ΤΕΧΝΗ - ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ > ΘΕΑΤΡΟ > ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ (ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΚΗΝΕΣ)
Τα αντικείμενα στα κείμενα που ανήκουν στο λεγόμενο "καινούργιο" μυθιστόρημα, δεν έχουν ποτέ μια παρουσία αυθύπαρκτη. Ποτέ δεν είναι ξεκομμένα από τη συναισθηματική τους σχέση με τον άνθρωπο, ουδέποτε είναι έξω από την όποια ανθρώπινη επαφή και επίδραση, δεν αποτελούν δηλαδή κάτι απάνθρωπα επιβεβλημένο στην περιοχή του συναισθηματικού χώρου και της μαγείας. Τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει με τα κείμενα αυτά, που, γραμμένα σε ελλειπτικό ύφος, δημιουργούν την πιο βαθειά, και δυνατή σχέση με τον συχνά ανώνυμο και απρόσωπο ήρωά τους, και με τον έξ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Στο "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί", ο δραματουργός προσπαθεί να ξετυλίξη λόγο ανιχνευτικό της ίδιας του της δραστηριότητας: του δημιουργού. Το ερώτημα για την πραγματική αξία της Τέχνης -τη δύναμή της να κάνη την ανθρώπινη ζωή πιο υποφερτή- κατατρώει την ψυχή του γηραιού Ίψεν. "Άκου... πως έβαλα τον εαυτό μου μες στο σύμπλεγμα. Μπρος από μια πηγή... κάθεται ένας άντρας γεμάτος ενοχές που δεν έχει ακόμα βγη ολόκληρος απ' τη γη... Βουτάει και ξαναβουτάει τα χέρια του στο τρεχούμενο νερό -για να τα εξαγνίση-, καμπουριάζει και βασανίζεται α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΚΚΟΣ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ
Αρχή βασική της γραφής του Μπέννετ είναι ότι ο θεατρικός μονόλογος δεν αναπτύσσει και δεν "φτιάχνει" γεγονότα, παρά τα παραθέτει απλώς ως έχουν, κυριολεκτικά αφτιασίδωτα, ώστε ο μυστικός εσωτερικός διάλογος μεταξύ τους ν' αποτελεί την ουσία της γραφής. Στα πλαίσια μιας τόσο αυστηρής θεώρησης των υποχρεώσεων απέναντι στο κείμενο και στο θεατή, κάθε θεατρικός μονόλογος του Μπέννετ απαιτεί μεγάλη υπευθυνότητα στη δόμηση εκ μέρους του συγγραφέα και σε βάθος κατανόηση των δρώμενων επί σκηνής εκ μέρους του θεατή. Ο Μπέννετ ανάγει την έκφραση σε ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΥΦΑΝΤΕΣ
...Στους "Υφαντές" δεν υπάρχει ούτε μία λέξη πού να δίνει σε ένα ορισμένο κόμμα το δικαίωμα, να ορκίσει τον ποιητή στη σημαία του. Και δεν υπάρχει ούτε μια λέξη πού να μην προκύπτει απ ' τη βία των καταστάσεων και να μην προφέρεται μόνο απ ' το στόμα του ποιητή. Ό ποιητής εξαφανίζεται πίσω από το έργο τέχνης. Και το μόνο θέμα πού πρέπει να εξετασθεί είναι αν αυτό το έργο είναι πραγματικά ένα έργο τέχνης, ένα όραμα. Ένα δράμα είναι ένα ποιητικό έργο πού ενεργεί στη σκηνή. Αυτή την ενέργεια την πέτυχαν οι "Υφαντές" μπροστά στο κοινό του "Γερ...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα παλικάρια στο Χέλγκελαντ
"Τα Παλικάρια στο Χέλγκελαντ" είναι ένα έργο όχι σαν τα συνηθισμένα του Ίψεν, δεν προκάλεσε ενθουσιασμούς όπως τα άλλα έργα των γηρατειών του, που ρίχνουν νέα συνθήματα κοινωνικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα παράξενη, ιψενική θα 'λεγα, γεμάτη από πραγματικότητα και αλληγορικό συμβολισμό. Το κοινό στάθηκε επιφυλαχτικό μπροστά σ' αυτό του το έργο, που είναι κάπως ξένο από την εποχή μας, μα που η κριτική το χαραχτήρισε σαν το λυρικότερο έργο του 19ου αιώνα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Δεν πρέπει να πεθάνετε. Μην αφήνετε τον εαυτό σας στον θάνατο, μην αφήνετε τον εαυτό σας στο γήρας και την παρακμή. Πρέπει να πάρετε απόφαση να πληγώνετε, πρέπει ν' ανοίξετε κοιλιές, πρέπει να βάλετε τους άλλους ν' ανοίξουν κοιλιές. Πρέπει να κατεβείτε στην κοιλάδα και να τρέξετε, με το όπλο στο χέρι, στα όπλα που σημαδεύουν. Πρέπει να συγκρουστείτε, πρέπει να πολεμήσετε, πρέπει να βάλετε τους άλλους να χτυπήσουν, και να επιτίθεστε ασταμάτητα. Στη μάχη! Δεν υπάρχει καιρός για σκέψη. Η οργή γίνεται ιερή, η εξέγερση κυριαρχεί, δεν πρέπει να ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ
Σύμφωνα με τη γνώμη των δραματολόγων όλου του κόσμου, ο "Επιθεωρητής έρχεται" είναι το καλύτερο έργο του Τζων Πρίσλευ. Και ένα από τα πιο πολυανεβασμένα έργα των τελευταίων 50 ετών. Και σ' αυτό το έργο του, όπως και στα περισσότερα αλλά, το θέμα είναι η "ευθύνη" και η "ανευθυνότητα" των ανθρώπων που δεν νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους. Ο τρόπος γραφής του (πρωτοποριακός για την εποχή του, και γιατί όχι και για τη δική μας), η δραματουργική του δομή και οι χαρακτήρες των ηρώων του, είναι υλικό που δίνει λαβή για συζήτηση, παραδοχή ή α...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
Στο έργο αυτό, ο συγγραφέας διαπιστώνει πως ο κόσμος είναι εκ κατασκευής κακός και οι άνθρωποι ιδιοτελείς και ανήθικοι. Κατά την ιδιόρρυθμη άποψη του Στρίντμπεργκ, μόνο η νεότητα διατηρεί ίχνη αγνότητας, ενώ η κοινωνία είναι διαβρωμένη από τη φενάκη του καθωσπρεπισμού και των ποταπών ανθρώπινων συναισθημάτων. Έχουμε να κάνουμε με μια εξωπραγματική εικόνα ενός σπιτιού και του περιβάλλοντος χώρου του. Όλοι οι ήρωες του έργου είναι ένοχοι για την ηθική παρακμή, εκτός από τον Φοιτητή, που δείχνει να απορεί για την κατάπτωση αυτή. Ο Στρίντμπεργ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Ένα έργο - χρονικό από τον 30ετή πόλεμο. Γράφτηκε στα 1938-39 και πρωτοπαίχτηκε στη Ζυρίχη στα 1942. Η Μάνα Κουράγιο ακολουθεί το στράτευμα, με έναν αραμπά - καντίνα, πουλώντας προμήθειες και ποτό για τους στρατιώτες. Χάνει και τα δυό της αγόρια στον πόλεμο. Η μουγγή κόρη της Κατερίνα πεθαίνει χτυπημένη από σφαίρα καθώς προσπαθεί μ' ένα τύμπανο να στείλει μήνυμα στην πόλη Χάλλε για μια επερχόμενη επίθεση. Η Μάνα Κουράγιο απομένει μοναχή της με τον αραμπά της, γριά, ωστόσο αποφασισμένη να συνεχίσει το εμπόριό της. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα
Η δράση της τριλογίας, με εξαίρεση μια πράξη του δεύτερου μέρους, λαβαίνει χώρα πότε στο εσωτερικό και πότε στο εξωτερικό του σπιτιού των Μάννον, στα περίχωρα μιας μικρής πόλης-λιμάνι στη Νέα Αγγλία. Μια ειδική κουρτίνα-αυλαία δείχνει το σπίτι των Μάννον, όπως φαίνεται απ' το δρόμο. Εκεί κάθε φορά κάποιος βγαίνει έξω από το σπίτι στην πρώτη πράξη που αρχίζει το έργο, και ξαναμπαίνει στο εσωτερικό του σπιτιού στην επόμενη πράξη. Αυτή η κουρτίνα μάς αποκαλύπτει όλη την έκταση της περιοχής -κάπου τριάντα στρέμματα- γύρω απ' το σπίτι με πολλά ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑ

ΑΝΔΟΡΡΑ
Από όλα τα θεατρικά έργα του μεγάλου Ελβετού συγγραφέα Μαξ Φρις (1911 - 1991) η Ανδόρρα θεωρείται το αριστούργημά του. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει παιχτεί σε όλο τον κόσμο με τεράστια επιτυχία. Στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε μόνο μία φορά το 1962 από το Θέατρο Τέχνης. Ο Κάρολος Κουν έπαιξε το ρόλο του πατέρα. Ο Μαξ Φρις έγραψε την Ανδόρρα όταν ήταν πενήντα ετών, και ασχολείται σ' αυτό το έργο με ένα θέμα που επανέρχεται συχνά στα βιβλία του. Ο νεαρός Αντρί, από τον οποίο όλος ο κόσμος περιμένει να ζει και να συμπεριφέρεται σα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Ο Βασιλιάς Ιωάννης δίχασε μελετητές και κριτικούς, ανά τους αιώνες, κυρίως εξαιτίας του αμφίρροπου, αντι-ηρωικού χαρακτήρα του κεντρικού ήρωά του, και του φαινομενικά «αλλοπρόσαλλου καταιγισμού από ασύνδετα γεγονότα» στις δύο τελευταίες πράξεις του έργου. Ωστόσο, ήταν το έργο του Σαίξπηρ που αντιγράφηκε περισσότερο από όλα, ενώ αποσπάσματά του βρίσκονταν στα χείλη πολιτικών και δημοσίων ανδρών σε κάθε περίοδο πολιτικής κρίσης. Σήμερα, αυτό που αναδύεται σαφέστατα από το υλικό του έργου είναι ο αιώνιος μηχανισμός της εξουσίας, βασιλικής ή θ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΖΟΝ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΜΠΟΡΚΜΑΝ
Ο ιδεολόγος όσο και φιλόδοξος γιός μεταλλωρύχου Τζον Γκαμπριέλ Μπόρκμαν διαλύει τον ερωτικό δεσμό που είχε με την Έλλα Ρέντχαϊμ, παντρεύεται την αδελφή της Γκούνχιλντ και μαζί της αποκτά έναν γιο, τον Έρχαρτ. Γίνεται διευθυντής τράπεζας, στιγματίζεται από οικονομικές ατασθαλίες και οδηγείται για μερικά χρόνια στη φυλακή. Όταν επανέρχεται στο σπίτι του έχει να αντιμετωπίσει την ψυχρότητα της γυναίκας του, την κριτική της νύφης του και την αδιαφορία του γιου του. Το έργο βασίζεται στο γνωστό ιψενικό ερωτικό τρίγωνο (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΙΧ
Ένα επίκαιρο βιβλίο, σε μια νέα προσεγμένη μετάφραση από τα Γερμανικά. Ο Μπρεχτ μας μεταφέρει στα χρόνια πριν τον Β' Π. Πόλεμο, στα "έργα και τις ημέρες" των ναζί. Πριν τον "εξωτερικό εχθρό" οι ναζί πολέμησαν, τρομοκράτησαν και εξόντωσαν τον "εσωτερικό", αρχικά τους Εβραίους, και μετά το εργατικό και το λαϊκό κίνημα της Γερμανίας. Ο "Τρόμος και Αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ", περιλαμβάνει είκοσι τέσσερα μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος στην περίοδο 1935 - 1939. Το υλικό το άντλησε μέσα από ανθρώπινες μαρτυρίες, όπως αυτές παρουσιάστη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΑΜΠΩΝ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ
"Ο ΝΤΗΛΕΡ: Αν βαδίζετε έξω, αυτήν την ώρα και σ' αυτό το μέρος, είναι επειδή ποθείτε κάποιο πράγμα που δεν έχετε, κι αυτό το πράγμα, εγώ, μπορώ να σας το προμηθεύσω· διότι αν είμαι σ' αυτή τη θέση πολύ περισσότερο χρόνο πριν από σας και για πολύ περισσότερο χρόνο από σας, κι αν ακόμη αυτήν την ώρα που είναι η ώρα των άγριων σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους και το ζώο δεν με διώχνει από δώ, είναι επειδή έχω αυτό που χρειάζεται για να ικανοποιώ τον πόθο που περνά μπροστά μου, κι αυτό είναι σαν ένα βάρος που πρέπει να το ξεφορτώσω πάνω σ' οποι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΤΣΟΥΚΚΟ
"Το όνομά του ήταν Roberto Zucco: είχε σκοτώσει τους γονείς του σε ηλικία δεκαπέντε ετών, έπειτα "λογικεύτηκε" πάλι ώς τα εικοσιπέντε του, απότομα για άλλη μια φορά "εκτροχιάζεται", σκοτώνει έναν αστυνομικό, επί πολλούς μήνες επιδίδεται σε πράξεις βίας, με συλλήψεις ομήρων, φόνους, εξαφανίσεις μέσα στη φύση, χωρίς κανείς να ξέρει ποιος ήταν ακριβώς ο δράστης. Μετά, ύστερα από την παράσταση που έδωσε πάνω στις στέγες των φυλακών, κλείνεται στο ψυχιατρικό νοσοκομείο και αυτοκτονεί με τον ίδιο τρόπο που είχε σκοτώσει τον πατέρα του. Μια απίστ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΤΙΑΡΝΤΡΗ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
[...] «Η Ντίαρντρη των θλίψεων» πρωτοπαίχτηκε το 1910 μετά το θάνατό του [...]. Ένας κέλτικος μύθος του δίνει την αφορμή για μια μεγαλειώδη, απλή, κυνική, αλλά και ρομαντική και ζοφερή τραγωδία. Δεν πρόλαβε να τη χτενίσει τελειωτικά, όμως όπως είναι θα «πλησιάσει τη μεγαλοφυΐα του Σαίξπηρ» όπως λέει ο Αλλαρντάις Νίκολλ, και «όπως τα χρόνια θα περνούν, θα προβάλλει όλο και πιο πολύ σαν ένας από τους κυριότερους δραματικούς συγγραφείς του αιώνα». Είναι κρίμα που πέθανε τόσο νέος στην άνθηση της τέχνης του. Πάντως στάθηκε ένας από τους πρωτερ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Οι σχέσεις των ιψενικών τριγώνων ξεκινούν σαν παιχνίδι, με απώτερο σκοπό την απόρριψη των παρωπίδων που πνίγουν τις συνειδητές και ασυνείδητες επιλογές. Στο παρόν έργο οι ήρωες κινούνται πέρα από την κοινωνική ηθική, τις εποχές, τους προορισμούς και τα καθήκοντα, διότι ήδη κουβαλάνε με κόπο το βαρύ φορτίο της ύπαρξής τους και το μόνο που επιζητούν είναι να ξορκίσουν την προσωπική τους ερημία καταφεύγοντας σε ακραίες λύσεις. Ως και το παιχνίδι εδώ αποδείχτηκε αυταπάτη, ως και η επιδίωξη ενός απώτερου σκοπού -της δημιουργίας ενός έργου τέχνη...
Διαβάστε περισσότερα...