Το ενα βιβλιο συμπληρωνει το αλλο ουσιαστικα.Καποια σημεια που προσπερναει ή δεν αναλυει αρκετα ο Παπαχελας,αναφερονται εδω αναλυτικα απο τον Χατζηδακη.Τα περισσοτερα φυσικα αφορουν τις δρασεις-αντιδρασεις-δηλωσεις του Γ.Παπαδοπουλου,με ευνοϊκη διαθεση παντα,ενω ο Παπαχελας επικεντρωνεται κυριως στους Αμερικανους.Και ο Χατζηδακης ομως προσπερναει οτι αρνητικο αναφερει ο Παπαχελας για τον ιδιωτικο βιο του Γ.Παπαδοπουλου,και για τα οποια κατηγορηθηκε απο τους ανατροπεις του (σχεσεις με μεγαλοεπιχειρηματιες,διαβιωση της συζυγου του κλπ).Βεβαια αυτα εχουν ελαχιστη σημασια στην τελικη εξελιξη,που ειναι ο Αττιλας 1 και 2 στην Κυπρο,αλλα καλο ειναι να γνωριζει ο αναγνωστης ολες τις παραμετρους,οπως πχ περιγραφονται τα παντα γυρω απο τον χαρακτηρα και τη ζωη του Δ.Ιωαννιδη.

Το ολο εργο ειναι εκπληκτικο και ο συγγραφεας ειναι αξιος συγχαρητηριων.Ομως σε πολλα σημεια δινει την αισθηση οτι δεν ειναι η βιογραφια του Γ.Παπαδοπουλου,αλλα η αγιογραφια του,γιατι παρουσιαζεται υπερβολικα φιλευσπλαχνος,αλαθητος,κατανοητικος κλπ,οπως πχ στις περιπτωσεις Α.Παπανδρεου,Γ.Α.Μαγκακη,Μ.Θεοδωρακη και Α.Παναγουλη που η απελευθερωση τους μαλλον σε εξωτερικες πιεσεις οφειλοταν (ΗΠΑ,Γαλλια,Γερμανια) η σε πολιτικες σκοπιμοτητες (απονομη χαρης στον Παναγουλη λογω επερχομενων εκλογων),παρα σε ευσπλαχνια.Σε γενικες γραμμες ομως περιγραφονται πληρως και επακριβως αρκετα γεγονοτα,ειδικα τα εσωτερικα της 21ης Απριλιου.