Ήταν από τα πρώτα λογοτεχνικά βιβλία που διάβασα... Η αλήθεια είναι ότι το διάλεξα τυχαία χωρίς να έχω επίγνωση για το τι έχει να κάνει.Όταν ξεκίνησα δε καταλάβαινα τίποτα και μπερδευομονου συνέχεια, γυρίζοντας στις τελευταίες σελίδες να δω φράσεις ή αναφορές που δεν γνώριζα.Υπήρχαν στιγμές-κεφάλαια κάποιες φορές που ένιωθα πως βρισκόμουν στην παρέα του Οράσιο... Για να τελειώνω αυτό το βιβλίο το μόνο που κατάφερε είναι να μου κερδίσει το μόνιμο ενδιαφέρον, θέλοντας να το ξαναδιαβάσω με το που το τελείωσα... Αυτό το θεωρώ πιο σημαντικό απ'το να μ'αρέσει απλά ή να ικανοποιεί την αισθητική μου.