"Μπορεί να\' ναι κι έτσι" , είπε κουρασμένα ο Σιντάρτα.
"Είμαι σαν κι εσένα. Ούτε συ αγαπάς - αλλιώς πως θα μπορούσες να εξασκείς σαν τέχνη την αγάπη; Οι άνθρωποι του είδους μας μπορεί να μην έχουν την ικανότητα ν\' αγαπήσουν. Οι άνθρωποι-παιδιά την έχουν. Αυτό είναι το μυστικό τους."
~Hermann Hesse

Το Σιντάρτα του Hermann Hesse είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που ταλαντεύεται μεταξύ της ανατολικής θρησκείας και της πνευματικότητας. Είναι περισσότερο ένα μυθιστόρημα εσωτερικής εξέλιξης.
Μέσα από τη συνάντηση με διαφορετικούς χαρακτήρες παρακολουθούμε την προσωπική εξέλιξη του πρωταγωνιστή προς την πνευματική αγνότητα και την εσωτερική γαλήνη. Εξαιρετικό βιβλίο.

Με το Τόκιο Εξπρές του Matsumoto επιστρέφουμε σ\' ένα από τα αγαπημένα μου είδη, το νουάρ.
Στην πραγματικότητα, αν ο Edogawa Ranpo ή αλλιώς Tarō Hirai μπορεί να θεωρηθεί ο "βασιλιάς" της αστυνομικής λογοτεχνίας & των θρίλερ, τότε σίγουρα ο Matsumoto Seichō είναι αυτός που αντιπροσωπεύει την αστυνομική λογοτεχνία μετά το τέλος του Β\' Παγκοσμίου Πολέμου.

Εξαιρετικό βιβλίο & υπόθεση. Αξίζει να διαβαστεί.

Τρεις... "άβολες" νουβέλες. Η αυστηρή γραφή της Ogawa κάνει το σκοτάδι στην καρδιά αυτών των ιστοριών (αλλά και στην καρδιά σου) ακόμα πιο περίεργο.

*Αυτό το βιβλίο δεν είναι για όλους, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα μοναδικό "έργο τέχνης".

Τρία πρόσωπα, τρία γράμματα, ένα ερωτικό τρίγωνο.

Τρεις έντονες επιστολές στις οποίες αποκαλύπτονται τα μυστικά ψεύδους, υποκρισίας, απάτης, προδοσίας, ενοχής... αλλά και αγάπης, πάθους και μοναξιάς.


***Σκεφτείτε & διαβάστε αυτό το βιβλίο πριν ξεκινήσετε έναν "κρυφό" έρωτα...***

Η αυτοβιογραφία του Κινέζου συγγραφέα Mo Yan.
Μας αφηγείται την περίοδο της ζωής του μετά την αποβολή του από το σχολείο, μέχρι να γίνει διάσημος συγγραφέας.
Το βιβλίο ξεκινάει απλά και αποκτά πολλή δύναμη όσο προχωρά η αφήγηση. Δείχνει μια Κίνα με ωμό τρόπο, χωρίς να προσπαθεί να προκαλέσει οίκτο ή θαυμασμό από την πλευρά του αναγνώστη. Άλλο ένα εξαιρετικό βιβλίο από τις εκδόσεις Άγρα.

Εύχομαι μελλοντικά να μεταφραστούν και άλλα έργα του όπως: "Βροχή που πέφτει μια ανοιξιάτικη νύχτα" , "Oι κόκκινοι αγροί" , "Η δημοκρατία του κρασιού" κ.α

Αυτή η ιστορία προορίζεται για όλους και κυρίως για όσους μπορούν να ταυτιστούν με τον Εμίλ Σίνκλερ. Σίγουρα θα σε κάνει να σκεφτείς, να αμφισβητήσεις, ακόμη και να επεξεργαστείς κομμάτια της ζωής αλλά και της ιδεολογίας σου. Ένα σύντομο αλλά βαθύ βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους.

Το ημερολόγιο ενός τρελού γέρου με άφησε με κομμένη την ανάσα. Με ένα τρέμουλο στο σώμα μου, αλλά ήρεμο. Ήρεμο γιατί μπορούσα να νιώσω αυτό που πολλοί άνθρωποι κρύβουν. Εξαιρετικό βιβλίο.

(Νεφέλη): Η μοίρα σου είναι σημαδεμένη. Δεν θα μείνουν ατιμώρητα τα μάτια σου που τόλμησαν να κοιτάξουν μια θεά.
(Ιξίων): Ακόμα κι αν κοιτάξανε τη θεά της βελανιδιάς, την κυρά των κορυφών;
(Νεφέλη): Τη μια ή την άλλη, Ιξίωνα, δεν έχει σημασία. Μη φοβάσαι όμως. Εγώ θα μείνω μαζί σου μέχρι το τέλος.
~Cesare Pavese

Διάλογοι Θεών και ανθρώπων στα βουνά της Αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτήρες που συζητούν για τη ζωή, την αιωνιότητα, τον πόνο, τον έρωτα & άλλα πολλά... δίνοντας ένα τέλος ακόμη και για τους Θεούς. Τελικά, μόνο η φύση είναι αθάνατη.

Το βιβλίο "Διάλογοι με τη Λευκοθέα" είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι στην Ιθάκη που αναζητά ο καθένας μας. Το βιβλίο "Διάλογοι με τη Λευκοθέα" δεν είναι τίποτε άλλο από την ανακάλυψη του ίδιου μας του εαυτού. Εξαιρετικό βιβλίο.

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο ένιωσα να επιστρέφω στην αρχή της καριέρας του Murakami. Όλες οι ιστορίες, γραμμένες σε παρελθόντα χρόνο, αφορούν την αναπόληση, η οποία προσέθεσε μια ασυνήθιστη ιδιορρυθμία και μια νοσταλγική αίσθηση. Αυτές οι ιστορίες πιστεύω ότι είναι πιο... "προσωπικές" από οτιδήποτε άλλο έχω διαβάσει από τον Murakami στο παρελθόν. Εξαιρετικό βιβλίο... όπως όλα του.-

Αυτό είναι ένα όμορφο βιβλίο και με συνεπήρε από την πρώτη σελίδα. Έντονη και συγκλονιστική γραφή - Πρόκειται για μια ιστορία σχετικά με τον αγώνα για ισότητα και αποδοχή της ομοφυλοφιλίας στη Νότια Κορέα.

Την ιστορία τη βλέπουμε από την οπτική γωνία της μητέρας, η οποία δυσκολεύεται να αποδεχτεί την ομοφυλοφιλική σχέση της κόρης της... αλλά το θέμα της αξιοπρεπούς φροντίδας και παροχής στα γηρατειά παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στο βιβλίο.

Μια βαθιά συγκινητική νουβέλα που θίγει θέματα γήρανσης, θανάτου και ομοφοβίας.
Όλα αυτά σε μια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ μετάφραση/απόδοση της Αμαλίας Τζιώτη.

Τελείωσα το τέταρτο βιβλίο (και το τελευταίο της τετραλογίας) στις τέσσερις τα ξημερώματα με δάκρυα στα μάτια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Mishima έφυγε από τη ζωή (αυτοκτόνησε) μετά την ολοκλήρωση της τετραλογίας "Η Θάλασσα Της Γονιμότητας". Το τέλος είναι ζοφερό & βαθιά συγκινητικό. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δύσκολα θα ξεχάσω.

Υπάρχει κάτι τόσο οδυνηρό στον Κάφκα που αφήνει ένα αποτύπωμα στην ψυχή σου και αυτά τα γράμματα είναι η απόδειξη. Είμαι τόσο γοητευμένος από το μυαλό του. Αυτά είναι τα πιο βαθιά γράμματα που έχω διαβάσει ποτέ μου. Καθαρή τέχνη. Θαυμάζω την προσωπικότητα του Κάφκα, τις σκέψεις του, τη λογοτεχνική του ιδιοφυΐα, την ανήσυχη ψυχή και τα έντονα συναισθήματά του. Με έχει συγκινήσει με τόσο ακραίο τρόπο που δεν πίστευα ότι ήταν δυνατόν. Διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο, η αλήθεια είναι ότι περίμενα μερικά συνηθισμένα ερωτικά γράμματα... όχι ένα παράθυρο σε ένα συναρπαστικό, ανήσυχο και "παράξενο" εσωτερικό κόσμο.

Ένα από τα παράξενα –και σίγουρα πιο σκοτεινά– έργα του Endō Shusaku. Tο "Σκάνδαλο" στρέφει το βλέμμα του συγγραφέα στην υποκρισία προς τα μέσα, με αποτέλεσμα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα να περιηγείται στην κόλαση των ψεμάτων που λέμε στον εαυτό μας και των αμαρτιών που κρατάμε σε απόσταση αναπνοής.

"Έχοντας συνέχεια στη φαντασία του την εικόνα της άμμου που ρέει, που και που καταλαμβανόταν από την ψευδαίσθηση ότι ακόμα κι ο ίδιος έχει αρχίσει να ρέει".
~Kōbō Abe

Το συγκεκριμένο βιβλίο, πιστεύω ότι διαβάζεται ΜΟΝΟ βράδυ.
Ένα παράξενο... "κλειστοφοβικό" μυθιστόρημα, όπου η... "ροή" της άμμου είναι η μεταφορά της καταστροφικής δύναμης της εποχής και της ματαιότητας του αγώνα ενάντια στη μοίρα όπου διαπερνά όλο το μυθιστόρημα.
Δύο χαρακτήρες χωρίς όνομα "σέρνονται" από το ποτάμι της ζωής και του χρόνου, παλεύοντας στην αναζήτηση της "αίσθησης", της ύπαρξης και της τελικής παραίτησης του ανθρώπου.

Πραγματικά... αυτό το βιβλίο μιλάει για μια πραγματικότητα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν.

φευγαλέες σκέψεις και σχόλια για τη ζωή... Γραμμένο μεταξύ 1330-1332, "Τα Δοκίμια Της Αδράνειας" αντικατοπτρίζουν τις σκέψεις του Βουδιστή μοναχού Yoshida Kenkō για μια ποικιλία θεμάτων. Αυτή η έκδοση είναι επίσης πλούσια σε σημειώσεις & συνοδεύεται από ένα πολύ καλά συναρμολογημένο εισαγωγικό απόσπασμα. Εκτός από τις φιλοσοφικές σκέψεις, μπορείς να μάθεις πολλά για την Ιαπωνική/Βουδιστική ιστορία και τον πολιτισμό της περιόδου. Εξαιρετικό βιβλίο.

Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο που διάβασα από Kawabata (Τα προηγούμενα ήταν: Ιστορίες Της Παλάμης, Το Σπίτι των Κοιμισμένων Κοριτσιών και άλλες ιστορίες, Η Λίμνη) και πραγματικά θαύμασα τη νοσταλγία, και την ομορφιά με την οποία περιγράφει τις σκηνές του. Σε παίρνει από το χέρι στην αρχή της άνοιξης, στις γιορτές, στα οικογενειακά έθιμα, στις κοινωνικές διαφορές και στις επιθυμίες όσων αναζητούν την τελειότητα μέσα από τη δουλειά τους. Με κάθε αλλαγή εποχής θα αισθανθείς την αλλαγή στα συναισθήματα των χαρακτήρων, την αφοσίωσή τους στα έθιμά τους και τον μόνιμο θαυμασμό τους για τη φύση που τους περιβάλλει. Η αλήθεια είναι ότι αφού τελείωσα το βιβλίο αισθάνθηκα μια "γλυκιά" μελαγχολία. *Τέλος η ανάγνωση αυτού του βιβλίου ήταν κάτι σαν διαλογισμός. Μου άφησε το μυαλό αλλά και τις σκέψεις μου, καθαρές και γαλήνιες. Ο Kawabata έχει τον τρόπο να σε κάνει να ερωτευτείς για άλλη μια φορά την Ιαπωνική κουλτούρα (Και όχι μόνο).

Εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που μας αφηγείται τις τελευταίες μέρες της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας μέχρι την είσοδο στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Roth είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας & φυσικά πάντα θα με εκπλήσσει.

Μια βαθιά συγκινητική και όμορφη ιστορία μνήμης και απώλειας, που εκτείνεται περίπου 20 χρόνια από την παιδική ηλικία του αφηγητή μέχρι τον πόλεμο και τα μεταπολεμικά χρόνια.
Μου άρεσε ιδιαίτερα το πώς ο Ishiguro συνδύασε επιδέξια αναμνήσεις από διαφορετικά σημεία του χρόνου: Aπό την παλιά Σαγκάη, την Αγγλία, ακόμη και την Ιαπωνία, σε μια νοσταλγική και συγκινητική αφήγηση. Καταπληκτικό βιβλίο, το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Σβήσε τα φώτα του δωματίου σου και άφησε μόνο το φως του γραφείου σου/της βιβλιοθήκης σου. (Το συγκεκριμένο βιβλίο θέλει και σωστή ατμόσφαιρα για να διαβαστεί) Η συγκεκριμένη ιστορία/νουβέλα έχει θεωρηθεί από τις καλύτερες ιστορίες τρόμου (και το πιστεύω).

Το "Άγρυπνο Μάτι" πρόκειται για μια ιστορία (τρόμου) όπου μια... "υπερφυσική οντότητα" παρακολουθεί και ερευνά το θύμα της. (Έναν πλοίαρχο, με το όνομα "Μπάρτον"), για τις προηγούμενες πράξεις του και τελικά αποφασίζει μια.... "κοσμική τιμωρία" γι\' αυτόν....

*Εξαιρετικό βιβλίο

Πρόκειται για ένα καταπληκτικό βιβλίο (Είναι τετραλογία). Η ποιητική λάμψη και η τραγική αυτοκαταστροφή της αγάπης σε αυτή την ιστορία με ανατριχιάζουν. Πέντε αστέρια χωρίς αμφιβολία.

Το πώς η Ogawa καταφέρνει να γράψει κάτι τόσο "φρικτό" και "τρομακτικό" με μια απολύτως όμορφη αλλά και ονειρική γλώσσα... πραγματικά με ξεπερνά. Στο συγκεκριμένο βιβλίο θα δούμε μια ιστορία που περιγράφει λεπτομερώς τη σκοτεινή σχέση ανάμεσα σε μια έφηβη, τη Μαρί, και ένα μυστηριώδη ηλικιωμένο άνδρα, το "μεταφραστή". Από θέμα διδάγματος ήταν... πραγματικά "δύσκολο" να καταλάβεις τι πραγματικά ζητάει η Μαρί εκτός από τη συνηθισμένη ζωή στο ξενοδοχείο Ίρις.

Το βιβλίο είναι όμορφα γραμμένο με εκπληκτικές περιγραφές. Πρόκειται για μια ιστορία ενηλικίωσης τόσο "διαφορετική" από όλες τις υπόλοιπες. Σίγουρα αυτό το βιβλίο ΔΕΝ είναι για όλους.

Αν είναι η πρώτη φορά που διαβάζεις Ιαπωνική Λογοτεχνία, θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με κάτι πιο ελαφρύ όπως:

Haruki Murakami - Νορβηγικό Δάσος
Yoko Ogawa - Ο Παράμεσος
Yoko Ogawa - Ο Αγαπημένος Μαθηματικός Τύπος Του Καθηγητή
Osamu Dazai - Δεν Ήμουν Πια Άνθρωπος

... Γιατί ένα πράγμα είναι σίγουρο. Το συγκεκριμένο βιβλίο ή θα το αγαπήσεις ή θα το μισήσεις. Εύχομαι μελλοντικά να μεταφραστούν και άλλα έργα της Ogawa.

Πιστεύω ότι ο Collins είναι ο καλύτερος συγγραφέας μυστηρίου όλων των εποχών. Είναι η δεύτερη φορά που διαβάζω κάποιο βιβλίο του. H πρώτη μου επαφή ήταν όταν διάβασα τα βιβλία: "Η Γυναίκα Του Ονείρου" & "Η Γυναίκα Με Τα Άσπρα". Στη συνέχεια διάβασα αυτό εδώ το αριστούργημα από τις εκδόσεις Gutenberg. Προσωπικά πιστεύω ότι ίσως είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία του. Πρόκειται για ένα βικτωριανό μυθιστόρημα που απόλαυσα κάθε σελίδα του. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Ένα ψυχολογικό παιχνίδι μεταξύ ενός άντρα και της γυναίκας του. Φυσικά ο Tanizaki σε όλα του τα βιβλία αλλά και σε αυτό εδώ δεν παύει να θίγει θέματα όπως: οι ερωτικές επιθυμίες, η αβεβαιότητα, η δυστυχία, οι φόβοι και άλλα πολλά. Το κλειδί είναι ένα παιχνίδι όπου οι δυο χαρακτήρες του βιβλίου "εξαπατούν" τον εαυτό τους... εξαπατούν τους άλλους και φυσικά εξαπατούν τον αναγνώστη - με μεγάλη επιτυχία θα έλεγα...

Ο Osamu Dazai που το αληθινό του όνομα είναι Shūji Tsushima, είναι ένας συγγραφέας που ΠΑΝΤΑ θα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Γεννημένος το 1909 έφυγε απ\' τη ζωή (αυτοκτόνησε) το 1948 σε ηλικία μόλις 39 ετών. Τα μυθιστορήματα του έχουν επιρροές από Akutagawa Ryūnosuke, Shikibu Murasaki αλλά και Dostoyevsky. Οι πιο γνωστές του ιστορίες είναι: \'\'Όχι άνθρωπος πια\'\' & \'\'Ο Δύων Ήλιος\'\' που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Bibliothèque.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο θα δούμε την ιστορία μιας αριστοκρατικής οικογένειας στην Ιαπωνία. Τα χρόνια του πολέμου που ακολούθησαν, και οι αγώνες για να ανταπεξέλθουν (όχι μόνο οικονομικά, πνευματικά, συναισθηματικά, ηθικά αλλά και πνευματικά) είναι τα βασικά στοιχεία αυτού του βιβλίου.

Προσωπικά λατρεύω τις απόψεις του Dazai για τη ζωή και φυσικά ο τρόπος γραφής και σκέψης του είναι μοναδικός.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σε γεμίσει με τόσα πολλά συναισθήματα.

\'\'Το χωριό κοιμόταν ακόμα, με τις στέγες του λουσμένες στο φως του φεγγαριού. Καθώς κατέβαιναν όμως τα πέτρινα σκαλοπάτια προς το χωριό, βήμα βήμα, μπόρεσαν να ακούσουν απ\' όλες τις μεριές το λάλημα των πετεινών, σημάδι ότι ζύγωνε το χάραμα\'\'
~Yukio Mishima

Καθώς διάβαζα το βιβλίο \'\'έπιασα\'\' τον εαυτό μου να βρίσκεται σε μια ήρεμη ψυχική κατάσταση. Αισθάνθηκα τον ήλιο να με χαϊδεύει με τις ακτίνες του & ένα κρύο αεράκι να αγκαλιάζει το δέρμα μου. Ο Ήχος των Κυμάτων\'\' είναι μια ιστορία αγάπης μεταξύ δυο νέων: Της Χατσούε & του Σίντζι. Βέβαια... Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει & ανταγωνισμός. ο Σίντζι πρέπει να αντιμετωπίσει ένα άλλο αγόρι που αισθάνεται ότι δικαιούται την αφοσίωση της Χατσούε. Αυτό το βιβλίο μας δείχνει ότι όλα στη ζωή είναι πιθανά & τα ΠΑΝΤΑ μπορούν να συμβούν ακόμα και αν οι πιθανότητες είναι ελάχιστες. Ο Ήχος των Κυμάτων είναι ένα ερωτικό μυθιστόρημα με απίστευτη περιγραφή τοπίων και ασυναγώνιστους χαρακτήρες.

Προσωπικά αυτό που μου έμεινε από αυτό το βιβλίο είναι ότι η σκληρή δουλειά και γενικά η αφοσίωση σου σε ένα πρόσωπο πάντα ανταμείβεται. Μην τα παρατάς λοιπόν, γιατί μια μέρα μπορεί αυτό το πρόσωπο να γίνει δικό σου και να είστε μαζί.

*Αυτή, ίσως είναι η πιο ερωτική ιστορία που έχει γράψει ποτέ ο Mishima.

Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο καλοκαίρι.

\'\'Την κοίταξα για μια στιγμή, βάζοντας μέσα στο βλέμμα μου όλο τον έρωτα από τον οποίο παραιτούμουν. Εκείνη στεκόταν όρθια και μου έριχνε το κοινότυπο χαμόγελο της, το απαίσιο χαμόγελο μιας μορφής από μάρμαρο, που παράσταινε ότι εκφράζει αγάπη, αλλά ψυχρή\'\'
Honore De Balzac

Ένας νεαρός άντρας (με τ\' όνομα Ραφαήλ) έχει χάσει τα πάντα & αποφασίζει να βρει την τύχη του στα \'\'τυχερά παιχνίδια\'\'. Αφού έχασε όλες του τις οικονομίες αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του, περπατώντας στις όχθες του Σηκουάνα. Κάτι όμως τον \'\'κράτησε\'\' και έτσι άλλαξε γνώμη. Καθώς περιπλανιέται στα στενάκια του Παρισιού ένα παλαιοπωλείο θα τραβήξει την προσοχή του και θα χάσει τον εαυτό του καθώς περιπλανηθεί μέσα σε αυτό. Ο ιδιοκτήτης του παλαιοπωλείου θα δώσει στον Ραφαήλ ένα μαγικό δέρμα που θ\' αλλάξει τη ζωή του... Θα θεωρηθεί αυτό όμως ευλογία ή κατάρα;

Είναι η δεύτερη φορά που διαβάζω Balzac. To πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν το \'\'Καταραμένο παιδί\'\' και φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο έχασα τον εαυτό μου. Μετά ξεκίνησα το \'\'Μαγικό Δέρμα\'\' & συνέχεια θα έχει το \'\'Ευγενία Γκραντέ\'\'

*Ένα μεγάλο μπράβο στις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος για την απίστευτη δουλειά που κάνουν.

\'\'Αρκετή ώρα μετά την εξαφάνιση της πυγολαμπίδας, το ίχνος της φωτεινής τροχιάς παρέμεινε μέσα μου. Η ωχρή της λάμψη αναβόσβηνε συνεχώς μέσα στο πυκνό σκοτάδι, κάτω από τα βλέφαρά μου, σαν μια χαμένη ψυχή.
Πάνω από μια φορά άπλωσα το χέρι μου στο σκοτάδι να φτάσω τη λάμψη της, αλλά τα δάχτυλά μου άγγιζαν το κενό. Η θαμπή γραμμή ξέφευγε από τη λαβή μου.\'\'
~Haruki Murakami

Εδώ ο Murakami χωρίζει το μυθιστόρημά του στα δύο: Στο παρελθόν (θάνατος) & στο μέλλον (ζωή). Εσύ ποιο δρόμο θα διαλέξεις;

Φαίνεται ότι είναι μια εύκολη ερώτηση, που όλοι μας θα μπορούσαμε ν\' απαντήσουμε. Τι συμβαίνει όμως όταν είσαι ερωτευμένος με το παρελθόν; Η γραφή του Murakami πάντα μου φέρνει ένα είδος... \'\'παρηγοριάς\'\'. Όσο σκοτεινό και θανατηφόρο φαίνεται να είναι το γράψιμό του, το μόνο που μπορώ να νιώσω είναι οι λεπτές φωτεινές αποχρώσεις της τρυφερότητας κάθε φορά που διαβάζω τα βιβλία του.

\'\'...Ο ορίζοντας άρχισε ν\' αχνοφαίνεται στο βάθος. Ο Ισάκου ένιωσε πως ο χειμώνας πλησιάζει στο τέλος του\'\'

\'\'...Περπάτησε στο μονοπάτι, προς το αμυδρό περίγραμμα του σπιτιού του που φάνταζε σκοτεινό στο αστροφέγγισμα του νυχτερινού ουρανού\'\'.
Akira Yoshimura

Ένα βιβλίο που πραγματικά σε ταρακουνάει. Η ιστορία του μικρού Isaku μου έχει ραγίσει την καρδιά με τρόπο που κανένα άλλο μυθιστόρημα δεν το έχει κάνει. Εδώ, ο ωκεανός είναι τα πάντα – Είναι ο θεός σου, η ψυχή σου και η ύπαρξή σου καθορίζονται από τις ιδιοτροπίες των κυμάτων.

Αυτή είναι μια ιστορία που δύσκολα θα ξεχάσεις.

Αυτό εδώ το βιβλίο μας παρουσιάζει μια όμορφη συλλογή από απλές ιστορίες που διασχίζουν τη σύγχρονη Κίνα.

Μια αριστοτεχνική συλλογή διηγημάτων που αγγίζουν τη ζωή των ανθρώπων που ζουν στη σύγχρονη Κίνα. Η Yiyun Li αποτυπώνει την υποκρισία και τη σκληρότητα του κομμουνιστικού καθεστώτος, καθώς και τα \'\'τραύματα\'\'... αλλά και τη φτώχεια που επικρατεί στη συνέχεια. Η γραφή της είναι ανεπιτήδευτη και άμεση. Μας δίνει ένα ποικίλο πορτρέτο της ανθρωπότητας, περιγράφοντας τους χαρακτήρες της με ενσυναίσθηση και σαφήνεια.

\'\'Σ\' ευχαριστώ\'\' είπε.
Έκλεισα την καταπακτή και άπλωσα πάλι το χαλί. Για μια στιγμή στάθηκα εκεί, παγωμένη, με κατεβασμένο κεφάλι. Θυμήθηκα τον ήχο της φωνής του καθώς με ευχαριστούσε, μια φωνή που έμοιαζε να αναδύεται αργά προς τα πάνω, σαν να έβγαινε από τα βάθη ενός βάλτου.
Yoko Ogawa


Ένα ένα τα πράγματα εξαφανίζονται και μαζί τους και η ανάμνησή τους. Είναι σαν να μην υπήρχαν ποτέ. Το να κρατάς τις αναμνήσεις σου είναι σαν να είσαι αντίθετος με την Αστυνομία Μνήμης. Πρέπει να την αποφύγεις με κάθε κόστος. Η Αστυνομία της Μνήμης έχει τον τρόπο να βρίσκει αυτούς που θυμούνται, και αυτοί απομακρύνονται. Μην περιμένεις να τους ξαναδείς.

Άλλη μια υπέροχη ιστορία της Yoko Ogawa. Πραγματικά πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για κάθε βασικό πράγμα που κατέχουμε σε αυτόν τον κόσμο.