Η σειρά των βιβλίων πάει κάπως έτσι 1-2-1-2 όπου 1 τα ξωτικά χρειάζονται βοήθεια όπου 2 ο Αρτέμης χρειάζεται βοήθεια.
Eδώ είμαστε στο 2, τα ξωτικά χρειάζονται οπως και δήποτε βοήθεια γιατί όπως αντιληφθήκατε ήδη απο την περίληψη στο πίσω μέρος του βιβλίου

SPOILER ένας παλιός εχθρός επέστρεψε δριμύτερος SPOILER

και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην Ουρανούπολη.
Στην νο 4 συνέχεια λοιπόν συναντάμε κάποιες ανατροπές οι οποίες δίνουν έναν λίγο πιο βαθύ και ίσως πιο σκοτεινό τόνο. Ταυτόχρονα η μέχρι τώρα σχεδόν αυτοτελής ανάγνωση των προηγουμένων βιβλίων φεύγει απο το παράθυρο και σε αυτό το βιβλίο θέλεις πιο πολύ απο όλα τα προηγούμενα να διαβάσεις το επόμενο για να δείς το μέλλον των ηρώων.
Είχε λίγο απο όλα, λίγο με στεναχώρησε λίγο με έκανε και γέλασα λίγο με έκανε και έβγαλα σκέψεις οργής και αντεκδίκησης.
Αυτός ο νάνος τείνει να γίνει ο αγαπημένος μου χαρακτήρας παμπόνηρος, πνευματώδης και μέσα σε όλες τις σκανταλιές.
Άλλο ένα πολύ καλό βιβλίο μιας πολλή καλής σειράς.

Σε αυτό το βιβλίο η ιστορία εξελίσεται μετά απο κάποιο λάθος-κακή εκτίμηση του Άρτεμης το οποίο μάλιστα θα στοιχίσει αρκετά ακριβά.
Παρόλο που ο Αρτεμάκος παρουσιάζεται σαν παιδί θαύμα πολλές φορές ο συγγραφέας τον βάζει να κάνει λάθη τα οποία δεν δικαιολογούνται απο την ευφυία του για να προχωρήσει την υπόθεση και μετά τον επαναφέρει στα υψηλά του επίπεδα. Εκεί πιστεύω οτι χάνει λίγο η σειρά μιας και θεωρώ οτι γίνεται με τρόπο άτεχνο αυτή η διαδικασία για να προχωρήσει γρήγορα η υπόθεση.
Μόλις όμως η υπόθεση αρχίσει και κυλάει είναι απίθανη και αυτό το βιβλίο δεν είναι εξαίρεση. Απολαυστικότατο και γεμάτο χιούμορ δείχνωντας την προσπάθεια της μικρής ιδιοφυίας μας να διορθώσει τα λάθη της.
Επιτρέψτε μου μια μικρή στιχομυθία να καταλάβετε λίγο το χιούμορ του βιβλίου.
Ο Μοκασίνιας (ένας γκάγκστερ) είπε ... -κάνω ένα τατουάζ για κάθε δουλειά
-Α.... είπε ο Μάλτς
....ο Μοκασίνιας είπε... Μα δεν μπορεί να είσαι τόσο ηλίθιος.Ο Σπατς Αντονέλι δεν συνεργάζεται με βλακέντιους.
Ο Μάλτς του έκλεισε πονηρά το μάτι .

... Μάλτς κρύφτηκε πίσω απο ένα περιοδικό τελικά ήταν πανεύκολο. Ο γκάγκστερ ήταν ήδη μισότρελος.
Και κάπως έτσι λοιπόν πορευόμαστε στο βιβλίο το οποίο όμως στο τέλος σου δείχνει οτι θα υπάρξει συνέχεια.

Η δεύτερη ιστορία λοιπόν του παιδιού θαύματος και είναι εξ' ίσου καλή με την πρώτη με την διαφορά οτι αυτήν την φορά ο Αρτεμάκος είναι ο καλός της ιστορίας ενώ η δράση επικεντρώνεται και ξεδιπλώνεται απο τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν περισσότερο παρά απο τον ίδιο.
Θα λέγαμε ότι είναι περισσότερο σε ρόλο κομπάρσου σε αυτό το βιβλίο καθώς η δράση αφορά την ουρανούπολη και τους εκεί κατοίκους παρά τον λαό της λάσπης (δηλ. εμάς) και τον δικό μας κόσμο.
Αστείες στιγμές ένα σωρό με ήρωες, αντι-ήρωες που δεν μπορείς παρά να μην λατρέψεις. Κυλάει και αυτό σαν νερό.
Πέρα απο τα πολύ καλά στοιχεία του βιβλίου μου αρέσει και αρκετά το γεγονός οτι προς το παρόν το κάθε βιβλίο μπορεί να διαβαστεί άνετα μόνο του χωρίς την επιτακτική ανάγκη να διαβαστεί το επόμενο και χωρίς θα έλεγα απαραίτητα την ανάγκη να έχει διαβαστεί και το προηγούμενο μιας και ο συγγραφέας κάνει μια μικρή αλλά περιεκτική ανασκόπηση σε κάθε νέο βιβλίο του προηγούμενου.
Λίγο νοσταλγικό μου φαίνεται επίσης το γεγονός οτι πράγματα τα οποία εθεωρούντο τελυταίας τεχνολογίας την ώρα που γράφονταν τα βιβλία τώρα πια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί έτσι κάποιοι μπράβοι περιμένουν πως και πώς να πάνε σπίτι για να δούνε dvd ενώ ο Αρτεμάκος κρατάει πολύτιμα αρχεία σε δισκέτες και CD.
Χτύπησα φλέβα χρυσού με αυτήν την σειρά.

Φανταστικό βιβλιαράκι.
Ενας υπέροχος μικρός κακούλης τετραπέρατος ήρως ο οποίος βάζει τον εαυτό του σε περιπέτειες και κινδύνους λόγο μάλλον κληρονομικής καθαρά και μόνο προδιάθεσης. Πολύ καλή η πλοκή η οποία κυλάει γρήγορα χωρίς κάποιες ανατροπές αλλά με φανταστική αφήγηση πολύ χιούμορ και ένα όμορφο ρεπερτόριο απο χαρακτήρες.
Απόλαυσα κάθε στιγμή μαζί με τον ήρωα και του βγάζω το καπέλο. Επίσης κεντρικός χαρακτήρας φαίνεται να είναι και η Χόλι Σόρτ εξ\' ίσου με τον Αρτεμάκο μια νοστιμούλα αερικιά ενώ υπάρχουν εξαιρετικοί δευτερεύοντες χαρακτήρες που πλαισιώνουν το κεντρικό δίδυμο χαρίζοντας μου στιγμές απείρου κάλλους .
Το βιβλίο απευθύνεται σε μικρές ηλικίες ΤΡΙΧΕΣ θα σας πώ, εγώ το βιβλίο απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό ή το \'χεις με αυτά τα βιβλία και τα λατρεύεις ή δεν το έχεις και τα αφήνεις στην γωνία, το βιβλίο αυτό μπήκε στην καρδιά μου.
Όπως πάντα βέβαια το λυπηρό είναι οτι ενώ η σειρά είναι 8-λογία τα 2 τελευταία βιβλία φαίνεται να μην εκδίδονται στα ελληνικά άλλη μια μεταφραστική προσπάθεια που πάει στον βρόντο, ποτέ δεν κατάφερα να κατανοήσω την λογική πίσω απο αυτήν την κίνηση δηλ. αρχίζουμε κάτι και αν δεν πάει καλά το παρατάμε στην μέση; λίγο ασυνεπής μου φαίνεται αυτη η στάση.
Κατά τα άλλα έχω πέσει με τα μούτρα στην ανάγνωση των υπόλοιπων σειρών και είμαι ενθουσιασμένος, έπεται συνέχεια.....

Η Πένριν θα έπαιρνε 2.5 αστέρια στο δεύτερο βιβλίο της σειράς.
Σαφώς υποδεέστερο του πρώτου και απ\' την στιγμή που και το πρώτο δεν με ενθουσίασε ε πιστεύω τα υπόλοιπα εννοούνται.
Η εκδοτική που το εκδίδει έχει κλείσει οπότε για το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς θα πρέπει να ξεσκονίσετε τα αγγλικά σας η να αναζητήσετε μια επιτομή του τέλους σε καμιά σελλίδα του διαδικτύου. Στην δεύτερη λύση θα κατευθυνθώ εγώ.
Πιό σκοτεινό απο το πρώτο πιο αηδιαστικό λίγο πιο διεστραμμένο καθώς τώρα μπαίνουνε στο παιχνίδι και κάτι πλάσματα που απομυζούν την ανθρώπινη ουσία κολλώντας σαν βδέλες πάνω στο ξενιστή τους και είναι φρικαστικά και γενικότερα το όλο σκηνικό έχει γίνει πιο splatter ενώ η υπόθεση χάνει σε σχέση με το πρώτο.
Το βιβλίο δεν μου άρεσε, δεν με τράβηξε η πλοκή οι χαρακτήρες και γενικά όλο αυτό το σκηνικό του μετά-αποκαλυπτικού με το τόσο αίμα τις ανατριχιαστικές περιγραφές άσχημα παραποιημένων πλασμάτων και επιθέσων, με απωθεί αρκετά, σε κάποιους αρέσει σε μένα που αγαπάω πιο ελαφριές μορφές του fantasy, ξέρετε τώρα ξωτικά μαγείες πονηρούληδες ήρωες πονηρά τζίνι, ιπτάμενες σκούπες κ.τ.λ δεν μου βγαίνει.

Κατ\' αρχάς ενα μεγάλο συγνώμη στον υποψήφιο αναγνώστη-αγοραστή της ελληνικής έκδοσης, μόλις αγόρασα το βιβλίο και μετά πέρασε στον χώρο του εξαντλημένου οπότε ευλόγως υποθέτω οτι αγόρασα το τελευταίο αντίτυπο αν δε λάβουμε υπ\' όψιν και το γεγονός οτι ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος έχει κλείσει δέχομαι οποιαδήποτε χειροδικία αγογγύστως.
Δεν θα το αγόραζα αν δεν ήταν τόσο φθηνό καθ\' οτι κάτι δεν μου καθότανε καλά. Το βιβλίο δεν είναι άσχημο έχει καλή γραφή,καλό ρυθμό,ενδιαφέρουσα υπόθεση.
Η συγγραφέας πήρε το θάρρος και το εξέδωσε μόνη της και μπράβο της, γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Που υπάρχει το βιβλίο; Υπάρχει σε εναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο ο οποίος οδηγήθηκε εκεί μετα την επίθεση αγγελικών ταγμάτων, ω ρε γαμώτη μου.
Οι άνθρωποι; Αντιμετωπίζονται σαν κάτι λιγότερο απο ποντίκια,αντικείμενα κ.τλ και προσπαθούν απλά να επιβιώσουν.
Πώς αρχίζει η υπόθεση; Ε, η ηρωίδα εκεί που μαζεύει σκουπίδια για να ζήσει με την οικογενειά της γίνεται μάρτυρας της επίθεσης σε έναν άγγελο απο ομοίους του τον σώζει αλλά οι άλλοι άγγελοι τις παίρνουνε την μικρή της αδερφή και έτσι συνασπίζεται με τον άγγελο για να την πάρει πίσω.
Ατμόσφαιρα; Μαύρη και άραχνη και επικρατεί μια κάποια διαστροφή, αρκετό αίμα και πολλές ανατριχιαστικές σκηνές.
Ρομάντζο; Ω ναι και χτίζεται με έναν πολύ όμορφο τρόπο.
Η γραφή και υπόθεση είναι καλή και κυλάει γρήγορα και θές να μάθεις που πηγαίνει που θα καταλήξει ενώ σου κεντρίζεται και η περιέργεια για την προέλευση όλου αυτού του κακού.
Τέτοιου είδους αναγνώσματα δεν μου ταιριάζουν εξ΄ου και τα 3 αστέρια το βιβλίο όμως ήταν καλό.

Όλα τα ωραία πράγματα τελειώνουν κάποτε και αυτή η σειρά με συντρόφεψε υπέροχα όσο καιρό κράτησε η ανάγνωση της. Μάχες, μάχες παντού και επιτέλους μαθαίνουμε και βλέπουμε να ξεδιπλώνετε μπροστά μας το πραγματικό νόημα της προφητείας η οποία διαποτίζει όλη την σειρά. Μάλλον θα εκπλαγείτε.
Λίγο γλυκανάλατο γενικότερα αλλά δεν με πείραξε ούτε στιγμή.
Η τελευταία προφητεία του βιβλίου αφορά την επόμενη σειρά με την ονομασία THE LOST HERO.
Ολη η σειρά ηταν υπέροχη και κακώς που φοβόμουνα να την διαβάσω τόσο καιρό.
Οσο για τις ταινίες γυριστήκαν μόνο 2 και πήγαν τόσο άσχημα που ακυρώθηκε η συνέχεια έκανα το λάθος και τις είδα ελπίζω να μην κάνετε το ίδιο λάθος με μένα.

Το καλύτερο βιβλίο της σειράς και το πιο σκοτεινό. Χωμένοι στα έγκατα της γής προσπαθούν πλέον οι ήρωες να σώσουν τόσο την κατασκήνωση όσο και τον Όλυμπο.
Η όλη ιδέα του λαβύρινθου και το πως αυτή υλοποιήθηκε απο τον συγγραφέα είναι φανταστική.
Το διάβασα σε 2 μέρες.

Το τρίτο βιβλίο παρόλο που έχει υπόθεση και ρυθμό είναι το μοναδικό όλης της σειράς που κάνει λίγο κοιλιά εξ\' ου και τα 3 αστέρια.
Αυτο το οποίο διαφαίνεται λίγο σε όλη την σειρά είναι ότι χρησιμοποιείται αρκετά απο τον συγγραφέα ο μηχανισμός του εκ\' του απο μηχανής θεού για να βγάλει τους πρωταγωνιστές απο κάποιες δύσκολες καταστάσεις.
Επίσης διαφαίνεται και ενα επαλαμβανόμενο μοτίβο στην σειρά το οποίο δεν είναι κακό αλλά μπορεί να κουράσει λίγο.
Έφυγε και αυτο σε κάτι λιγότερο απο 3 μέρες.

Η πολλή καλή πλοκή συνεχίζεται και σε αυτόν τον τόμο καθώς ξεδιπλώνονται τα σχέδια των σκοτεινών δυνάμεων, και το δεύτερο βιβλίο σε κρατάει με αμείωτο ενδιαφέρον.

Επιτέλους ένα όμορφο βιβλίο με απλή πλοκή χωρίς δαιμονικά στοιχεία που το διαβάζεις μεσα σε 2 μέρες.
Ο Περσέας ή Πέρσι είναι ένας προσγειωμένος νεαρούλης ο οποίος θα μπλεχτεί σε περιπέτειες παρά την θέληση του καθ\' οτι έιναι το αποτέλεσμα των ενεργειών ενός ατακτούλη Θεού με μια νοστιμούλα θνητή.
Δεν υπάρχουν εξάρσεις δράσης, με έναν όμως μαγικό τρόπο κρατιέσαι στο βιβλίο και οι σελίδες του φεύγουν απνευστί. Το τέλειωσα σε δύο μόλις μέρες. Κάποια μικρο-κλισέ δεν αποφεύγονται αλλά μου είναι παγερά αδιάφορο. Εκεί που χάνει λίγο είναι οτι το ελληνικό κοινό ειναι εξοικειωμένο με την σχετική μυθολογία και οι ιστορίες μπορεί λίγο να χάνουν απο την δυναμή τους για αυτόν τον λόγο.
Για ένα κοινό όμως μή εξοικειωμένο (και όχι μόνο) το όλο εγχείρημα είναι υπέροχα μοναδικό.
Μου άρεσε πολύ και το συστήνω σαν ένα ανάγνωσμα εφηβικής φανταστικής λογοτεχνείας.

Πολύ μα πολύ περιγρφικό το βιβλίο άνετα θα μπορούσε να είναι κατά το 1/3 μικρότερο σε όγκο χωρίς όλες αυτές τις ανούσιες περιγραφές.
Πιο γρήγορα θα κυλούσε η πλοκή πιο ενδιαφέρον θα παρουσίαζε η όλη προσπάθεια.
Το βιβλίο είναι μέρος -λογίας διαβάζεται όμως ανετότατα μόνο του. Δεν θα συνεχίσω την ανάγνωση, δεν με τράβηξε αρκετά.
Καλή η υπόθεση και ενδιαφέρων ο κεντρικός ήρωας σίγουρα με κάποιες καλές έως πολύ καλές και δυνατές ανατροπές η όλη πλοκή και με καλή δομή. Σου κρατάει το ενδιαφέρον αρκετά και παρόλο τις αρκετά κουραστικές περιγραφές το βιβλίο κυλάει αρκετά καλά και γρήγορα.
Θα το σύστηνα άνετα σαν ενα βιβλίο για να περάσουν ευχαριστά κάποιες ώρες και μπορείτε να παραλείψετε τις τόσο ανούσιες συνεχόμενες περιγραφές δεν προσθέτουν κάτι ουσιαστικό. Είναι λίγο στενάχωρο ιδιατέρως πλησιάζοντας προς το τέλος θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε σε τέτοιο βαθμό, ίσως ο συγγραφέας στην προσπάθεια του να ξεχωρίσει του δίνει και καταλαβαίνει στις ανατροπές ίσως πάλι να είναι ακριβώς αυτός ο στόχος του να αφήσει τον ηρωά του σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, πάντως θεωρώ οτι δεν θα έπρεπε ως αυτό το σημείο, αλλά είναι αποψή μου και είναι καθαρά θεμα γούστου.
Για ώριμο κοινό το συγκεκριμένο και οχι τόσο για εφηβικές ηλικίες.

Μην περιμένετε κάποιοες λογικές απαντήσεις για καίρια ερωτήματα που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη/πρόσωπο στις οριακές του στιγμές όταν η θλίψη φαίνεται να κυριαρχεί πάνω στα πάντα.
Γενικά θα έλεγα μην περιμένετε καθόλου απαντήσεις μάλλον ερωτήσεις περισσότερες που λειτουργούν σαν βάλσαμο στις αγωνίες της ψυχής.
Τότε φαίνεται να σιωπάει ο θεός και τότε με ένα μυστήριο τρόπο σαν να ακούγεται ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ.
Αυτό το οποίο καταδεικνύει με έναν πολύ καλό τρόπο το παρόν βιβλίο είναι το απέραντο μυστήριο της σιωπής/φαινομενικής απουσίας του Θεού στις καταλυτικές στιγμές του οριακού πόνου του ανθρώπου.
Το μυστήριο αυτό μέγα εστί, διαβάστε το βιβλίο λειτουργεί παρηγορητικά παραμυθητικά, αξίζει.

Επισκόπηση και επιτομή της ορθόδοξης θεολογίας σχετικά με την ασθένεια περισσότερο θα έλεγα και οχι τόσο με τον θάνατο απο έναν γιατρό θεολόγο. Βαθιά νοήματα και μεστός λόγος πλήρης νοημάτων.
Το βιβλίο δεν είναι για τον καθένα προϋποθέτει θεολογική παιδεία και ενασχόληση με το αντικείμενο αλλιώς πιστεύω οτι θα κουράσει τον αναγνώστη.
Περίμενα περισσότερα παραδείγματα απο την καθημερινή εμπειρία του γιατρού ενώ εκεί που πάει να εμβαθύνει σε κάποια παραδείγματα απο την καθημερινή του πρακτική για ανεξήγητο λόγο σταματάει και είναι τόσο μα τόσο κρίμα.
Αν και με κούρασε λίγο είναι βαθύ και περιεκτικό βιβλίο και θέλει οπωσδήποτε μια δεύτερη ανάγνωση για να κατανοηθούν και εντυπωθούν καλύερα τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.

Είμαι απόλυτα εθισμένος σε αυτά τα βιβλία, απόλυτα, για αυτό και τα 4 αστέρια αλλιώς σαφέστατα 3. Καλό το βιβλίο με μεταφραστικά λάθη όμως τα οποία κάπως θολώνουνε το κείμενο και αυτά που προσπαθεί να αποδώσει δεν γνωρίζω μήπως απλώς είναι λίγο κακογραμμένο στην αρχική γλώσσα.
Πολύ καλό σαν μία γενική ενημερωτική εισαγωγή στις προσπάθειες να συσταθεί μια γνωσιακή βάση, μια επιστημονική θεωρία για τους κατα συρροήν και όχι μόνο δολοφόνους και τα γεγονότα που οδήγησαν σε μια τέτοια ανάγκη.
Βεβαίως λόγω του θέματος το βιβλίο αυτό είναι σταγόνα στον ωκεανό και δεν μπορεί κάποιος παρά να λυπάται με την ισχνή μεταφραστική προσπάθεια τέτοιων βιβλίων στα ελληνικά καθ\' οτι σχετικά βιβλία στην ελληνική απλώς δεν υπάρχουν.
Θα έλεγα οτι το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό και δεν είναι για τον καθένα, καθαρά και μόνο λόγο του θέματος το οποίο διαπραγματεύεται. Περνάει αρκετά καλά τον λόγο για τον οποίο το ψυχολογικό προφίλ έπρεπε να δημιουργηθεί, αποτυγχάνει λίγο στην ροή και σε μια πιο δομημένη πλοκή και υπόθεση αλλά το θεμα είναι τέτοιο που θέλει βιβλιοθήκες για να αναλυθεί. Αντιλαμβάνεστε ότι λόγο της θεματολογίας μπορεί κάποιες φωτογραφίες ή περιγραφές να σας φανούν αρκετά ενοχλητικές, προσωπικά εμένα δεν μου φανήκανε μπορεί να θέλω μια σκιαγράφηση.
Σας συστήνω ανεπιφύλακτα την τηλεοπτική σειρά MINDHUNTER(2017) η οποία διαπραγματεύεται παρόμοιο θέμα.

Υπέροχο βιβλίο πολύ καλή η ιστορία για παιδιά με πλούσια αλληλεπιδραστική εικονογράφηση και υπέροχες γραμματοσειρές,το πόσο το ευχαριστηθήκαμε με τα παιδιά μου (8,6,4)δεν περιγράφεται. Τώρα πια ο μεγάλος το παίρνει και το διαβάζει μόνος του στα αδέρφια του και αυτό απο μόνο του κάτι λέει.Ηδη έχω πάρει τον δεύτερο τόμο και τον διαβάζουμε. Καλό θα ήταν πριν το αγοράσετε να τα ξεφυλίσετε λίγο γιατί αν είστε γονείς με κάποια ας πούμε περίσσεια ευαισθησία μπορεί κάποιες ελάχιστες εικονογραφήσεις και ένα πολύ μικρό μέρος κάποιων ιστοριών να μην σας φανούν κατάλληλες για τα παιδιά σας ιδιαιτέρως αν είναι πιο μικρών ηλικιών.Πόσο θα ήθελα να ήμουν παιδί και να ζώ με τον δικό τους μοναδικό τρόπο τις ιστορίες αυτές μέσα στο μυαλό μου!

Αν οτιδήποτε σε σχέση με το θείο σας προκαλεί αναγούλα αυτο το βιβλίο σίγουρα δεν είναι για σας. Το βιβλίο αυτό ευτχώς δεν το αγόρασα μου το δανείσανε καθ' ότι πιστεύανε λόγω των αναγνώσεων μου ότι θα μου άρεσε. Δεν μου άρεσε.Επίπεδη, ανάλαφρη (ακόμα και αν προσπαθεί να διαπραγματευτεί ένα σοβαρό θέμα όπως ο φόνος ενός παιδιού)ιστορία που μου θύμισε αρκετά αμερικάνικη σαπουνόπερα. Άνευροι διάλογοι, χαζοχαρούμενα ονόματα υπερ-αγίων προσώπων, απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που μπάζουν νερά απο παντού (οι απαντήσεις,οχι βέβαια οτι το βιβλίο τα καταφέρνει καλύτερα σε άλλους τομείς).Οταν τον κεντρικό ήρωα τον καλεί ο Θεός με προσωπική επιστολή σε μία καλύβα (νομίζω εκεί που σκοτώσανε την κόρη του) πάει και βρίσκει έναν θηλυκό μαύρο θεό που μαγειρεύει κάτι. Η διαφορά με τα αντίστοιχα ορθόδοξα και καθολικά έργα αγιών συγγραφέων που διαπραγματεύονται τέτοια θέματα είναι χαώδης, σαν την διαφορά ανάμεσα στην λειτουργία σε ένα αγιορείτικο μοναστήρι μες στην σιωπή και το πέπλο της νύχτας και κάποιου προτεσταντικού οίκου με τους 4 τοίχους και τα 10 παγκάκια. Δεν με έπεισε ούτε στιγμή. ΟΧΙ στην ανάγνωση αυτού του βιβλίου, είναι κρίμα για τον αμύθητο πλούτο βαθιάς πνευματικότητας που έχουμε μπροστά στα πόδια μας 2000 χρόνια τώρα. Κλέινωντας με μια σχετικη με το θέμα του βιβλίου προσευχή. Πως μπορείς και αφήνεις τόσα κακά στον κόσμο πως μπορείς και αρπάζεις τους νέους στις καλύτερες στιγμές τους; Είσαι αδυσώπητος. Προσευχή απίστου; οχι, προσευχή ενός σύγχρονου μεγάλου αγίου.

Και όσο θέλω να αποφεύγω την κριτική των 3 αστεριών τόσο αυτή με γυρνοφέρνει.Αν μπορούσα θα έβαζα 3,5 αστέρια εκεί πιστεύω οτι είναι πιο σωστή η βαθμολογία. Εφηβικό μυθιστόρημα φαντασίας εκεί το κατατάσσω. Τι δεν σας λέει η παρουσίαση είναι ότι βιβλίο αυτο διαφημίστηκε σαν μόνο ένα, τα σχέδια αλλάξανε λόγω της επιτυχίας και η συγγραφέας δηλώνει ότι θα βγάλει 4 ενώ τα 3 (δηλαδή το 2 και 3) ήδη κυκλοφορούν στα αγγλικά.Οπότε αν προτιμάτε ολοκληρωμένες -λογίες θα πρέπει να περιμένετε ή να γνωρίζετε καλά αγγλικά.Ως προς την υπόθεση καλή η πλοκή οχι ιδιαίτερα γρήγορα εξελισσόμενη, πολύ ενδιαφέρουσα όμως ως προς την μυθιστοριογραφία της. Περίπου στο 1/3 του βιβλίου ο υποψιασμένος αναγνώστης αρχίζει να αντιλαμβάνεται οτι το βιβλίο δεν έχει κάποιες ιδιαίτερες ανατροπές ή παρεκλίσεις, αυτό που καταλαβαίνεις οτι θα συμβεί ή εκεί που υποψιάζεσαι οτι κατευθύνονται οι χαρακτήρες ε, εκεί κατευθύνονται μέσες άκρες και συμβαίνει αυτό που υποψιαζόσουνα. Αυτή είναι και η αιτία που το βαθμολογώ με 3 (3.5) αστέρια, διακρίνω αδυναμία δημιουργίας πλοκής και καταφυγή στην οδό της πεπατημένης. Παρόλο που μου πρόσφερε ευχάριστες ώρες δεν θα συνεχίσω μάλλον την ανάγνωση της σειράς καθ΄ότι θεωρώ οτι υπάρχει δομική αδυναμία στην δημιουργία μιάς λίγο πιο ανατρεπτικής πλοκής. Παρόλα αυτα θα το πρότεινα άνετα σαν ένα ελαφρύ ανάγνωσμα για να σκοτώσει κάποιος ευχάριστα κάποιες ώρες.

Το δεύτερο βιβλίο δεν έχει καμμία σχέση με το πρώτο απο πλευράς υπόθεσης είναι τελείως μα τελείως ξεχωριστό και άνετα στέκει μόνο του χωρίς καμμία ανάγκη να διαβαστεί το επόμενο ή το προηγούμενο. Καλή η πένα του συγγραφέα όπως και στο πρώτο αλλά η υπόθεση και το στύλ του συγκεκριμένου δεν με αγγίζουνε. Αρκετά κυνικός ο κεντρικός χαρακτήρας και μάλλον αδιάφορος και επίπεδος μόνο αγανάκτηση μου προκάλεσε με την απάθεια και τον ανυπέρβλητο εγωισμό του. Σκοτεινοί κόσμοι και αινιγματικοί χαρακτήρες για τα δικά μου γούστα που αρέσκομαι σε μια μάλλον ελαφρότητα δεν... απλώς δεν. Δεν έπρεπε να καταφύγω σε αυτόν.

Για τους ψαγμένους του είδους το συγκεκριμένο βιβλίο, καλές οι ιστορίες δυνατή η πένα αλλά αρκετά βαρύ για το γούστο μου, πιστεύω όμως οτι στην πλειονότητα των ψαγμένων χρηστών το βιβλίο και η γραφή θα αρέσουν και θα αρέσουν πολύ και δικαίως είναι όντως καλό και επαναλαμβάνομαι βαρύ για το γούστο μου εξ\' ου και τα 2 αστέρια.

Γνωρίζω οτι η κριτική των 3 αστεριών είναι η χειρότερη κριτική που μπορεί να υπάρχει για τον αναγνώστη,δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Το θέμα δύσκολο και λίγο ταμπού καθώς απευθύνεται σε ενα συντηρητικό κομμάτι αναγνωστών τους λίγο πιο ψαγμένους θρησκευόμενους. Απο την άλλη οταν θέματα σαν αυτά τα αγγίζουν ιερείς που έχουν σπουδάσει σχετικά το θέμα αποκτά πραγματικά μια άλλη διάσταση, που δύσκολα συναντά κανείς σε συγγραφείς/επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το ίδιο αντικείμενο/πεδίο.Έτσι γίνεται και εδώ.Ούτε αναθεματισμοί ούτε αφορισμοί απλά γεγονότα, αναλύσεις και πορίσματα της σύγχρονης έρευνας όσο και της παλαιότερης.Εξετάζεται το παθολογικό φαινόμενο,οι μορφές οι τρόποι αντιμετώπισης γίνεται κριτική σε μεθόδους και εξετάζονται οι διάφορες θεραπείες αποκατάστασης. Μόνο και μόνο για αυτό αξίζει η αγορά του βιβλίου.Ο συγγραφέας γνωρίζει σε τι κοινό απευθύνεται και δείχνει πολύ καλά και σχετικά σύντομα τον χώρο με όλη την προβληματική του.Στο κομμάτι που αφορά την εκκλησία και τον λαό της γενικότερα θεωρώ οτι υπερ-τονίζονται οι δυτικές απόψεις ευλόγως βέβαια μιας και σχεδόν όλη η σύγχρονη προβληματική προέρχεται απο αυτόν τον χώρο μου δίνεται όμως η εντύπωση οτι θα μπορούσε να υπάρχει μια λίγο μεγαλύτερη εμβάθυνση στην ορθόδοξη πατερική θεολογία επί του θέματος και ίσως γιατί οχι και πιο σύγχρονων πατέρων έτσι ίσως να ήταν λίγο πιο προσιτό και για το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Λίγο κουραστικό σε κάποια σημεία πολύ δυνατό σε κάποια άλλα. Άνετα μπορεί να γίνει επιλεκτική ανάγνωση κεφαλαίων χωρις να χαθεί κάτι απο την όλη προσπάθεια.Αν κρατάω κάτι απο το βιβλίο είναι το γεγονός ότι στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η ομοφυλοφιλία έχει προκύψει σαν παθολογική κατάσταση, την βαθιά πολυπλοκότητα του θέματος (ο διαδεδομένος μύθος οτι έτσι γεννιόμαστε φαίνεται να αφορά εναν απειροελάχιστο αριθμό στο γενικό σύνολο των ομοφυλόφιλων)και την αδυναμία έκφρασης ενώς άμμεσου/συμπαγούς/ουσιαστικού/παρηγορητικού θεολογικού λόγου για τους ομοφυλόφιλους.

Το πεπρωμένο βρήκε αυτο το βιβλίο όπως και το κάθε βιβλίο το οποίο προφανώς εκδίδεται χάρην της επιτυχίας του προήγουμένου. Δεν αποτελεί εξαίρεση ούτε αυτό το βιβλίο βεβαίως, παρουσιάζοντας μια άνευρη ιστορία και έναν χαζοχαρούμενο κεντρικό ήρωα (Γκέραλντ) ο οποίος πολλές φορές δεν φαίνεται να γνωρίζει ούτε τι κάνει ούτε τι θέλει. Ολα αυτα διανθισμένα με μια δόση γλυκανάλατου ρομαντισμού και φευ το βιβλίο βούλιαξε στον πάτο της ανουσιότητας. Αν θέλετε να κρατήσετε την δυνατή εντύπωση του πρώτου βιβλίου παραλείψτε την ανάγνωση ετούτου εδώ αν πάλι είστε περίεργοι πλησιάστε και θα ανακαλύψετε το τίμημα της περιέργειας όπως ο παθών-γραφών.

Εξαίρετη γραφή και μυθοπλασία, εξαιρετικές ιστορίες με οχι πάντα συμβατικούς κακούς και καλούς,τα σύνορα χάνονται οπως και στην πραγματική ζωή άλλωστε, οταν ακούς την ίδια ιστορία απο την κάθε εμπλεκομένη πλευρά, ο κεντρικός χαρακτήρας μέσα στον μύθο και την ομίχλη χτισμένος οι ιστορίες διαβάζονται απνευστί ανάλαφρο βιβλίο χωρίς να βαρύνεται απο πολλά στοιχεία. Πολύ θα ήθελα να ήξερα απο που αντλεί ο συγγραφέας το πλουσιότατο ρεπερτόριο απο τέρατα, σλαβική μυθολογία ίσως μήπως όμως και βυζαντινή παράδοση; πλούσια παράδοση η οποία αξίζει περισσότερη μελέτη. Το συστήνω όπως και δήποτε.

Το βιβλίο είναι μια προσπάθεια γνωριμίας της ιαπωνικής κουλτούρας στην δύση κάτι για το οποίο ο Hea
φημίζεται, στις μέρες μας βεβαίως οι ιστορίες αυτές δεν τρομάζουν (και για να είμαι ελικρινής δεν το πήρα για να τρομάξω) ενω ο ιαπωνικός πολιτισμός είναι πλέον αρκετά γνωστός στους δυτικούς. Οι ιστορίες του βιβλίου υπάρχουν στην εξαιρετική ταινία Kaidan(1964) του Kobayashi την συστήνω ανεπιφύλακτα.Συμπαθητικό θα το περιέγραφα το βιβλίο και σίγουρα τον στόχο του την εποχή του θα τον είχε πετύχει μιας και διαβάζετε αρκετά ευχάριστα ακόμα και στις μέρες μας. Η μετάφραση φαίνεται να είναι αρκετά καλή τουλάχιστον στο πνεύμα του βιβλίου μιας και το ιδεόγραμμα στο εξωτερικό του βιβλίου όπως μου εξήγησε μια Ταϊβανέζα φίλη μου σημαίνει "κακές λέξεις" αν θυμάμαι καλά, αλλά αν η μεταφράστρια πάει να μεταφράσει ακριβώς την ιαπωνική θα επέλθει το χάος.Προτείνω μια βόλτα απο την wikipedia για να μάθει ο αναγνώστης ποιός ήτανε ο Λευκάδιος και τι είναι για την Ιαπωνία θα εκπλαγεί ευχάριστα.

Για όσους έχετε δει την ταινία διαβάστε το βιβλίο αξίζει, είναι μόνο λίγο πιο σκοτεινό στους χαρακτήρες. Πιο ανάλαφρη η ταινία λίγο πιο βαρύ το βιβλίο. Μειονέκτημα το ότι μετά θα γνωρίζετε όλες τις ανατροπές του βιβλίου αυτό όμως δεν αφαιρεί απο το συνολικό έργο. Για όσους δεν έχετε δει την ταινία ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ δεν είναι τυχαία άλλωστε η υψηλή βαθμολογία στο IMDB. Επίσης το βιβλίο έχει αρκετές ανατροπές μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πλοκή και είναι ανάλαφρο άνετα θα το διάβαζα στα παιδιά μου. Η γνήσια ιστορία του βιβλίου είναι απο κάποιον ιταλό μυθιστοριογράφο η οποία ήταν περισσότερο κάτι σαν μια πολύ λεπτομερής περιγραφή της τοπικής κοινωνίας στην οποία ζούσε και λιγότερο κάτι σαν μυθιστόρημα. Το βιβλίο λοιπόν επικεντρώνεται στο μυθιστορηματικό κομμάτι και ο Goldman william κόβει εκείνα τα κομμάτια που είναι άκρως περιγραφικά και αφήνει τα της ιστορίας η οποία είναι φανταστική με τις ανατροπές να πέφτουνε βροχή. Με κούρασε λίγο η εισαγωγή και η περιγραφή απο τον Goldman ως προς την αφορμή για την συγγραφή του βιβλίου και του τι επακολούθησε μέχρι την έκδοση του, πλάτειασε αρκετά. Πολύ καλές είναι οι εμβόλιμες αφηγήσεις του ανάμεσα στα κεφάλαια για να εξηγήσει διάφορα πράγματα.
Όσον αφορά στο τέλος του βιβλίου υπάρχει μία ιστορία ανεξάρτητη, διαδραματίζεται μετά το πέρας και την ολοκλήρωση της κύριας ιστορίας. Θα έλεγα όμως οτι και η ίδια η ιστορία είναι άνευρη και η αχρείαστη πολυλογία περι αυτής απο τον συγγραφέα πέραν τούτου αφαιρεί απο την όλη προσπάθεια χωρίς να προσθέτει κάτι το ουσιώδες ενώ ανοίγει και κάποια ερωτήματα. Ίσως υποθέτω μετά την (αναπάντεχη;) επιτυχία του βιβλίου (είναι όντως πολύ καλό) καθώς και της ταινίας, σταθερά κολλημένη στο top 250 ταινιών όλων των εποχών, ο Goldman william να προσπάθησε να καταλάβει αν τον έπαιρνε να γυρίσει κάτι ακόμα; ίσως να το έβλεπε σαν οφειλή προς τους αναγνώστες του; Οπως και να έχει θα συμβούλευα να αποφύγετε την ανάγνωση της τελευταίας ιστορίας ή να επανέλθετε μετά απο λίγο καιρό.

Το δεύτερο μέρος του δεύτερου βιβλίου τι να πεί κανείς, τον ξεπαρθένεψε η νεράϊδα του μίλησε ένα δέντρο και του ΄πε μάλλον κάτι άσχημο και κάτι άλλα γύρω στις 700 σελίδες που τώρα πια δεν τα θυμάμαι τόση εντύπωση μου κάνανε. Να είσαι καλά Patrick μπορείς άραγε και χειρότερα; θα το μάθουμε στο τρίτο βιβλίο το οποίο θα είναι και το τελευταίο; Θα δούμε, έπρεπε οι Χανδριανοί να είχαν ξεριζώσει το κεφάλι του Κβόθ απο τον πρώτο τόμο πιο τίμιο θα μου φαινόταν θα μου γλύτωνε και κανένα 40€.

Το βιβλίο αυτό το γνώρισα ακούγωντας μια συνέντευξη στο τρίτο πρόγραμμα. Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου που επιλέγει την παρανομία τον έκλυτο βίο και την ανηθικότητα ως στάση ζωής, ολα τα υπόλοιπα φόνοι, ακολαστίες κτλ είναι αποτέλεσμα των επιλογών του. Μέχρι την μέση ήτανε πολλά υποσχόμενο καλή ροή, καλή υπόθεση αλλά μετά το έχασα. Μιλάει απλώς για την ζωή ενός καθάρματος και εμβαθύνει λίγο, ελάχιστα θα έλεγα και στις αιτίες που ο άνθρωπος αυτός κάνει ότι κάνει. Φτάνει σε κάποιο τέλος στο οποίο δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε με τον ψυχισμό του κεντρικού ήρωα ούτε αν λυτρώθηκε ή όχι. Αν σας ενδιαφέρουν βιβλία που προσπαθούν μια ανάλυση ανθρώπων που έχουν διαπράξει εγκλήματα και επιλέγουν να ζούν εγκληματικά μην το αγοράσετε αποτυγχάνει, εάν πάλι σας ενδιαφέρουν αστυνομικά μυθιστορήματα ούτε πάλι να το αγοράσετε και πάλι αποτυγχάνει. Διαβάστε το έγκλημα και τιμωρία καταφέρνει ολα τα παραπάνω στο έπακρο και το δυστύχημα με αυτό το έργο είναι οτι οι συγκρίσεις μεταξύ των δύο έρχονται κατευθείαν στο μυαλό με το που θα κλείσεις το βιβλίο.

Δεν υπάρχουν λόγια, διαβάζεις και διαβάζεις και κάθε σελίδα το ξέρεις οτι σε φέρνει πιο κοντά στο τέλος και θες να σταματήσεις για να κρατήσεις τις στιγμές μέσα σου αλλά ταυτόχρονα θές να συνεχίσεις γιατι τα πάντα σε αυτό το αριστούργημα σε τραβάνε να διαβάσεις και άλλο και τελειώνεις και δεν υπάρχουν λόγια. Η δε επιρροή που άσκησε αυτο το έργο είναι μνημειώδης. Ο Ντοστογιέφσκι (που κακά είναι τα ψέματα είναι βαρύς συγγραφέας και όχι ευκολοδιάβαστος) όπως και ο Γκογκόλ είναι άνθρωποι με βαθιές θρησκευτικές πεποιθήσεις οσο πιο πολύ κάποιος είναι εξοικειωμένος με την πίστη της Ανατολικής ορθόδοξης εκκλησίας τόσο μεγαλύτερο βάθος μπορεί να αντλήσει απο τα έργα τους και να τα κατανοήσει καλύτερα σε μια πιο σωστή βάση. Προτιμήστε τις μεταφράσεις του Γκοβόστη είναι κατα γενική ομολογία καλύτερες για τα έργα του συγκεκριμένου.

Εαν αυτο το βιβλίο δεν παρείχε πληροφορίες για τις μετέπειτα ζωές των κεντρικών χαρακτήρων της επταλογίας δεν θα το αγόραζε ούτε ο ίδιος ο εκδότης. Κατ΄ αρχάς ενα μεγάλο μπράβο στις εκδόσεις Ψυχογιός για την γρήγορη μετάφραση.Το βιβλίο είναι μια μάλλον χλιαρή και άνευρη ιστορία που έχει σαν κεντρικό χαρακτήρα τον έναν γιο του Χάρυ, στο βιβλίο μάλλον ανοίγουν περισσότερα ερωτήματα παρα κλείνουν αυτα τα οποία έχουν αφεθεί ανοικτά απο την επταλογία ενω για πολλούς κεντρικούς ήρωες όπως ο Χάνγκριχτ και ο Λονγκμπότομ δεν μαθαίνουμε τίποτε απολύτως. Βασίζεται σε θεατρικό έργο οπότε αυτη είναι και η δομή του διαβάζεται γρήγορα και ξεχνιέται ακόμη πιο γρήγορα, υποψιασμένος για όλα τα παραπάνω δεν είχα σκοπό να το αγοράσω και έπεσα διάνα στις προβλέψεις μου, αλλά μου το κάνανε δώρο. Ελπίζω να σταματήσει κάπου εδώ η συγγραφέας για να μην καταστρέψει κάτι όμορφο.

3 αστεράκια γιατι δεν μπορείς να δώσεις σε τέτοια γραφή 2 είναι απλώς ανάρμοστο. Το βιβλίο δεν μου ταίριαξε ίσως γιατί έχω θεολογική παιδεία, ίσως γιατί ζώ σε μια ορθόδοξη χώρα και οι αναγνώσεις μου ειναι διαφορετικής υφής και βάθους, ίσως η ανάγνωση μιας πολυ συγκεκριμένης χρονικης περιόδου της καθολικής ιεραποστολής σε μια χώρα σαν την Ιαπωνία να με άφησε κάπως ασυγκίνητο, ίσως δεν δώθηκε το βάθος που περίμενα στους διαλογισμούς και τις σκέψεις του κεντρικού ήρωα του βιβλίου, ίσως επειδή η Ιαπωνία μια λαμπρή και εξαίσια χώρα περιγράφεται συνέχεια και επίμονα με τον όρο βούρκος, ίσως επειδή οι αγωνίες και οι σκέψεις των Ιαπώνων χριστιανών δεν αναδεικνύονται σχεδόν καθόλου, ίσως επειδή η πλοκή μου φάνηκε τελείως επίπεδη και τέλος ίσως επειδή στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου δεν βρήκα το βάθος του διαλόγου που περίμενα να βρώ. Για όλα αυτά τα ίσως επειδή, θα του έδινα 2 αστέρια αλλά η γραφή του είναι εξαίσια για αυτό και τα 3.