Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα μικρό χωριό της Ιταλίας. Δολοπλοκίες και πολλές αγάπες χωρίς αντίκρισμα, με όλα τα επακόλουθα.
Το γράψιμο είναι δυναμικό, κάπως άμεσο και η υπόθεση κυλάει ευχάριστα.

Ένα βασικό αρνητικό του βιβλίου, ωστόσο, είναι η ασταμάτητη μιζέρια όλων στις καθημερινότητές τους. Παντού υπάρχουν ανομολόγητα πάθη και απωθημένα, όμως το βιβλίο στερείται σε υπερβολικό βαθμό μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας, όχι μόνο επειδή δεν είναι φυσιολογικό να είναι όλα πάντα έτσι μαύρα, αλλά και απλά σαν διάλειμμα για τον ίδιο τον αναγνώστη.

Δεν ξέρω γιατί αυτό το βιβλίο μού είχε κάνει "κλικ" όταν το είδα σε μια έκθεση βιβλίου. Δεν απογοητεύτηκα, δεν ξετρελάθηκα. Αν μπορούσα θα του έβαζα 3.7 αστεράκια.
Η πλοκή είναι γρήγορη• σίγουρα δεν το βαριέσαι.
Οι χαρακτήρες όλοι ψυχάκιες. Ο δολοφόνος απλά έχει πάει τη σημασία του "ψυχάκιας" στην επόμενη πίστα.
Σας το συστήνω, όχι γιατί είναι αριστούργημα, αλλά γιατί κάποιες φορές απλώς θέλουμε να διαβάσουμε κάτι για να περάσει ευχάριστα η ώρα.

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω Καζαντζάκη και έμεινα πολύ ενθουσιασμένος. Οι περιγραφές, το λεξιλόγιο, η κυνικότητα/αμεσότητα σε κάποια σημεία, τα ταξίδια του νου και της ψυχής σε μέρη που οι πιο πολλοί δεν έχουμε πάει.
Αν καταφέρετε να βρείτε το βιβλίο, αξίζει πραγματικά τον κόπο!

Συνάντησα έναν διαφορετικό τρόπο γραφής,...πιο παλιό.
Επιπλέον, μου άρεσε η προσέγγιση του μυστηρίου και η τελική ανατροπή.
Το θεωρώ ένα αξιόλογο βιβλίο για να το διαβάσει κάποιος.

Είναι γλυκό, συγκινητικό, τρυφερό!
Ένα μικρό βιβλίο -και σε μια μέρα διαβάζεται- με έντονες ανατροπές, κυρίως συναισθηματικές.
Το στυλ της Ιαπωνικής λογοτεχνίας ξεδιπλώνεται όμορφα και ρέει ξεκούραστα.
Όλοι, λίγο ή πολύ, καταλάβαμε τι θα συμβεί, αλλά πέρα από τις απρόσμενες εκπλήξεις του βιβλίου, είναι και πάλι μια ιστορία που δεν θες να μην την φτάσεις μέχρι το τέλος... γιατί εκεί ακριβώς υπάρχει το καινούργιο ξεκίνημα...

Δεν κατάφερα να το τελειώσω.
Πρόχειρο γράψιμο, σε ορισμένα σημεία μπερδεμένη ροή, ενίοτε προβληματική επιμέλεια.
Δεν σου εξηγεί σε τι εποχή είσαι, απλά εμφανίζονται περίεργα περιστατικά και εφευρέσεις, και ίσως να υπάρχει μια εξήγηση, όχι ιδιαίτερα ικανοποιητική.
Δεν ξέρω αν κρύβεται κανά συνταρακτικό πλοτ τουίστ προς το τέλος, αλλά δεν την πάλευα να το φτάσω μέχρι εκεί.

Απόλαυσα το στυλ γραψίματος, τον δυναμισμό που έβγαζαν οι περιγραφές, την πλοκή, αλλά και τα plot twist στο τέλος.
Μοιάζει λιγάκι με άλλα παρόμοια του είδους του, όμως είχε αυτά τα στοιχεία που σε κάνουν να σου αρέσει.

Είναι ένα βιβλίο με το κλασικό μοντέρνο ιαπωνικό στυλ.
Ο τρόπος γραφής είναι κάπως διαφορετικός, με τη δική του ιδιαίτερη ομορφιά.
Δεν είναι η ιστορία που ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, απλά η ζωή συνεχίζεται κι αυτό έχει σημασία.
3.5 αστέρια από μένα και θα το πρότεινα σε όποιον θέλει να διαβάσει κάτι εναλλακτικό!

Μια μέτρια ιστορία, στεγνή σε λόγο.
Ένα ταξίδι στην αρχαία και στην τωρινή Ελλάδα, μέσω των μύθων και των ηρώων, από όπου και δημιουργείται η πλοκή, εντούτοις όχι κάτι το ουσιαστικό.
Και το φινάλε ήταν ιδιαίτερα απογοητευτικό.

Ο τρόπος γραφής δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Ομοίως και η πλοκή δεν σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό.Το ύφος είναι απλοϊκό και σε ορισμένα σημεία μοιάζει σαν να ακούω μια απλή ιστορία από ένα φίλο.
Επιπλέον, το βιβλίο έχει σχετικά κακή επιμέλεια.

Αυτό όμως που μου άρεσε και με συγκίνησε, και έτσι έβαλα και 3ο αστεράκι, είναι το ταξίδι μέσα στο χρόνο σε μια μακρινή χώρα όπως η Ιαπωνία. Το πώς έζησε και βίωσε μια οικογένεια τις χρονικές μεταβάσεις και την εξέλιξη της τεχνολογίας.
Το συμβάντα δένουν αρμονικά και ορισμένοι χαρακτήρες έχουν πολύ ενδιαφέρον.

Θα το πρότεινα σε κάποιον που ενδιαφέρεται να "μυρίσει" λιγάκι από Ιαπωνία.

Δυστυχώς, ένα πολύ κακό βιβλίο. 1/10 σε βαθμολογία.
Η πλοκή είναι ανύπαρκτη και απλά γράφτηκε για να αναφερθούν τα προβλήματα όταν ένα άτομο μεγαλώνει σε μια προβληματική/καταστροφική οικογένεια.
Ένας αυτιστικός ψυχίατρος, υψηλής λειτουργικότητας και το πώς συνυπάρχει σε ένα περιβάλλον που οι περισσότεροι διαφέρουν από αυτόν.

Η δομή/ροή γίνεται κουραστική, αλλά το πιο μελανό σημείο είναι το υβριστικό λεξιλόγιο, μια άσχημη βρισιά ανά σελίδα, παντελώς άχρηστο και δεν προσφέρει καμία δόση ρεαλισμού. Και στην Ομόνοια να κατέβαινα, τόσες βρισιές δεν θα έφταναν στα αφτιά μου.

Ακόμα και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται να ψυχολογικά προβλήματα/θέματα αισθάνομαι πως σφάλλει κατά πολύ.
Κατ\' εμέ, αποφύγετέ το...

Ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος. Ένα χαλαρό βιβλίο με τις περιπέτειες των γνωστών ηρώων.
3,5 αστεράκια είναι πιο δίκαιη βαθμολογία.
Δεν πιστεύω πως θα ενθουσιαστεί κάποιος, αλλά από την άλλή είναι μια σειρά διηγημάτων για να περάσετε ευχάριστα το χρόνο σας.

Διάβασα πρόσφατα ένα άλλο βιβλίο της ίδιας συγγραφέως και μου άρεσε αρκετά, δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το συγκεκριμένο.
Δεν αισθάνθηκα πως μου είπε κάτι. Ακόμα και τέλος μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους, το οποίο μου φαντάζει κάπως σαν την εύκολη λύση κλεισίματος.
Η γραφή είναι πράγματι καλή, έχει ροή και είναι ευχάριστη. Ωστόσο, μονάχα αυτό μπορώ να του προσδώσω.

Απλό, γλυκό, ρομαντικό κατά μία έννοια!
Απόδειξη πως για να απολαύσεις ένα βιβλίο, δεν χρειάζεται η πλοκή του να κάνει κάποιο πάταγο.
Μια ανθρώπινη ιστορία, που θα σας αφήσει μια "επίγευση" ομορφιάς και ταυτόχρονα μελαγχολίας.

Είναι το πρώτο βιβλίο που δυσκολεύομαι να βαθμολογήσω.
Εάν ήταν είτε να το μισήσεις, είτε να το λατρέψεις (αλλά τίποτα άλλο!), εγώ και πάλι θα κατάφερνα να σταθώ στο ενδιάμεσο.
Αν με ρώταγες να τον διαβάσεις, θα σου έλεγα "ασφαλώς",...ωστόσο αν με συμβουλευόσουν ως προς το να μην το αγοράσεις καν, θα έλεγα "οκ, κανένα πρόβλημα".

Αυτά είναι και τα συναισθήματα που σου αφήνει, καθώς το τελειώνεις. Και για αυτό το λόγο τα 4 αστεράκια είναι πιο δίκαια από τα 3.
Συνεπώς δεν θα το πρότεινα σε κανέναν,...αλλά απ\' την άλλη θα ήταν κρίμα να το προσπεράσετε!

Δεν μπορώ να πω πως ο Λάβκραφτ γράφει με τον τρόπο που θα ήθελα να διαβάσω. Μπλέκει πολλά στοιχεία τρόμου/ανεξήγητου/υπερφυσικού, χαμός να γίνεται και δεν πειράζει, ίσως σε σημείο....χμμ και τώρα τι ακριβώς διάβασα;
Είναι ένα στυλ γραφής από μια άλλη εποχή και πιστεύω θα αρέσει μονάχα στους φαν του είδους.
Το λεξιλόγιο, από την άλλη, και η παρουσίαση του κάθε έργου/διηγήματος θεωρώ πως είναι πολύ καλά και προσεγμένα, εξού και τα 3 αστεράκια.

Ήταν καλό και ευχάριστο βιβλίο. Προσωπικά, πήρε κι ένα επιπλεόν μπόνους επειδή αναφέρεται στην αρχαία Ρώμη και στη ζωή/τεκταινόμενα εκείνης της εποχής.
Η πλοκή στο τέλος είναι σχετικά αναμενόμενη, οπότε δεν έμεινα με το στόμα ανοιχτό, ωστόσο ήταν μια ευχάριστη καλοκαιρινή συντροφιά.

Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε.
Το βιβλίο είναι ένα φανταστικό μυθιστόρημα, με ταυτόχρονα πολλά ακριβή-αληθινά στοιχεία. Αυτός είναι και ο λόγος που το αγόρασα, και ήθελα να πάρω μια γεύση από την Κίνα του 200 π.Χ. περίπου.
Το στυλ, η ροή, ο λόγος; Το αποτέλεσμα δεν με εντυπωσίασε πάντως.
Πιθανόν, κάποιος που απλά θέλει να πάρει μια ιδέα για τα πεπραγμένα εκείνης της εποχής να το βρει λίγο καλύτερο.

Ήταν ένα απλό και σχετικά αδιάφορο βιβλίο.
Τα τρία αστεράκια ανήκουν στην ιδέα της πλοκής και σε τίποτα άλλο.
Ούτε στον τρόπο γραφής, ούτε στις περιγραφές, ούτε στην ανάλυση χαρακτήρων.
Δεν μπορώ να το προτείνω...

Ένα πολύ καλό βιβλίο δράσης, ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, με περιγραφές εκεί που χρειάζεται, με πλοκή κι εξέλιξη σε λογικές δόσεις, με στοιχεία και αναφορές από έναν μακρινό για εμάς τόπο.
Ευχάριστο, ευκολοδιάβαστο, προσεγμένο!
Σχεδόν αντάξιο με το "Εγκλήματα στη Μογγολία". Η βαθμολογία του θεωρώ πως είναι 4,5 αστεράκια, και στο μόνο που υστερεί είναι κάποια ελάχιστα "ακροβατικά" πλοκής.

Πράγματι ένα ψυχολογικό θρίλερ. Το δυνατό του σημείο είναι η ανατροπή στο τέλος. Παρόλα αυτά, αισθάνομαι πως ακόμα και αυτή ήταν σχετικά τραβηγμένη, λόγω της σύνδεσης με τα παρελθοντικά γεγονότα.
Υπάρχει μια επανάληψη και μια προσπάθεια, ώστε να φανεί κάπως έντονο, όμως προσωπικά το θεωρώ λιγάκι κουραστικό. Σαν να του λείπει η πραγματική εμβάθυνση είτε στα γεγονότα, είτε στους χαρακτήρες.
Μεταξύ δύο και τριών αστεριών, κατ\' εμέ η βαθμολογία του.

Το βιβλίο είναι αυτό που περιγράφει το οπισθόφυλλο.
Δεν υπάρχει κάτι αξιοπρόσεχτο στον τρόπο γραφής. Είναι σαν να σας εξηγεί μια φίλη σας πεζά, ίσως και χυδαία τι συμβαίνει σε αυτόν τον χώρο. Κάποιες περιπέτειές της, κάποια δράματα...

Αισθάνομαι πως είναι απαραίτητες κάποιες επιπλέον πληροφορίες, όσον αφορά και τις εμπειρίες στα γυρίσματα, αλλά πολύ περισσότερο κάποια διακριτικά στοιχεία/παρεμβολές ως προς το τι ήταν αυτό που την οδήγησε να ξεκινήσει.
Αυτό πιστεύω πως είναι ένα πολύ μεγάλο μείον στο βιβλίο αυτό.

Το βιβλίο περιλαμβάνει ιστορίες φαντασίας και υπερφυσικού τρόμου.
Προσωπικά, το αισθάνθηκα κάπως ξεπερασμένο. Σίγουρα δεν τρόμαξα, όμως η αλήθεια είναι πως σε ορισμένα σημεία, η πλοκή σε σπρώχνει να μην το αφήσεις.

Μια διαφορετική προσέγγιση στο είδος από έναν συγγραφέα που γεννήθηκε το 1890. Είμαι σίγουρος πως θα συγκινούσε κάποιους και, για να είμαι ειλικρινής, ίσως στο μέλλον να δοκιμάσω κάποιο από τα υπόλοιπα βιβλία του.

Έχω διαβάσει κι άλλα μυθιστορήματα γοτθικού στυλ, χωρίς να το έχω συνειδητοποιήσει. Λαμβάνοντας υπόψιν το πότε γράφτηκε και ό,τι αυτό συνεπάγεται (στυλ, τρόπος αφήγησης, λεξιλόγιο, σουρεαλισμός κλπ), θα το χαρακτήριζα σαν ένα δυνατό και αξιόλογο βιβλίο.

Χωρίς να αποκαλύψω την πλοκή, θεωρώ πως ο Μέλμοθ δεν ήταν και ο πιο κακός, αν μη τι άλλο, θα τον χαρακτήριζα απαραίτητο στις ζωές όλων μας.

Σε κάποιον φανατικό του είδους θα πρότεινα να το διαβάσει και ίσως να του έβαζε και άριστα.
Προσωπικά, το βιβλίο πιστεύω πως χάνει στο ό,τι είναι παραφορτωμένο με επαναλήψεις και υπερβολικές περιγραφές σε ορισμένες περιπτώσεις, σε σημείο να αισθάνεσαι την αφήγηση στάσιμη κι ας έχεις προχωρήσει αρκετές σελίδες.

Η ιδέα παίρνει 5 αστέρια για την πρωτοτυπία.
Η πλοκή δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ίσως 2-3 αστέρια.
Αλλά η γραφή συν το λεξιλόγιο, το κομμάτι "δημιουργία" και οι διάλογοι (ειδικά οι διάλογοι)...το πολύ 1 αστέρι.

Το βιβλίο πραγματεύεται ένα τσούρμο ενηλίκων, με σεξουαλικά απωθημένα από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι...όχι το ταβάνι διαμερίσματος που είναι τρία μέτρα...αναφέρομαι σε ταβάνι βασιλικού ανακτόρου,...οι οποίοι ενήλικες ξέχασαν τελείως να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν ψυχικά, παρά τις εμπειρίες που έχουν ζήσει.
Αυτά!
Δεν θα το πρότεινα. Κρίμα! Η ιδέα είχε προοπτικές για 5/5!!

Δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω κακό βιβλίο. Διαβάζεται ευχάριστα, οι χαρακτήρες αναλύονται, υπάρχει ενδιαφέρουσα πλοκή (μέχρι ενός σημείου)...
Όμως αισθάνομαι πως στο τέλος ξεχειλώνει η υπόθεση. Και σαν να σε αφήνει με αρκετά ερωτηματικά. Συν το ότι η πρωταγωνίστρια έχει ολίγον την αντοχή του "εξολοθρευτή" με τόσα που περνάει.
Αν δεν είχα διαβάσει άλλα αστυνομικά/περιπέτειες, ίσως να το πρότεινα, αλλά τώρα θεωρώ πως ναι μεν είναι δυνατό, αλλά υπερβολικό!

Το βιβλίο αυτό το αγόρασα, διότι ήθελα να διαβάσω κάτι εναλλακτικό, κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι συνήθως, συν αυτό που αναφέρει στο οπισθόφυλλο για το προσωπικό όνειρο.
Το πρώτο αστέρι το βάζω, γιατί το 5%-7% κάποιων αποσπασμάτων δίνουν μια ιδιαίτερη τροφή για σκέψη. Το δεύτερο αστέρι δεν είμαι σίγουρος γιατί το έβαλα. Ίσως γιατί το λεξιλόγιο είναι πολυδιάστατο και ο τρόπος γραφής αρκετά ιδιαίτερος. (;;;)

Εντούτοις δεν θα το πρότεινα. Αποτελείται από πολλά αποσπάσματα, άναρχες σκέψεις του συγγραφέα τον όποιο δεν καταλάβαμε σίγουρα ποιος είναι, αν και το τελευταίο δεν παίζει ρόλο. Ο οποίος συγγραφέας προσπαθεί να διατυπώσει μερικές "ανησυχίες". Ίσως υπερβολικά "ανήσυχες ανησυχίες"!!
Ο μόνος τρόπος να ασχοληθώ με τον δεύτερο τόμο είναι να πέσει τυχαία στα χέρια μου και μόνο.

Μπορώ να πω πως μου άρεσε και το απόλαυσα μέχρι το τέλος. Γραφή διαφορετική από τη σύγχρονη, γεμάτη, έξυπνη. Η πλοκή ευχάριστη, σίγουρα θα μπορούσε να γίνει φοβερά εντυπωσιακή λόγω του θέματος, αλλά ταυτόχρονα ο συγγραφέας ήθελε να περάσει ένα μήνυμα και όχι να το μετατρέψει σε εντυπωσιακό μυθιστόρημα.
Ενδιαφέρουσα πρώτη επαφή και με το συγγραφέα και με τον στυλ γραψίματος!

Με εξαίρεση τις λίγες τελευταίες σελίδες, είναι καθ\' όλη τη διάρκεια σκοτεινό και επικεντρώνεται στην άσχημη πλευρά των όποιων περιστατικών. Ίσως να ήταν καλό σαν σφήνα κάτι σαν διάλειμμα.
Οι πλοκές είναι πολλές και δυνατές! Πραγματικά έξυπνες. Και έρχονται να δέσουν πετυχημένα.
Ευτυχώς, δεν έχει το κλασικό φινάλε όπου ο "κακός" τα κάνει μαντάρα και τον πιάνουν, επειδή το μυαλό του σκέφτεται σαν πεντάχρονου. Η τελική προσέγγιση είναι αρκετά διαφορετική και μου άρεσε.
Το μόνο δύσπεπτο κομμάτι είναι κάποια λίγα σημεία κάπως παράλογα, κάπως "διαφορετικά". Δεν είναι ακριβώς πως δεν συμβαίνουν, αλλά μου ξένισαν όπως τα συνάντησα.
Νομίζω πως εάν αναζητάτε κάτι βαρύ και σκιώδες, θα το ευχαριστηθείτε!

Όμορφο βιβλίο! Δεν με ενθουσίασε όσο το "έγκλημα με υπογραφή", ωστόσο και πάλι ανήκει στα βιβλία που περνάς ευχάριστα το χρόνο σου.
Καθόλου κουραστικό, φοβερά προσεγμένο στο πώς θα παρουσιάσει τα γεγονότα/στοιχεία ώστε να μην αφήσει κανένα κενό...
Το μόνο κάπως αρνητικό είναι πως μου άφησε παράλληλα μια αίσθηση απλότητας. Σαν να μπορούσε να ήταν λίγο πιο δυνατό. Εν πάση περιπτώσει, θα το πρότεινα,...ιδιαίτερα σε άτομα που τους αρέσει το συγκεκριμένο είδος.