Το βιβλίο αυτό πιθανότατα να μην αρέσει σε όσους έχουν διαβάσει ενδελεχώς την Ιλιάδα και έχουν ήδη αποκρυσταλλώσει μια άποψη για τον φημισμένο Αχιλλέα. Ωστόσο, η Madeline Miller κατορθώνει να "ζωγραφίσει" το παρελθόν του ιδωμένο μέσα από τα μάτια του καλύτερου φίλου του και συγχρόνως εραστή Πάτροκλου. Με αρκετές δόσεις ρομαντισμού, αλλά παράλληλα και ρεαλισμού, το "Τραγούδι του Αχιλλέα" πρόκειται κατά βάθος για μια ιστορία αγάπης, ενός πανίσχυρου έρωτα μεταξύ των δύο ανδρών ο οποίος ξεπερνά μέχρι και τον Κάτω Κόσμο. Προσωπικά το λάτρεψα, κυρίως για την απλή, γεμάτη νόημα γραφή, για τους εξαιρετικά αποδοσμένους χαρακτήρες (πώς να μην αγαπήσεις τον πολυμήχανο, τετραπέρατο Οδυσσέα ή την γλυκύτητα και αξιοθαύμαστη γενναιότητα της Βρισηίδας;) και για τον πηγαίο συναισθηματισμό που αποδίδει η Miller στον αφηγητή-Πάτροκλο. Να σημειώσω ότι το διάβασα στα αγγλικά οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για την μεταφρασμένη εκδοχή.