ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΣΕ ΤΟΠΟ ΞΕΡΟ
«Σε τόπο ξερό απλώνω τον κήπο μου έως ότου γεμίσει το στόμα μου γέλιο» ... Παρά τα βραβεία και τις διακρίσεις, ελπίζω ότι η ποίηση θα συνεχίσει να με θεωρεί αντίπαλό της, όπως κι εγώ εκείνη, και οι δύο, εντέλει, θύματα του χρόνου, που εγώ, έστω παραστρατημένα απαισιόδοξη, πιστεύω ότι, ανέμελος αυτός, θα μας σαρώσει όλους. Αν έχω να προσθέσω κάτι, είναι αποσπάσματα από τις δέκα βιβλικές εντολές, που ισχύουν, νομίζω, και σαν παραινέσεις προς καταξιωμένους και επίδοξους ποιητές: -Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου (...). Μη έχεις άλλους θεούς πλην ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΤΡΕΣ - ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ - ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ
«ΔΙΑΛΥΣΗ»: Σχήματα διαλυμένα, κινούμενα - η πολλαπλή ανησυχία κ' η επίβουλη ρευστότητα - ν' ακούς το θόρυβο του νερού ολόγυρά σου αστάθμητο, βαθύ, ανεξέλεγκτο κ' εσύ ανεξέλεγκτος, ελεύθερος σχεδόν. Ήρθαν, σε λίγο, απορημένες γυναίκες και κάτι γέροντες μαζί, με σταμνιά, τενεκέδες, κατσαρόλες, πήραν νερό για τις ανάγκες του σπιτιού. Το νερό πήρε στάσεις. Σώπασε το ποτάμι σα ν' άδειασε. Νύχτωνε. Κλείσαν οι πόρτες. Μονάχα μια γυναίκα, χωρίς στάμνα, απόμεινε έξω, στον κήπο, διάφανη, υδάτινη στο φεγγαρόφωτο, μ' ένα λουλούδι στα μαλλιά της. 15....
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΥΤΡΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ Η λόγχη τρυπά το σώμα αριστερά και βγαίνει αίμα δεν θα κάτσω να περιμένω και να προσεύχομαι δουλεύω με τα χέρια ξέρω να βγάζω τα καρφιά ο διπλανός είναι επιστήμονας θα σ' αναστήσει η ύλη θα δημιουργηθεί από την ύλη το πνεύμα θ' ακολουθήσει [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
ΤΟ ΚΑΜΠΑΡΕ Μες στους καπνούς απ' τα τσιγάρα των νεκρών φαντάρων μες στις μεταλλικές κραυγές τους: βγάλτα όλα καθώς διασταυρώνονται λεπίδες πλούσιων λάμψεων απ' τα χοντρά μπριγιάν στα δάχτυλα του τραπεζίτη που χειροκροτεί, μέσα στα λαίμαργα βλέμματα ανυπόμονων εφήβων που δεν αντέχουν πια, βιάζονται να γδυθεί προτού ξεσπάσει η έκρηξή τους, πάνω στο παλκοσένικο το κατατρυπημένο από τα λαμπερά σαγόνια των ψεύτικων σουτιέν δίνω ρυθμό στο πιο σκληρό στριπτίζ της ιστορίας παίζοντας ασταμάτητα στα κύμβαλα των Βαλκανίων ένα παλιό ρεφρέν των Νέγρων ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ
Διάφανα κρίνα Κινήσανε πριν χρόνια σαν τα τρένα που ολόφωτα διασχίζαν τα όνειρά τους τρελά πουλιά με μάτια πληγωμένα συντρόφευαν την άγρυπνη χαρά τους. Μεθύσανε σε μπαρ ναυαγισμένα μ' αγγέλους που 'χαν χάσει τα φτερά τους και μοιάζαν με παιδιά εγκαταλειμμένα που φτιάχναν βάρκες με τη χάρτινη καρδιά τους. Στον δρόμο συναντούσαν υπνοβάτες νεκρές ψυχές που αναζητούσαν τα κορμιά τους σκιάχτρα που ξεδιψούσαν μ' αυταπάτες τρελούς που κυνηγούσαν τη σκιά τους. Τις νύχτες κάτω απ' τα άστρα που σπινθήριζαν μέσα στη ρόδινη σιωπή του γαλαξία...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΡΑΜΠΟΥ
"μαραμπού: εξωτικό πουλί, συγγενές προς τον πελαργό, με φτέρωμα άσπρο και γκρίζο, γυμνό ροζ λαιμό και κεφάλι, και με χαρακτηριστικό φουσκωτό θύλακο στη βάση του λαιμού του, ισχυρό και χοντρό ράμφος και πολύ λεπτά και μακριά πόδια. Ζει στην αφρική και τη ΝΑ Ασία. Η λέξη προέρχεται από τα αραβικά, όπου σημαίνει ασκητής, ερημίτης." Το Μαραμπού είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1933 στον Κύκλο. Έκτοτε εκδόθηκε 4 φορές στις εκδ. Γαλαξίας (1961-1971), 16 φορές στις εκδ. Κέδρος (1975-1989) και, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ
"Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας." (Τριαντάφυλλα στο παράθυρο) Η Υψικάμινος, συλλογή 63 πεζόμορφων ποιημάτων, είναι το πρώτο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΔΟΧΩΡΑ
"Οι λογισμοί της ηδονής είναι πουλιά Που νύχτα-μέρα διασχίζουν τον αέρα". Η συλλογή συγκεντρώνει ποιήματα που γράφτηκαν από το 1934 ώς το 1937 και τυπώθηκε το 1945 σε 470 αριθμημένα αντίτυπα από τις εκδόσεις του περ. Τετράδιο, στο τυπογραφείο Ταρουσόπουλου. Το ποίημα "Την ώρα του δείκτου", με δύο σχέδια του Γιώργου Γουναρόπουλου, είχε πρωτοδημοσιευτεί το 1935 στο καλλιτεχνικό περιοδικό 20ός αιώνας του γλύπτη Ν. Τόμπρου. Ποιήματα της Ενδοχώρας είχαν επίσης δημοσιευτεί το 1940 και το 1944 στο περιοδικό Νέα Γράμματα. Η συλλογή αυτή έμμετρων ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο θάνατος της ημέρας Όταν τελειώνει μια Κυριακή Και μαζεύονται κοπάδια τα θραύσματα και οι μνήμες ξέρω, ήδη, ποιος θα 'ναι ο θάνατος της επόμενης ημέρας Όταν τελειώνει μια άνοιξη Και μεθυσμένα πουλιά, όλα τα απάνεμα σαράκια, φαγώνουν κάθε σημείο από μέσα μου, ξέρω, ήδη, και μιλάω, και συζητάω, γιαι το θάνατο της επόμενης ημέρας Όταν τελειώνει ένα όνειρο Αποχαιρετώ τη θύμησή μου Πάσχω την ελπίδα μου Είμαι αυτό που ξέρω ότι θα 'ρθει, αυτό που μιλάω, αυτό που συζητάω. Είμαι ο θάνατος της επόμενης ημέρας. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΣΑ Ο ΑΦΡΟΣ ΦΛΟΙΣΒΙΖΕΙ
Η παρούσα Ανθολογία είναι αποτέλεσμα της διαδικτυακής επαφής και «φιλίας» κάποιων ανθρώπων που, στην ηλεκτρονική εποχή του διαδικτύου, επιμένουν να υπερασπίζονται την ποιητική δημιουργία και να μεταφέρουν ποιήματα από το τυπωμένο χαρτί στην άυλη αυλή των θαυμάτων στο διαδίκτυο. Πρόκειται για Ανθολογία Ποιημάτων και όχι ποιητών. Αναντιρρήτως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στη λογική της γραμματολογίας. Θα λέγαμε με παρρησία ότι δεν είναι καν Ανθολογία, αλλά μία τεράστια ανθοδέσμη φτιαγμένη από εκατοντάδες ξεχωριστά άνθη που μάζεψε με ευαισθησία...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1943-1987
Επανακυκλοφόρησε σε έναν τόμο δεμένο, η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων 1943-1987 του σπουδαίου υπερρεαλιστή ποιητή Έκτορα Κακναβάτου. Ο Έκτωρ Κακναβάτος συνδυάζει με ιδιοφυή τρόπο τον υπερρεαλισμό με την πολιτική ποίηση, με έντονες επιρροές από τα μαθηματικά και τις θεωρίες του χάους. Στον τόμο περιέχονται οι συλλογές : Fuga (1943), Διασπορά (1961), Η κλίμακα του λίθου (1977), Τετραψήφιο (1971), Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή (1972), Διήγηση (1974), Οδός Λαιστρυγόνων (1978), Τα μαχαίρια της Κίρκης (1981), Ανάστιξη του θρύλου για τα νε...
Διαβάστε περισσότερα...

7: ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ VIDEO GAMES
- Τι υπάρχει εδώ; Video games. - Γιατί τα λες έτσι; Είμαστε και ζούμε μέσα σε video games: Παιχνίδια όρασης ψευδ- και αίσθησης ευκτικής αφής. Ως προς τον εαυτό μας, το σύμπαν κάτι, μα και ο ένας για τον άλλον. - Δηλαδή; Είμαι-είσαι-είναι-είμαστε-είστε-είναι: παρατηρούμενοι και παρατηρητές ήρωες και παίκτες πειραματόζωα και πειραματιστές συναρμολογούμενοι και συναρμολογητές δημιουργοί, δημιουργίες, καταστροφές. Και τα λοιπά. - Αυτά τα κείμενα τι είναι; Λεκτικές και εικονικές πραγματικότητες με μισοκρυμμένες οδηγίες και άγνωστο λογισ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΙΣ ΑΜΜΟΥΔΙΕΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ [3.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ]
Επί τέλους, μέσα σ' έναν εύχρηστο τόμο, ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί στην Ελληνική Γλώσσα. Το λάλον ήδωρ. Από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τους Προσωκρατικούς, τους Ορφικούς και τη Σαπφώ, μέχρι τον τελευταίο χρησμό της Πυθίας. Από τα Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής και το Δημοτικό Τραγούδι, μέχρι της σύγχρονη δράση του Θεού που συνεχίζει να χρησμοδοτεί κι εκτός Μαντείου, ως τις μέρες μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

3.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Ο έρωτας είναι, από αρχαιοτάτων χρόνων, το βασικό συναισθηματικό επίκεντρο μεγάλου μέρους της ανθρώπινης δραστηριότητας, μια πολυπόθητη ονειρική Ιθάκη. Τόννοι μελανιού έχουν χυθεί, ανά τους αιώνες, για την ηδύτητα αλλά και για το μαράζι του βασιλιά Έρωτα. Αυτή η μαγική στιγμή που ξεχωρίζεις κάποιον από την ανώνυμη Ανθρωπότητα για να ταυτιστείς μαζί του, για να συναισθανθείς ότι δεν είσαι μόνος στη φυλακή του σώματός σου, είναι και το αντικείμενο του μεγαλύτερου μέρους της Τέχνης και της Λογοτεχνίας, από τις καταβολές τους μέχρι σήμερα. Στο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΩΡΙΣ ΕΑΥΤΟ
ακούμε την καμπάνα της παραίτησης ο θάνατος σημαίνει, τρεις φορές θάνατο αν τον γράψεις: καμία η λογική ολόκληρη θα φέρει τέλος το σκίρτημα είναι υπόθεση στήθους αν θέλουμε έχει καλώς αν δεν θέλουμε πάλι έχει η ασήμαντη διαφύλαξη της ανάμνησής μας μέλλον οστεοφυλάκιο μέρα μου νεκροφόρα στο παρελθόν τρία μικρά παιδάκια από τρία ψηλά βραχάκια έπεσαν κι έσπασαν ακούμε το μονόλογο του μύθου πώς πάει παρ' όλα αυτά απέραντη η θάλασσα αν σου πετύχει βράχος με ορίζοντα θέλω τη γραμμή που διαχωρίζει και ενώνει ανεκπλήρωτα τόσο που με μισώ αισθάνομα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝΔΡΟΚΗΠΟΣ
Ο Γ. Θέμελης, σύγχρονος ποιητής από τους πιο σύγχρονους, είναι κομιστής μιας εξουθενωτικής μαρτυρίας. Διότι μας μεταφέρει, χωρίς στεφάνι στο κεφάλι μας, στους χώρους της οντολογικής ένδειας. Εκεί που σμίγουν και που καταλήγουν όχι μόνον η ποίηση, αλλά και η θρησκευτική εμβίωση και η φιλοσοφική ενόραση. Αν ποίηση είναι ο εντεύθεν χώρος της δαψίλειας, τότε η πνευματική αυτή λειτουργία που μας μεταφέρει στις εκείθεν εσχατιές της οντολογικής στέρησης δεν πρέπει να ονομάζεται ποίηση. Ο Jean Wahl ύστερα από τ εμπειρίες του Χάιντεγκερ σημειώνει τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ
Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα. Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΗΣ ΛΙΛΙΘ
ΣΕΜΝΗ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ Κόρες χαλαζοστόλιστες ακολουθούν το δρομολόγιο πιστά. Τι κι αν θολή φαντάζει η πλάση; Τι κι αν δεν έχουν κορμί να τους σταθεί; Το δρομολόγιο ορίζει να μη χαθεί στιγμή κι όλο παραμερίζουν τις σταγόνες κι αδημονούν το δείλι να τις φτάσει. Σε μια πλάνη κατοικούν τη σκοτεινιά ποτίζουν σαν παύουν η μια την άλλη να κοιτούν συλλογίζονται ν' ανθίζουν. Αχρείαστες, τάχα σαν η σελήνη ανάψει με τα βλέφαρα θα σκεπαστούν κι αλόγιστα θα προσποιηθούν πως το δάκρυ δεν θα στάξει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
Το θέμα του έρωτα είναι από τα αρχαιότερα της ποίησης. Στην πραγματικότητα η ποίηση εξαρχής αποτέλεσε ένα από τα κύρια μέσα που διάλεξε ο άνθρωπος για να εκφράσει τον συγκλονισμό που δημιουργεί εντός του αυτό το βαθύτατο των συναισθημάτων... Ήδη με την πρώτη παρουσία του έρωτα στον λόγο της ποίησης αναφαίνονται κυρίαρχα μοτίβα όλης της ερωτικής λογοτεχνίας, όπως η δύναμή του να υποτάσσει και να εξημερώνει, η σύνδεσή του με τον θάνατο... Το ίδιο το θεμέλιο έργο της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας, το Έπος του Βασιλείου Διγενή Ακρίτα (10ος-11...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Ο Τάκης Σινόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της λεγόμενης Πρώτης Μεταπολεμικής Γενιάς, γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας. Ήταν γιατρός και έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Έργα του που κυκλοφόρησαν: Μεταίχμιο 1951. Άσματα 1953. Η νύχτα και η Αντίστιξη 1959. Το Άσμα της Ιωάννας Κωνσταντίνου 1961. Η ποίηση της ποίησης 1964. Πέτρες 1972. Νεκρόδειπνος 1975. Το Χρονικό 1975. Συλλογή I, 1976. Ο Χάρτης 1977. Νυχτολόγιο (πεζό) 1978. Ο ποιητής πέθανε το Πάσχα του 1981 στον Πύργο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου...
Διαβάστε περισσότερα...