Το περιεχόμενο του βιβλίου έχει πολύ ενδιαφέρον.

Η μετάφραση είναι όμως αρκετά κακή.

Σε ορισμένα σημεία είναι λες και διαβάζεις αλαμπουρνέζικα αγγλοελληνικά.

Η μετάφραση αυτού του τρομερού έργου, είναι το λιγότερο άθλια. Σε πολλά σημεία είναι εντελώς ασύντακτη, ενώ συχνά ο μεταφραστής μη γνωρίζοντας τη σωστή απόδοση της ορολογίας που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, μεταφράζει εντελώς άσχετα πράγματα που δεν βγάζουν κανένα απολύτως νόημα. Το ένα αστεράκι μπαίνει μόνο και μόνο για το ίδιο το βιβλικό έργο του Φαλμεράυερ, το οποίο θα ήταν καλό -στην προκειμένη περίπτωση- να διαβαστεί από το πρωτότυπο.

Ως τελειόφοιτος του Ιστορικού Αρχαιολογικού και νυν μεταπτυχιακός φοιτητής στη Βυζαντινή Αρχαιολογία, έπεσα πάνω στο βιβλίο του Κ. Μπαρούτα, καθώς με προσέλκυσε ο πολλά υποσχόμενος τίτλος του. Κατάφερα να διαβάσω μόνο τις πρώτες 30 σελίδες, καθώς ο συγγραφέας φαίνεται να συμμερίζεται πεπαλαιωμένες, ρατσιστικές και γενικόλογες θεωρίες περί βυζαντινής τέχνης. 30 σελίδες αρκούν για να ξεχάσει κάποιος φοιτητής οτιδήποτε έχει μάθει σχετικά με την βυζαντινή αρχαιολογία και τέχνη. Το βιβλίο απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε βραδύνοες ελληνοκεντριστές, οι οποίοι αρέσκονται να ακούν γενικόλογες ανοησίες περί "ελληνικού πνεύματος" και "κακών ανατολικών επιρροών". Εννοείται πως το βιβλίο πήγε κατευθείαν στην ανακύκλωση.