειες, ο συγγραφέα μας δίνει ένα περίτεχνο, ένα βαθιά στοχαστικό σχόλιο, ένα καθολικά κοινωνικό σχόλιο για τη ζωή του σήμερα, γεμάτο ειλικρίνεια, γεμάτο γνήσια βαθιά συγκίνηση. Άνθρωποι γονατισμένοι από την αδυσώπητη ζωή της μεγάλης πόλης και των βαρών που έχει φορτώσει στην πλάτη τους η μέχρι τότε οικογενειακή τους ζωή, αναζητούν τον πυρήνα της ύπαρξης τους μακρυά στη φύση, όπου και όσο αυτή παραμένει ακόμη ανόθευτη. Προσπαθούν «να είναι» αντί «να κάνουν». Θα τα καταφέρουν; Μπορούν πια να κάνουν το παλιό τους όνειρο πραγματικότητα; Το να χτίσεις μιαν αλήθεια από τη σιωπή όσων κρύβεις, είναι το χειρότερο, είναι σκέτο ναρκοπέδιο όπου οποιοδήποτε στραβοπάτημα θα είναι και το τελευταίο σου. Το να ζεις πραγματικά, ισοδυναμεί με το να τολμάς να μοιραστείς τη φαντασία. Ένα ήρεμο, βαθιά στοχαστικό βιβλίο, ένα βιβλίο γεμάτο αλήθειες που τσακίζουν κοκκαλα όμως διατυπωμένες τόσο … γαλήνια! 5 αστεράκια.
2024-08-13 20:28:15
Σχόλιο για το βιβλίο "Η δική μας πλευρά της νύχτας (χαρτόδετη έκδοση)"
Αρχαίοι θεοί και δαίμονες, αρχαίες και νεότερες δοξασίες σε αδιάλυτο νοσηρό πλέγμα, αποκρυφιστικές τελετές και μαγγανείες. Μια σέχτα, στο βιβλίο ονομάζεται Τάγμα, μια τερατική οργάνωση με μέλη της την Άρχουσα Τάξη, είναι αφοσιωμένη στα παραπάνω, πιστεύει τυφλά, και προβαίνει σε θηριώδη εγκλήματα γιατί ερμηνεύει ότι ετσι ορίζει ο αρχαίος θεός τους: το Σκοτάδι. Το Τάγμα αυτό δημιουργήθηκε στη Μ. Βρετανία τον 18ο αιώνα, και τρία κομβικά σημεία ορίζουν την εξέλιξή του: μετάβαση στη βιομηχανική εποχή, αποικιοκρατία στην Αφρική, Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος. Η βασική ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται στο τέλος του 20ου αιώνα στη μαστιζόμενη από δικτατορίες Αργεντινή. Τα εγκλήματα της δικτατορίας ήταν πολύ χρήσιμα για το Τάγμα, προμήθευαν ανθρώπινα σώματα, έδιναν άλλοθι και πόνο και φόβο, συναισθήματα χρήσιμα για χειραγώγηση. Η άσκηση της σκληρότητας και της διαστροφής πάνω σε ανθρώπινα όντα θεωρείται από το Τάγμα ως ο μόνος δρόμος προς τη «φώτιση» των μελών του. Ατμόσφαιρα αινιγματική, πνιγηρή, αίσθηση ελλοχεύοντος κινδύνου ανά πάσα στιγμή. Η ένταση από τις πρώτες σελίδες στα ύψη. Η αφήγηση κυλάει σαν άγριο ποτάμι γεμάτο δίνες και ρουφήχτρες. Μυστικιστικές, δαιμονικές τελετουργίες στα βάθη του δάσους, επίκληση του ανθρωποφάγου Σκότους προς αποκάλυψη του τρόπου επίτευξης της αιωνιότητας. Ομαδικές θανατώσεις με κάθε αποτρόπαιο τρόπο. Αγιοποίηση του Θανάτου. Ανθρωποθυσίες. Και άλλα πολλά και απίστευτα περιγράφονται σε αυτό το βιβλίο/ παραβολή. Ένα βιβλίο πέρα από κάθε συμβατικό όριο ανοχής, ένα βιβλίο που με όχημα τα αρχέγονα τα υπερφυσικά και τα παραφυσικά μιλάει για τα σημερινά, ένα βιβλίο τολμηρό που παίζει στα δάχτυλα τους συμβολισμούς και τις μεταφορές, ένα βιβλίο που καθηλώνει τον αναγνώστη. Δηλαδή, μια πολύ σημαντική συγγραφική κατάκτηση. 4 αστεράκια (θα άξιζε 5 αν έλειπε το κεφάλαιο των 160 σελίδων «Κύκλοι με κιμωλία» το οποίο θεωρώ περιττό, δεν προσθέτει τίποτε στο βιβλίο. Ο αναγνώστης που θα το προσπεράσει δεν θα χάσει τίποτε).
2024-08-09 08:03:43
Σχόλιο για το βιβλίο "ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ"
Βιβλίο ακραίων επιλογών (και ρίσκου) όσον αφορά και τη φόρμα και το περιεχόμενο. Γραφή περίπλοκη. Γραφή ψυχρή χωρίς συναίσθημα, σαν έκθεση ανακριτή ή πόρισμα ιατροδικαστή. Ροή δύστοκη, τσακίζει κόκαλα. Το περιεχόμενο σκληρό, πεσιμιστικό, μπολιασμένο με κυνισμό, έχει ως άξονα την από επιλογή ανύπαρκτη σχέση δύο γυναικών -γιαγιά και εγγονή- και τη βασανισμένη ζωή της καθεμιάς μέσα σε μια 50ετία. Ερώτημα γεννάται εάν, από την ειδική περίπτωση που περιγράφεται, μπορεί να γίνει αναγωγή σε κάτι γενικότερο που να αφορά και άλλους. Επίσης επισημαίνεται ένας ασαφής φεμινισμός που όμως υπονομεύεται από την αδιάκοπα τερατική συμπεριφορά της εγγονής (που συνεχώς αυτοθυματοποιείται, θεωρώντας ότι αυτό είναι επιλογή που της δίνει υπεροχή) η οποία στην εφηβική της ηλικία βίωσε μια τραυματική εμπειρία. Πολλή σκληρότητα και μαυρίλα, πολλή μαυρίλα. Ούτε ίχνος φωτός έστω από μια χαραμάδα. 3 αστεράκια.
2024-07-25 11:13:18
Σχόλιο για το βιβλίο "ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕΡΟΥ"
Ένα πολύ καλό βιβλίο γραμμένο με δυσβάσταχτη ειλικρίνεια. Σφιχτοδεμένη ιστορία, εμπλέκει με επιδέξιο τρόπο το ατομικό με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι των χωρών που ζουν τα πρόσωπα. Πολύ καλή γραφή, ιδιαίτερη, με αύρα ποιητική, που δεν εμποδίζει την συγκίνηση που κυλάει πίσω από τις γραμμές να φτάσει στην καρδιά του αναγνώστη. Θλίψη διαπερνά το κείμενο, η επιδημική θλίψη που στοιχειώνει τους ανθρώπους του 21ου αιώνα. Λαβωμένες ψυχές ριγμένες στο κενό της εσωτερικής μοναξιάς, επιλέγουν την αναχώρηση από τους γενέθλιους τόπους όπου θεμελιώδεις αξίες και αισθήματα έχουν θυσιαστεί στο βωμό του χρήματος (για τους λίγους), και αναζητούν στο άγνωστο τη λύτρωση ή έστω μια κλωστή για να πιαστούν. Επιφυλάξεις για τα ελληνικά της μετάφρασης. 4 αστεράκια.
2024-07-19 16:41:11
Σχόλιο για το βιβλίο "Το άγριο βιβλίο"
Ένα βιβλίο ιδιότυπα πρωτότυπο, ζεστό και τρυφερό. Ένα βιβλίο φευγάτο. Ένα βιβλίο αλαφροΐσκιωτο. Μια ακόμη, απροσδόκητη, πτυχή της γραφής του σπουδαίου Βιγιόρο, απέραντα γοητευτική. Πρόσωπα ολοζώντανα, ιδιαίτερα, σφύζουν από ζωή και όρεξη για αναζήτηση. Ο υπέρ-ρεαλιστικός (και ταυτόχρονα ποιητικός, υπερβατικός) άξονας του βιβλίου δίνει στην ιστορία ξεχωριστή μαγεία και στα πρόσωπα μια διάσταση απροσδόκητη: είναι πρόσωπα της διπλανής πόρτας και ταυτόχρονα εντελώς ασυνήθιστα! Η ευφυία του συγγραφέα πάντα παρούσα. Αδικεί το βιβλίο όποιος το κατατάσσει/στριμώχνει στην κατηγορία της νεανικής λογοτεχνίας (είμαι βέβαιος ότι ένας έφηβος θα το παρατούσε στις πρώτες δέκα σελίδες). Θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο σημαντικής λογοτεχνικής αξίας με πολλούς συμβολισμούς και μεταφορές (όχι δυσνόητους). Απευθύνεται σε έμπειρους αναγνώστες. Αξιοσημείωτο και το λεπτό χιούμορ που το διαπερνάει. Έχω την αίσθηση ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί κάτι σαν φόρο τιμής στον Κορτάσαρ ή ότι θα μπορούσε να είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Αργεντινό. Η μετάφραση έχει συλλάβει το ύφος του κειμένου, τις ανάσες του και τους παλμούς του. 4 αστεράκια.
2024-07-03 16:06:47
Σχόλιο για το βιβλίο "ΜΥΧΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ"
Διηγήματα ιδιότυπα, παράξενα, ακραία και καθηλωτικά. Διηγήματα που ερεθίζουν. Διηγήματα που παίρνουν το οικείο και καθημερινό και το εξακοντίζουν σε βαθιά σκοτεινά πηγάδια. Δεν υπάρχουν ρωγμές δεν υπάρχουν χαραμάδες. Τα κείμενα είναι σφιχτοδεμενα και απόλυτα. Καλείσαι να ψηλαφίσεις το αθέατο με όπλο τους υπαινιγμούς που υφέρπουν στις γραμμές, τις εμπειρίες σου και τη διαίσθηση σου. Βιβλίο διαμάντι. 5 αστεράκια.