Όταν τυχαία έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο «Αρχαία Ελλάδα-Αρχαία Κίνα» των Καφτεράνη και Ψαλλίδα πίστευα πως θα διάβαζα άλλο ένα δύσκαμπτο φιλοσοφικό κείμενο νιώθοντας αβεβαιοτητα για το αν θα κατάφερνα να το ακολουθήσω μέχρι τέλους. Όταν τελείωσα το διάβασμα (μια εβδομάδα αργότερα), ένιωθα πως επέστρεφα από ένα συναρπαστικό ταξίδι στον τόπο και το χρόνο. Η γραφη χωρίς αγκυλώσεις και με αφοπλιστική αμεσότητα, κατάφερε να με ταξιδέψει από την αρχαία Ελλάδα στην αρχαία Κίνα και από εκεί σε ένα άτοπο και άχρονο σύμπαν όπου οι ιδέες σε καλούν να τις βιώσεις ενθαρρύνοντας σε να τοποθετηθείς μένοντας ταυτόχρονα οξυδερκής παρατηρητής.