Η Katharine Burdekin έγραψε τη Νύχτα της Σβάστικας το 1936 και μιλάει για μια -μελλοντική- Χιτλερική Αυτοκρατορία. Ναι, εδώ οι Ναζί έχουν τον πόλεμο και επέβαλαν ένα απολυταρχικό καθεστώς στο οποίο η γυναίκα αντιμετωπιζόταν ως ένα κατώτερο είδος - αναπαραγωγική μηχανή.
Η συγγραφέας, πριν καν ξεσπάσει ο Β\' ΠΠ, καταθέτει το μεγαλύτερο -ίσως- ερώτημα που προκύπτει από ένα "αν". Πώς θα ήταν ο κόσμος ΑΝ είχε επικρατήσει ο Χίτλερ και οι Ναζί; Και μέσα σε 200 και κάτι σελίδες, καταθέτει έναν κόσμο βίαιο, ένα σύστημα απολυταρχικό και ένα μέλλον ζοφερό (ειδικά για τις γυναίκες).
Με λίγα λόγια, μια μίξη The Handmaid\'s Tale και 1984 (με μια εσάνς εναλλακτικής ιστορίας) η οποία διαβάζεται χθες.

Ο Μακρόπουλος μας μεταφέρει σε μια ερημωμένη Ήπειρο, όπου ένας πατέρας παλεύει να επιβιώσει μαζί με τον ανάπηρο γιο του.
Μεστή γραφή, βαριά ατμόσφαιρα, η ζοφερή καταχνιά της ηπειρώτικης επαρχίας και vibes από το The Road του Cormac MacCarthy αποτελούν τα σωστά, όπως αποδείχθηκε, υλικά για να πετύχει αυτή η νουβέλα η οποία διαβάζεται απνευστί.
Τέλος, δεν μπορώ να μη σταθώ στην πίστη στην ανθρωπιά και την αγάπη που φαίνεται να διαποτίζει τις σελίδες του βιβλίου. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι να μας θυμίζουν να βλέπουμε την - κρυμμένη - ομορφιά του κόσμου.