Ίσως δεν μου επιτρέπεται να κρίνω εγώ αυτό το βιβλίο, αφού είμαι η μεταφράστρια και επιμελήτριά του. Όμως, οφείλω να το κρίνω ως αναγνώστρια, αφού πρωτίστως αυτό υπήρξα.
Το βιβλίο αυτό μου το έστειλε ο γιος μου για να το διαβάσω, γνωρίζοντας ότι θα με ενδιαφέρει. Κατέληξα, μέσα στην πανδημία, να το μεταφράζω -χωρίς τη «φιλοδοξία» της έκδοσης- επειδή με συνεπήρε, το αγάπησα, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον ως ιστορικό τεκμήριο για μια Ελλάδα και μια Κρήτη που οι γενιές μας δεν γνώρισαν, αλλά που κάπως την υποψιαζόμαστε μέσα από όση Ιστορία καταφέραμε να μάθουμε.
Εξίσου εξαιρετικές είναι οι αναφορές στην Πολωνία και, ειδικά, τη Ρωσία των Ρομανόφ.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, με τις γλαφυρές και λεπτομερείς περιγραφές, ήταν σαν να έβλεπα μια ταινία εποχής, με πιστές αναπαραστάσεις, αυθεντικά σκηνικά και κοστούμια, και το δελτίο ειδήσεων ενός καναλιού αξιόπιστου, ανεξάρτητου, χωρίς δεσμεύσεις από κέντρα εξουσίας ή άλλων συμφερόντων.
Ο Bayard Taylor, ένας ευφυής και πολυτάλαντος Αμερικανός, επαγγελματίας ταξιδευτής, δεν χαρίστηκε ούτε στον ίδιο τον εαυτό του. Ταυτίζεται αλλά και κρατά αποστάσεις από τα πάντα και τους πάντες. Συμπονεί, συμπάσχει, κατανοεί αλλά και κρίνει, κατακρίνει, υποδεικνύει λύσεις και, βέβαια, επιδεικνύει γνώσεις· είναι μια κινητή εγκυκλοπαίδεια, που συνδυάζει τη γνώση του παρελθόντος με την κατανόηση και παρακολούθηση των σύγχρονών του εξελίξεων, τεχνολογικών, επιστημονικών, πολιτικών κ. ά.
Η γλαφυρή γλώσσα του το κάνει, εκτός από ενδιαφέρον, και ένα ευχάριστο ανάγνωσμα για όλους.