Ένα μάτσο φλυαρίες, ελάχιστα δεδομένα, συγγραφική δομή που θα ζήλευε το ημερολόγιο μιας ευφάνταστης έφηβης, σε κάθε σελίδα 20 ρητορικές ερωτήσεις, οι οποίες δεν απαντώνται ποτέ. Συχνά ένα ασήμαντο γεγονός διογκώνεται ώστε να λάβει διαστάσεις μυστηρίου θυμίζοντας το ρητό οποίος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Λυπάμαι αν αυτό είναι το μόνο βιβλίο που αναφέρεται σε έναν τόσο ιδιαίτερο χώρο όσο αυτός του Πεντελικού σπηλαίου.