Ένα βιβλίο όμορφο σαν πεσμένο βελανίδι που προκάλεσε το ενδιαφέρον σε χιλιάδες μέρμηγκες για να το επεξεργαστούν. Με τα φτωχά υλικά που προσφέρει μια ζωή εγκλωβισμένη στο ελάχιστο της ύπαρξης απολαμβάνουμε μια πλούσια γραφή, ποιητικά ενδιαφέρουσα,μοναστική με πλούσια τα ελέη των ωρών της ποιότητας.Με την πλοκή μιας εξαιρετικής άποψης ζωής αφημένης στο συναρπαστικό κόσμο του τυχαίου.

Ενώ δεν είναι εξωφρενικές οι ιστορίες εν τούτοις έχεις την αίσθηση της ελεύθερης βούλησης και της περιπλάνησης μέσα σε αυτές.Ίσως το βαθύ τους νόημα να έχει κΆτι από το άρωμα της ονειρικής ζωής που δεν ζούμε.Οι χαρακτήρες πάντως εξαντλούν την ενεργητικότητά τους μέσα στα όρια της ανθρώπινης σκέψης οδηγώντας τον αναγνώστη σε τοπία συχνά αινιγματικά πλην όμως αποδεκτά από τη λογική που στερείται ή δυσκολεύεται στη γέννηση ιδεών.

Έχει το ρεαλισμό μιας καλογυρισμένης ταινίας.Αυθεντικοί χαρακτήρες που ξετυλίγουν τις πτυχές τους μέσα σε λίγες σελίδες.Συντηρείται το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα και βεβαίως τελειώνει γρήγορα με την αίσθηση ότι πολλά περιστατικά τα είδες ως εικόνα.Ωραίο!

Ίσως μια αλληγορία των παθών και της υπερτίμησης του σώματος.Πληρωμές επάνω σε συμπεριφορές που απορρέουν από την ανθρώπινη αδυναμία και φυσικά πλήττουν κάθε υπερφίαλο σχέδιο.Η ζωή που έχει τα δικά της υπόγεια πλάνα μέσα από τις επιθυμίες που σαν ένα ζώο που ξεψυχά αναδεύουν τρελά στην άκρη της τελευταίας σταγόνας της ζωής.Θλιβερό, απολαυστικό,λάγνο,ανθρώπινο γραπτό.

Αποσπάσματα ζωής γεμάτα και πλαισιωμένα από όλες τις αισθήσεις.Διηγήματα με το πρόσωπο της ποίησης,δυστυχίες που κρύβουν στο κουκούλι τους τη μυστηριώδη γοητεία της ενδιαφέρουσας πραγματικότητας.Λέξεις εμπλουτισμένες με βόμβες μνήμης τόσο ζωντανές που θα τα χαίρεται και η ίδια κατ\' έναν μεταφυσικό τρόπο.

Μπουκοφσκικού τύπου ανελέητος και δίχως αιδώ, δεν χαρίζεται ο Ροθ και ξεδιπλώνει τις πικρές και αρωματικές αλήθειες της προσωπικής του ζωής. Κάποιες φορές χάνεται σε αναμνήσεις με αναφορές που δυσκολεύουν την ανάγνωση κι άλλες το κείμενο τρέχει σαν επιβατηγό τρένο.

Το μάταιο και τα πλοκάμια του σε κάθε μορφή δραστηριότητας ή ονείρου. Η αναγκαιότητα της συνειδητής αποδοχής ότι όλα δεν διατελούν υπό την δίκην κανενός αλλά υπό την επήρεια του τυχαίου και συχνά του δυνατότερου.Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι,το κείμενο με απλά λόγια προτείνει γερές δόσεις αδυσώπητων διαπιστώσεων και εν είδει ποίησης αναρριχάται όλο και πιο ψηλά στην απογύμνωση των σαθρών βεβαιοτήτων.

Εξαιρετική σάτιρα της εποχής πέρα από κάθε εποχή. Θεατρική εξέλιξη με οικονομικό τρόπο πάνω στις σκιαγραφήσεις των χαρακτήρων και τις προόδους των επεισοδίων.Η επαρκής ιατρική γνώση του συγγραφέα προσφέρει μέσα στην αταξία της φαντασίας ένα υπόβαθρο κατανόησης και αποδοχής από μέρους του αναγνώστη. Μπορεί κανείς να το διαβάσει μέσα σε μια μέρα και χωρίς διακοπή.Η κάθαρση του τέλους προσφέρει τον κυριότερο προβληματισμό ,νομίζω που θα λάβει τόσες απαντήσεις όσες και οι αντιλήψεις.

Τι ωραία που έγραφαν τω καιρώ εκείνω οι Ρώσοι συγγραφείς και εν προκειμένω ο Γκόρκυ!Πραγματική απόλαυση!Έτρωγαν κατάμουτρα τη ζωή,έπαιρναν το λουτρό αληθείας,το υγρό πυρ της πραγματικότητας και το έκαναν λέξεις. Ζούσαν την αυθεντικότητά τους ενώ έβλεπαν καταλεπτώς μέσα από τους άλλους όλη την ανθρώπινη συμπεριφορά να διαφαίνεται σαν σκελετός.Πόσα πράγματα των χαρακτήρων ανακάλυπταν!Τότε που ζούσαν οι άνθρωποι, που συγχρωτίζονταν.Πόσο ωραίο βιβλίο κι αυτό!

Ογκώδες σα βουνό,παραληρηματικής μορφής και νουάρ ομορφιάς τούτο δω το βιβλίο. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ,αλλά μάλλον αρκεί η έκτασή του.Η διαφορετικότητα που η αποδοχή της είναι αυταπόδεικτη σε κάθε έκφανση της ζωής και θεμέλιος λίθος της ελευθερίας και της δημοκρατίας, θα΄ναι πάντα σύμφωνα με το επιμύθιο του συγγραφέα το ζητούμενο και απαιτούμενο στη συλλογική συνείδηση.