Αν κάποιος πιστεύει πως μόνο παλιά γράφονταν αριστουργήματα δεν έχει παρά να το διαβάσει έτσι ώστε να βιώσει την πιο ευχάριστη διάψευση της ζωής του. Υποδόριο και συνάμα αψύ, διαβάζοντάς το νιώθεις τόσο περήφανος που το κάνεις σαν να το έγραψες εσύ. Άθλος γραφής,μια σπάνια και σπουδαία αναγνωστική εμπειρία. Σε όλους τους ήρωες θα ανακαλύψεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Διαβάζεται μόνο όταν θες να κάνεις παρέα με τον εαυτό σου.

Η Εγκυκλοπαίδεια του Ελύτη για τον εαυτό του. Δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Είναι ένα κόσμημα για το πνεύμα.

Εξαιρετικό. Απροσμέτρητο. Για όποιον θέλει να διαβάσει ψυχολογία χωρίς θεωρίες, για όποιον θέλει να ακούσει όπως ακούει ο ταπεινός μαθητής το σοφό δάσκαλο αυτό είναι το βιβλίο του. Δεν είναι μόνο τα νοήματα και η γνώση που μεταλαμπαδεύει η σπουδαία στο χώρο της Σατίρ στον αναγνώστη. Είναι και το ύφος. Γράφει με το τόση αγάπη και ευαισθησία για το θέμα της που σε συγκινεί από τις πρώτες κιόλας γραμμές.

Συγκλονιστικό. Η κατάθεση της ψυχής ενός ανθρώπου που αποπειράθηκαν να του την καταστρέψουν. Τόσο υπαρξιακό όσο ο ίδιος ο κόσμος, τόσο αληθινό όσο η ίδια η αλήθεια, τόσο ζωντανό όσο η ίδια η ζωή. Πάντα θα σου μιλά, όποτε το διαβάσεις σε οποια σελίδα και αν το ανοίξεις. Ένα βιβλίο του οποίου η ανάγνωση δεν τελειώνει ποτέ.

Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Για τον ίδιο τον Νίτσε και τον τρόπο με τον οποίο συμπυκνώνει τη φιλοσοφία του με αυτόν τον απαράμιλλο ποιητικό τρόπο; Ή για τον Δικταίο που μεταφράζει σαν να γράφει ποίημα γεμάτος έμπνευση; Να το διαβάζεις όταν θες να πάρεις δύναμη, όταν θες να τονώσεις το ηθικό σου που νιώθεις ότι το χάνεις. Πάντα θα σου μιλά. Ένα από εκείνα τα βιβλία των οποίων η ανάγνωση δεν τελειώνει ποτέ.

Δεν έχω κριτικά λόγια πέραν μιας πρότασης : να θεσπιστούν λογοτεχνικά βραβεία υπό τον τίτλο πχ \'\'Παπαδιαμάντη Φόνισσα. Είναι διαρκές και ανεξάντλητο πρότυπο συγγραφής. Μεγάλο κρίμα και τεράστιο κενό για την αλλοδαπή όπου δεν υπάρχει μεταφραστικό αντίστοιχο της παπαδιαμάντειας καθαρεύουσας γλώσσας.

Ένα από τα πιο δυνατά μυθιστορήμαρτα της σύγχρονης εποχής. Κάθε αράδα του αρκεί για να σε κάνει να κατακλυστείς με πλήθος από έντονα συναισθήματα. Διαβάζοντας Αμανίτι νιώθεις ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας εκεί έξω συγγραφέας που σε καταλαβαίνει, που καταλαβαίνει τον άνθρωπο, τον κόσμο. Ακόμη να το αγοράσεις;

Το ότι το έχω διαβάσει χρόνια πριν σε σχέση με την ημερομηνία που γράφω τούτη την κριτική, το ότι δεν θυμάμαι με ακρίβεια την πλοκή, παρά μόνο το ότι έχω στο μυαλό μου ένα ευχάριστο συναίσθημα που μου άφησε, νομίζω αρκεί.

Υποδειγματική νουβέλα. Τα μυθιστορήματα που έχουν ως πρωταγωνιστές έφηβους είναι από τα πιο δύσκολα. Ο Αμανίτι όμως παραδίδει μια έξοχη νουβέλα με πολύ καλή γραφή, εξαιρετικό στήσιμο ατμόσφαιρας που πυροδοτούν έντονα συναισθήματα καθώς το διαβάζει κανείς. Συνίσταται χωρίς δεύτερη σκέψη.

Μυθιστόρημα από τα παλιά. Διαβασέ το όχι για να φοβηθείς, αλλά για να γνωρίσεις ένα άλλο, αλλοτινό ήθος, αυτό της βικτοριανής εποχής. Και για να καταλάβεις τη μαστοριά του συγγραφέα. Η προηγούμενη κριτική το αδικεί κατάφωρα. Διότι στόχος του έργου είναι να φωτιστούν οι βικτοριανοί χαρακτήρες παρά η πλοκή. Ναι,έτσι συνδιαλέγονταν κάποτε οι άνθρωποι και να το μάθει κανείς έχει και αυτό την αξία του.