Φαντάζομαι πως όλοι γνωρίζουν πως ο Καποδίστριας όταν ήρθε στην Ελλάδα και μπήκε στην πολιτική ήταν πάμπλουτος και "έφυγε" αυτής πάμπτωχος, γιατί χρηματοδότησε τη συγκρότηση του κράτους με τα χρήματά του. Φαντάζομαι επίσης πως όλοι γνωρίζουν πως ο Καποδίστριας δεν κυβέρνησε με Βουλή, σύνταγμα κλπ. Δεν εμφανίστηκε καν στη Βουλή. Αφηγείται ο Γέρος του Μοριά ότι είπε ο Κυβερνήτης: "Αν θέλετε να διοικήσω να διαλυθεί το Βουλευτικό, διότι εγώ δεν ημπορώ να δουλεύω. ...Διελύθηκε μόνον το Βουλευτικό, και αν ήταν κανένας βουλευτής δυσαρεστημένος, ήτον περισσότερον δια τους μισθούς του." Το κράτος σπαράσσεται από εμφύλιο σπαραγμό και διχόνοια και οι ανίκανοι πολιτικάντηδες της εποχής δεν μπορούν να κυβερνήσουν και να σώσουν την Ελλάδα (γι\'αυτό κάλεσαν τον Καποδίστρια) αλλά στεναχωριούνται που θα χάσουν τους.. μισθούς τους! Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι πολιτικοί μας είναι αφιλοχρήματοι, αφιλοκερδείς, ανιδιοτελείς, δίνουν καθημερινά δείγματα υψηλής φιλοπατρίας και δουλεύουν σκληρά και αποτελεσματικά για να λύσουν τα προβλήματα των πολιτών..

Ένα βιβλίο για τον θεσμό της Βασιλείας που κρίνεται με λογικά επιχειρήματα. Βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν όλα τα θύματα τις πολυετούς προπαγάνδας, γιατί η εκλογική αγέλη, το μόνο που γνωρίζει για το θεσμό, είναι ότι του σερβίρουν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, δηλαδή ψέματα και ύβρεις. Σκοπός τους να αφαιρέσουν από τη μνήμη των Ελλήνων ότι επί χιλιετίες κυβερνήθηκαν από Βασιλείς, δημιουργώντας αυτοκρατορίες, κοσμοκρατορίες..

Το θέμα αυτής της τραγωδίας είναι η ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα από τους Έλληνες. Ένα απόσπασμα: " Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ᾽, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων· νύν υπὲρ πάντων αγών."
Νεοελληνική απόδοση: Eμπρός παιδιά των Ελλήνων, ελευθερώστε την ΠΑΤΡΙΔΑ, ελευθερώστε τα ΠΑΙΔΙΑ, τις ΓΥΝΑΙΚΕΣ, τα ιερά των πατρικών ΘΕΩΝ, τους τάφους των προγόνων. Για όλα αυτά πολεμάτε τώρα.
Στην χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη "Αντιόπη" που υπάρχει μόνο στο Ανθολόγιο του Στοβαίου, ένα απόσπασμα λέει τα εξής: "Τρείς εισίν αρεταί τας χρεών σ΄ασκείν, τέκνον, θεούς τε τιμάν τους τε θρέψαντας γονείς νόμους τε κοινούς Ελλάδος, και ταύτα δρων κάλλιστον έξεις στέφανον ευκλείας αεί."
Νεοελληνική απόδοση: Τρείς είναι οι αρετές παιδί μου, που χρωστάς να κρατάς πάντα με σέβας: Να τιμάς τους ΘΕΟΥΣ, τους ΓΟΝΕΙΣ σου που σε αναστήσαν και τους νόμους της ΕΛΛΑΔΟΣ."
Κάποιος πολιτικάντης δήλωσε πως οι εχθροί του λαού χρησιμοποιούν το σύνθημα: Θεός - Πατρίδα - Οικογένεια. Δεν γνωρίζει καν πως οι προγονοί μας πολέμησαν "Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία". Ο tempora! O mores! (Ω καιροί, ω ήθη).

Ισοκράτους "Προς Δημόνικον" : "Εκ των κοινών επιμελειών απαλλάττου μή πλουσιώτερος αλλ΄ ενδοξότερος, πολλών γαρ χρημάτων κρείττων ο παρά του πλήθους έπαινος... Μάλλον αποδέχου δικαίαν πενίαν η πλούτον άδικον, τοσούτῳ γαρ κρείττων δικαιοσύνη χρημάτων, όσω τα μεν ζώντας μόνον ωφελεί, το δε και τελευτήσασι δόξαν παρασκευάζει, κακείνων μεν τοις φαύλοις μέτεστιν, τούτο δε τοις μοχθηροίς αδύνατον μεταλαβείν." Νεοελληνική απόδοση: "Aπο την πολιτική να φεύγεις όχι πλουσιότερος, αλλά ενδοξότερος, γιατί ο έπαινος του πλήθους είναι καλύτερος από τα χρήματα... Να αποδέχεσαι περισσότερο τη δίκαιη φτώχεια, παρά τον άδικο πλούτο, γιατί η δικαιοσύνη είναι τόσο ανώτερη από τα χρήματα, όσο είναι αληθές ότι τα χρήματα ωφελούν τους ζωντανούς, ενώ η δικαιοσύνη δίνει δόξα και στους νεκρούς και ότι στα χρήματα μετέχουν και φαύλοι, στη δικαιοσύνη, όμως, είναι αδύνατο να έχουν μερίδιο οι μοχθηροί." Αυτός ο λόγος του Ισοκράτη είναι συμβουλευτικός με σκοπό να οδηγήσει τους πολίτες σε έναν ηθικό τρόπο ζωής. Ειδικά οι πολιτικοί μας γνωρίζουν αυτόν τον λόγο και τον τηρούν κατά γράμμα τόσο στο Ελληνικό κοινοβούλιο όσο και στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο "κυρίαρχος" λαός γνωρίζει βέβαια την υψηλή ποιότητα των εκπροσώπων του και έχει μοναδική φροντίδα να ευτυχούν οι πολιτικοί του και αυτός ας δυστυχεί..

Ένα βιβλίο εξαιρετικό που βασίζεται στη στέρεη βάση των πηγών της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας και αποδεικνύει με ατράνταχτα στοιχεία πως η ομοφυλοφιλία δε ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει σε κείμενα της Μυθολογίας, του Αισώπου "Ζευς και αισχύνη" (που κάποιες εκδόσεις "ξεχνούν" να συμπεριλάβουν στην έκδοση αυτό το μύθο) αλλά και στους γίγαντες της παγκόσμιας διανόησης, Πλάτων, Ξενοφών, Δημοσθένης, Πλούταρχος κλπ πως όσοι υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα ψεύδονται ασυστόλως. Παρακολουθούμε στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και στα πράβδα fm αξιολύπητους δημοσιογράφους και πολιτικάντηδες που δεν γνωρίζουν Αρχαία Ελληνικά, ούτε καθαρεύουσα, ούτε δημοτική αλλά σε γλώσσα δημοτικιάς (κερδάμε σύντροφοι) να μας εξηγούν τι εννοεί κάποιος αρχαίος φιλόσοφος. Επίσης μας παραπέμπουν σε ξένους συγγραφείς οι οποίοι Άγγλοι, Γάλλοι κλπ δε διαθέτουν στις πάμφτωχες γλώσσες τους, τους ειδικούς όρους "παιδεραστής, εραστής, ερώμενος" και έτσι τους ταυτίζουν με την ομοφυλοφιλία. Ο συγγραφέας με νηφάλιο τρόπο και χωρίς περιθώρια αντίδρασης αποδεικνύει ότι η ομοφυλοφιλία δεν ήταν αποδεκτή στην Αρχαία Ελλάδα.

"Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο ευγνώμονες στον Ιωάννη Μεταξά διότι είπε ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός το μέγα ΟΧΙ .Λέγουν όσοι αντικρίζουν με εμπάθεια και αυτά τα γεγονότα της ιστορίας, ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς, ότι το είπεν ο Ελληνικός λαός. Ναί το είπε ο Ελληνικός λαός αλλά αφού το είχε πεί ο Μεταξάς. Εάν έλεγε ο Μεταξάς ΝΑΙ, πώς θα έλεγε ΟΧΙ ο Ελληνικός λαός που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε βέβαια μέσα του και θα το εξεδήλωνε έμπρακτα όταν θα ωργάνωνε μυστικά την αντίστασίν του, αλλά η Αλβανική εποποιία δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμαστε λοιπόν τίμιοι απέναντι της ιστορίας. Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ι. Μεταξά." (Παναγιώτης Κανελλόπουλος). Παρατηρούμε σε κάθε εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου οι πολιτικοί μας να "ξεχνούν" να αναφέρουν την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Έθνους που είχε το 1940. Μαζί με τους πολιτικούς μας "ξεχνούν" και τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, και τα pravda fm όλης της χώρας να αναφέρουν το όνομα του Ιωάννη Μεταξά. Όλους αυτούς τους "ξεχασιάρηδες" τους ερωτώ: "Έως πότε θα είμεθα αχαρακτήριστοι Γραικύλοι;" (Παπαδιαμάντης).

Ένα υπέροχο βιβλίο, ένα βιβλίο υψηλών νοημάτων. Στην εποχή μας, που οι Αρχιερείς ως αντιπρόσωποι του Χριστού επί γης, μας έχουν κουφάνει με την αφωνία τους σε τόσα φλέγοντα θέματα, ο Άγιος Παϊσιος ως "σκεύος χαρισμάτων", αλλά και όλοι οι Άγιοι, προσπαθούν να αναπτερώσουν το ηθικό μας και την ελπίδα μας που είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο Άγιος Παϊσιος είναι ένας Άγιος μεγάλου αναστήματος, ένας κορυφαίος Άγιος του αιώνα μας. Το βιβλίο είναι εκπληκτικό, απίθανο.

Ένα βιβλίο εξαιρετικό, ένα βιβλίο καταπληκτικό, ένα βιβλίο θεολογικό απιθάνου ύψους. Ένα βιβλίο για έναν Σέρβο μεγάλο ασκητή, τον γέροντα Θαδδαίο, που ομοιάζει πάρα πολύ με το βιβλίο του Αγίου Πορφυρίου "Βίος και Λόγοι" ως προς το συμβουλευτικό ύφος, και συμπληρώνει το ένα το άλλο. Αυτά τα βιβλία στη βιβλιοθήκη μας είναι μια μεγάλη "εγκυκλοπαίδεια" υψηλής θεολογίας. Αυτά τα βιβλία αποδεικνύουν πως οι Άγιοι είναι οι φωτοδότες μας, είναι οι στυλοβάτες μας, είναι για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς υπόδειγμα βίου. Στην εποχή που ζούμε όπου η σήψη είναι άνευ προηγουμένου, τέτοια βιβλία είναι οάσεις ευτυχίας.

Αυτό το βιβλίο είναι μια μικρή εγκυκλοπαίδεια που πρέπει να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών. Υπάρχει ο βίος του Αγίου Πορφυρίου και νουθεσίες, διδαχές που στηρίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Αυτά που διαβάζουμε, όσοι έχουν Ορθόδοξη συνείδηση, καταλαβαίνουν πως δεν τα λέει ένας άνθρωπος της πρώτης δημοτικού, αλλά ότι ενεργεί το Πνεύμα το Άγιο "τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός". Μερικοί λένε πως ένας νεκρός (έστω και Άγιος) μπορεί να μας βοηθήσει; Δεν καταλαβαίνουν πως οι Άγιοι είναι ζωντανοί, και εμείς που πιστεύουμε πως είμαστε ζωντανοί είμαστε νεκροί! Ζούμε στην εποχή της χρεοκοπίας σε όλους τους τομείς, ζούμε στην εποχή της καλπάζουσας αποστασίας, ζούμε στην εποχή της ηθικής εκτροπής και διαφθοράς. Στα δύσκολα χρόνια που έρχονται τις πρεσβείες και τις ευχές του Αγίου Πορφυρίου να έχουμε.

Διάβασα αυτό το βιβλίο (με διαφορετικό εξώφυλλο) και στο κεφάλαιο "η κατάργηση του κοινοβουλευτισμού" παρατήρησα κάποιες δημοκρατικές απόψεις του "σύντροφου" Λένιν: "Αντί ν\'αποφασίζεται μια φορά κάθε τρία ή έξι χρόνια ποιο μέλος της άρχουσας τάξης θα εκπροσωπεί και θα τσαλαπατά το λαό στη βουλή.. Ο Μαρξ ήξερε να ξεκόβει ριζικά από τον αναρχισμό, που δεν κατάφερνε να χρησιμοποιεί ούτε το "στάβλο" του αστικού κοινοβουλευτισμού.. Να αποφασίζεις μια φορά σε κάμποσα χρόνια ποιο μέλος της άρχουσας τάξης θα καταπιέζει, θα καταπνίγει το λαό στη βουλή.. Όχι ένα κοινοβουλευτικό, αλλά ένα εργαζόμενο σώμα, αυτά τα λόγια ισχύουν απόλυτα για τους σημερινούς κοινοβουλευτικούς άνδρες και τα κοινοβουλευτικά "χαϊδεμένα σκυλάκια" της σοσιαλδημοκρατίας.. Στα κοινοβούλια φλυαρούν με αποκλειστικό σκοπό να ξεγελούν τον απλό λαό.. κατάφεραν να μαγαρίσουν και τα σοβιέτ σύμφωνα με το πρότυπο του πρόστυχου αστικού κοινοβουλευτισμού και να τα μετατρέψουν σε κούφια λογοκοπία.. όπου όλοι ασχολούνται με την πολιτική εκπόρνευση.. Τον πουλημένο και σαπισμένο κοινοβουλευτισμό της αστικής κοινωνίας η Κομμούνα τον αντικαθιστά με θεσμούς.. Λένιν, Στάλιν, Πολ Ποτ, Τσαουσέσκου, Χότζα, Μάο, Κάστρο, Τίτο, και λοιποί ανήκουν στην κατάρα του 2Οο αιώνα. Όπως και να\' χει μπροστά στο "σύντροφο" Λένιν ωχριά ο Κωνσταντίνος Πλεύρης..