Εξαιρετικό βιβλίο, αποδομεί με πειστικά επιχείρηματα την πλύση εγκεφάλου που υφίσταται η γυναίκα στην πατριαρχική κοινωνία σύμφωνα με την οποία είναι \'\'περίπου\'\' καθήκον της να διαιωνίσει το είδος. Στην Ελλάδα ειδικά που είναι γνωστό το πρόβλημα υπογεννητικότητας οι κοινωνικές πιέσεις είναι αφόρητες ενώ είναι δεδομένος και ο στιγματισμός της άτεκνης γυναίκας ακόμα και αν η τελευταία έχει επιτύχει στον επαγγελματικό της τομέα και προσφέρει λειτούργημα. Καθ\' υπερβολή θα έλεγα ότι μία γυναίκα στην Ελλάδα ακόμα και αν ανακαλύψει το φάρμακο κατά του καρκίνου δεν \'\'φτουράει\'\' αν είνα άτεκνη. Αυτά.

Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο του βιβλίου αλλά την απάραδεκτα μικρή γραμματοσειρά, η μείωση του κόστους παραγωγής ενός βιβλίου δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τον βασανισμό των οφθαλμών του αναγνώστη.

Συλλήβδην αφοριστικός λόγος χωρίς να προτείνει συγκεκριμένους τρόπους πλεύσης, δεν μου άφησε τίποτα θετικό η ανάγνωσή του εκτός και αν δεν κατάλαβα όσα κατάλαβαν οι υπόλοιποι με τις διθυραμβικές κριτικές

Συγκλονιστικό. Μόνο αυτή η λέξη ταιριάζει σε αυτό το βιβλίο, οποιαδήποτε άλλη θα το αδικούσε...Επίσης ο τρόπος που συνθέτει τις διάφορες μαρτυρίες η Αλεξίεβιτς είναι μοναδικός, το συστήνω ανεπιφύλακτα, διαβάζω πολύ και είχε πολύ καιρό να με ταρακουνήσει έτσι ένα βιβλίο.

Είναι το δεύτερο βιβλίο του King που διαβάζω μετά τον \'\'θόλο\'\' που ήταν η πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα και μου άρσε πολύ! Σε γενικές γραμμές δεν είναι άσχημο αλλά σε κάποια σημεία αισθάνθηκα ότι φλυαρούσε χωρίς λόγο και με κούρασε όχι όμως σε τέτοιο σημείο ώστε να το παρατήσω στη μέση καθώς η πλοκή σου δημιουργεί αγωνία και περιέργεια για το τέλος της ιστορίας. Ίσως δεν είναι από τα καλύτερα έργα του King, εξάλλου και ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του ότι το θεωρεί το χειρότερό του καθώς όταν το έγραφε ήταν σε μια περίεργη φάση της ζωής του προσπαθώντας να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά...