ΤΕΧΝΗ - ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ > ΘΕΑΤΡΟ > ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΑΙΞΠΗΡ
Με αυτήν τη θαυμάσια βιογραφία ο Πήτερ Ακρόυντ επιχειρεί να διεισδύσει στον κόσμο και στην ουσία του Σαίξπηρ. Δημιουργεί μια στενή και άμεση σχέση με το θέμα του, με αποτέλεσμα το βιβλίο να διαβάζεται σαν έργο ενός σύγχρονού του μεγάλου δραματουργού. (. . .) Ο Πήτερ Ακρόυντ τον τοποθετεί στο πλαίσιο του καιρού του. Περπατά μαζί με τον αναγνώστη στο Στράτφορντ και στο Λονδίνο σαν ένας άνθρωπος του 16ου αιώνα. Αφήνεται στη γοητεία του κόσμου του θεάτρου, δίνοντας την εντύπωση πως κάθεται ανάμεσα στο ελισαβετιανό κοινό και παρακολουθεί τα έργ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Το βιβλίο αυτό αποτελεί πρακτικό βοήθημα για όσους καθοδηγούν νεανικές θεατρικές ομάδες έχοντας στόχο ένα δημιουργικό θέατρο. Λέγοντας δημιουργικό θέατρο εννοούμε περισσότερο την ερευνητική εργασία και δημιουργική δράση κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και προετοιμασίας της ομάδας, παρά την επιδίωξη του τελικού αποτελέσματος στο ανέβασμα της παράστασης (...) Τόσο τα παιχνίδισα όσο και οι πιο σύνθετες ασκήσεις και τεχνικές περιγράφονται αυτοτελώς. Ο εμψυχωτής ή ο δάσκαλος θεάτρου μπορεί να επιλέγει όσες του χρειάζονται κάθε φορά για να σχεδ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΟΥΣΑ
Πάνω και πέρα από την Τραγωδία ως είδος του Δραματικού Θεάτρου, υπάρχει μια έννοια υποβλητική όσο κι' ακαθόριστη: το τραγικό πνεύμα. Τι λέμε τραγικό πνεύμα; Βιάζομαι να δηλώσω, ότι σκοπός μου δεν είναι να το προσδιορίσω στη γενικότερη εκδοχή του, που ξεπερνάει τη θεατρική περιοχή και βρίσκει κάποτε εφαρμογή σε φυσικά πρόσωπα, πνευματικές μορφές καθώς ο Πασκάλ, ο Κίρκεγκωρ, ο Νίτσε ή ο Ντοστογιέφσκυ. Εμείς εδώ θα σταθούμε στον καθαρά σκηνικό χώρο, γιατί σ' αυτόν είναι που το τραγικό πνεύμα αποκτά μιαν επικύρωση τόσο έντονη ώστε, αντί να εξε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙ
Το σύστημα δεν μπορεί να αποστηθιστεί. Πρέπει να αφομοιωθεί, να απορροφηθεί σταδιακά. Γνώση του συστήματος σημαίνει ικανότητα χρησιμοποίησής του. Πρέπει να διδαχθεί σαν αδιάσπαστη ολότητα, χωρίς να διαιρεθούν τα διάφορα στοιχεία του. Μεμονωμένη μελέτη των στοιχείων μπορεί να «τεμαχίσει» τη στάση του ηθοποιού στη σκηνή. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ...
Διαβάστε περισσότερα...

IMPRO
Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη -"Στάτους", "Αυθορμητισμός", "Αφηγηματικές δεξιότητες", "Μάσκες και έκσταση"- που παρουσιάζονται περίπου στη σειρά με την οποία θα μπορούσε να τα προσεγγίσει μια θεατρική ομάδα, το βιβλίο εκθέτει τις τεχνικές και τις ασκήσεις που ο ίδιος ο Κιθ Τζόνστοουν θεώρησε ως τις πιο χρήσιμες και ενδιαφέρουσες. Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο ιδεών και συγχρόνως μια συναρπαστική εξερεύνηση της φύσης της αυθόρμητης δημιουργίας. Το βιβλίο είναι καρπός είκοσι χρόνων υπομονετικής και πρωτότυπης εργασίας. Πρόκειται για ένα σοφό, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ
Οι Μεταμορφώσεις και ανανεώσεις της ευρωπαϊκής δραματουργίας επικεντρώνονται στην πορεία του δράματος από τον 18ο αιώνα μέχρι τις ημέρες μας, και με οδηγό τη θεωρία του θεάτρου παρακολουθούν την εξέλιξη της θεατρικής γραφής, το περιβάλλον -κοινωνικό, ιστορικό, φιλοσοφικό- μέσα στο οποίο γράφονται και παίζονται τα έργα, τους προβληματισμούς που γεννιούνται σε πρακτικούς και θεωρητικούς και τις προσεγγίσεις-απαντήσεις που αυτοί επιχειρούν να δώσουν. Από τον Diderot στον Pirandello, από τους Ibsen, Strindberg, Tchekhov στον Beckett, από τον B...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
«Δεν πίστεψα ποτέ σε μία μοναδική αλήθεια. Ούτε στη δική μου, ούτε στων άλλων. Πιστεύω πως όλες οι σχολές, όλες οι θεωρίες μπορούν να φανούν χρήσιμες κάπου ή κάποτε. Όμως πιστεύω πως είναι αδύνατον να ζήσεις αν δεν ασπαστείς απόλυτα και παθιασμένα έναν τρόπο ζωής. Ωστόσο, όσο ο χρόνος κυλά, όσο ο κόσμος αλλάζει, οι στόχοι διαφοροποιούνται και οι απόψεις αλλάζουν κατευθύνσεις. Κοιτάζοντας πίσω στα χρόνια που έχουν περάσει, στα κείμενα που έχω γράψει, στις ιδέες που έχουν αναδυθεί μέσα από ταξίδια σε τόπους διαφορετικούς, σε περιστάσεις διάφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΙΞΠΗΡ, Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ
Ο Σαίξπηρ είναι σύγχρονος του Κοττ, ο Κοττ είναι σύγχρονος του Σαίξπηρ - μιλάει γι’ αυτόν απλά, από πρώτο χέρι, και το βιβλίο του έχει τη δροσιά της μαρτυρίας ενός θεατή της «Σφαίρας» ή την αμεσότητα της κριτικής για μια σημερινή ταινία. Για τον κόσμο της λογιότητας η συμβολή του είναι πολύτιμη - για τον κόσμο του θεάτρου είναι ανεκτίμητη. Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας στην Αγγλία, όπου έχουμε τις περισσότερες δυνατότητες να παίξουμε τον μεγαλύτερο συγγραφέα μας είναι τούτο: ο συσχετισμός των έργων του με τη ζωή μας. Οι ηθοποιοί μας εδώ είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
Η συγγραφή μιας Εισαγωγής σε οποιονδήποτε ειδικό επιστημονικό κλάδο παρουσιάζει, από μεθοδολογική άποψη, δυσκολίες παρόμοιες με τη σύνταξη ενός ευσύνοπτου βιβλιογραφικού δελτίου ερευνών. Πριν απ' όλα απαιτείται αυτοπειθαρχία και αυταπάρνηση, γιατί ο συγγραφέας πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να εκθέσει και να αξιολογήσει μόνο τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία, αποφεύγοντας κάθε λογής εικασίες, τόσο δικές του όσο και ξένες. Ειδικά στον τομέα του αρχαίου θεάτρου οι προϋποθέσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα είναι πολύ περιορισμένες. Επειδή το αποσπασματικό υ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΡΟΛΟ
(...) Στο βιβλίο του "Πλάθοντας ένα ρόλο" - συνέχεια του "Ένας ηθοποιός δημιουργείται" - ο Στανισλάβσκι εξηγεί την τεχνική του για το πλάσιμο του ρόλου και τη διέγερση της δημιουργικής φαντασίας. Εξετάζει την απόδοση του ρόλου με τα διάφορα εκφραστικά μέσα που έχει στη διάθεσή του ο ηθοποιός, όπως η κίνηση, η χειρονομία, η φωνή και ο λόγος. Μιλά για την εκφραστικότητα του σώματος, την άρθρωση, το ρυθμό στην κίνηση και το λόγο, την αληθινή μεταμφίεση. Η γοητεία της σκηνής και το ήθος στο θέατρο είναι μερικά ακόμη από τα θέματα που τον απασχ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΡΗΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
[...] Η κυρία Βαρζελιώτη πραγματεύεται το θέμα της στηριγμένη σε δύο είδη πηγών, από τη μια μεριά στα κείμενα των κρητικών κωμωδιών και από την άλλη σε άγνωστες συμβολαιογραφικές πράξεις, χρονολογημένες τον 16ο και 17ο αιώνα, που ανεύρε στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας. Γνωρίζοντας ότι τα θεατρικά έργα αντανακλούν την κοινωνική πραγματικότητα, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στα αστικά κέντρα του νησιού, ξεχωρίζει τους θεατρικούς τύπους που μαρτυρούνται στα κείμενα και αναζητεί στα νοταριακά έγγραφα αντίστοιχα αρχειακά στοιχεία για καθέναν από α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ
Το ταξίδι στην Επίδαυρο ήταν πάντα συναρπαστικό, από τότε, παλιά, πριν από 2.500 περίπου χρόνια, έως σήμερα. Από τότε που ξεκινούσαν για να πάνε τους δικούς τους αρρώστους στον Ασκληπιό για να τους κάνει καλά. Χωρίς να έχουν στο δρόμο τους ούτε ξενοδοχεία ούτε εστιατόρια. Σήμερα στο δρόμο σου για την Επίδαυρο βρίσκεις τα πάντα. Και εκεί, στο τέλος, σε περιμένει το πιο όμορφο θέατρο σ' όλο τον κόσμο, για να δεις μια θεατρική παράσταση. Όπως έβλεπαν και οι ταξιδιώτες πριν από πολλά χρόνια, στο ίδιο ακριβώς θέατρο. Τα κείμενα αυτού του βιβλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΩΝ ΛΥΓΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ
Κάπως ίσως παράταιρα και παράλογα, η παραλογή Των Λυγερών και του Χάρου γεννήθηκε πρώτα ως χορός κι έπειτα ως κείμενο. Πρώτα ως στροβιλισμός κι έπειτα ως στίχος. Πρώτα χόρεψα τον δεκαπεντασύλλαβο κι έπειτα μέτρησα τον ίαμβό του. Πρώτα είδα τους ήρωες της ιστορίας να περιφέρονται στο αρχιτεκτονικό τοπίο κι έπειτα τους έγραψα να χάνονται στη λίμπο. Και κάπως έτσι, θαρρώ, είναι πια περιττό το κινητήριο ερώτημα που διείπε απαρχής την έρευνά μου· το αν δηλαδή "χορεύοντ' οι παραλογές". [...] (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ 17ο ΕΩΣ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
Αντικείμενο του εγχειριδίου αυτού δεν είναι βέβαια ο Σαίξπηρ και η ελισαβετιανή περίοδος, τα σχόλια όμως του Ιρλανδού συγγραφέα Όσκαρ Ουάιλντ θα μπορούσαν να έχουν ισχύ στη μελέτη κάθε άλλου θεατρικού συγγραφέα του παρελθόντος. Η ουσιαστική κατανόηση της δραματουργίας του Μολιέρου, του Ρακίνα, του Μαριβό, του Γκολντόνι, του Γκαίτε ή του Σίλερ προϋποθέτει τη γνωριμία όχι μόνο με την ίδια την εποχή στην οποία έδρασε ο καθένας από αυτούς, αλλά και με τη σχετική προϊστορία. Στις επόμενες σελίδες επιχειρείται μια αναδρομή στην ιστορία του ευρωπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΒΑΝΤΙ ΜΑΕΣΤΡΟ
Το παρόν σύγγραμμα πραγματεύεται και τιμά την μουσική παράδοση του Θεάτρου Σκιών. Έχει όμως εκ του θέματος και του τρόπου προσεγγίσεως -εκτός από την αυτονόητη σημασία της- και μια ακόμη άλλη πτυχή: συμβάλει στην προσπάθεια αναίρεσης μιας αντίληψης που για πολύ χρόνο -από την ίδρυση του κράτους- υποτίμησε την παράδοση αυτή. Η μουσική που μας κληροδότησε η παράδοση του Θεάτρου Σκιών, εξεταζόμενη από τη σκοπιά του καλλιτέχνη, παρέχει ένα πολυσήμαντης αξίας υλικό, τόσο για απλή παρουσίαση όσο και για αξιοποίησή της. Η δε καλλιέργεια μιας καιν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΑ «ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ» ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Πολυκύμαντο, πότε φουρτουνιασμένο, πότε γαληνεμένο και πότε εφιαλτικό το επί γης ταξίδι του Αλέκου Γαλανού. Τα γεγονότα, όλα αληθινά και τεκμηριωμένα, ανιστορούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Απ' τη Μικρασιατική καταστροφή και το ριψοκίνδυνο άλμα του πατέρα του που έσωσε την Ασημίνα, τη σεβάστηκε και μετά την έκανε γυναίκα του, μέχρι την επεισοδιακή "προταφή" του εν ζωή, σε ένα υγρό υπόγειο. Ο θεατράνθρωπος αυτός που, δεκάχρονος είδε την αδερφούλα του να ξεψυχά και τα τραύματα τον συνοδέψανε ως το τέλος, σπούδασε γεωπονία κι όλες τις μορφές ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Ο Αριστοφάνης ο Αθηναίος κωμωδιογράφος, εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και σήμερα, παρά τους αιώνες που μεσολάβησαν από την εποχή του μέχρι σήμερα. Τα έργα του πάντα επίκαιρα, ευχάριστα και φιλοσοφημένα, κρίνουν τα κακώς κείμενα τόσο στον κοινωνικό τομέα όσο και στην πολιτική, αποδεικνύοντας ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια και πλέον. Στο τομίδιο αυτό, γίνεται μια σύντομη ανάλυση των σωζώμενων κωμωδιών του μέσα από τις οποίες μπορεί κανείς να δει να ξετυλίγεται μπροστά του πολύχρωμη, πολύβουη και ζωνταν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ ΑΤΤΙΣ
Με τις «Βάκχες», το 1986, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος τάραξε το ελληνικό θεατρικό τοπίο.Επρόκειτο για ένα ριζοσπαστικό διάβημα που υποστήριξε την απελευθέρωση της τραγωδίας από τα σκηνικά δεσμά των παραδοσιακών ερμηνειών και των καθιερωμένων μοντέλων. Με οδηγό την έννοια της βίας, μπορεί ο θεατής να κινείται στις παραστάσεις του Θεάτρου Άττις και να αποκρυπτογραφεί το σκηνικό ιδίωμα που ο σκηνοθέτης της ομάδας καταθέτει και παραλλάσει απο το 1985 μέχρι σήμερα, ΒΙΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ και ΒΙΑ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ. Το θέατρο του Τερζόπουλου, μακριά απο τον ψυχολογι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΕΠΟΧΗ ΦΩΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ (1932-1934) ΕΠΟΧΗ Κ. ΜΠΑΣΤΙΑ - Δ. ΡΟΝΤΗΡΗ (1934-1941) ΕΠΟΧΗ ΚΑΤΟΧΗΣ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (1941-1944) ΕΠΟΧΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ (1945-1946) ΕΠΟΧΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΝΤΗΡΗ (1946-1950) ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΕΟΤΟΚΑ (1950-1952) ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΡΟΝΤΗΡΗ (1953-1955) ΕΠΟΧΗ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΟΥ (1955-1964) ΕΠΟΧΗ ΜΙΝΩΤΗ - ΒΕΝΕΖΗ (1964-1967) ΕΠΟΧΗ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ (1967-1974) ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΙΝΩΤΗ (1974-1981) ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ «ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ» (1981-1993) ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ» ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ - ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΚΙΑΤΟ
Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος είναι άνθρωπος του θεάτρου. Από το κέντρο της Αθήνας διευθύνει το Θέατρο Άττις, ενώ οργανώνει ένα δίκτυο παραστάσεων στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία. Σαν το λιόδεντρο ή τη δρυ, οι ρίζες του πηγαίνουν βαθιά και τα κλαδιά του απλώνονται μακριά. [...] Η φιλοσοφία του Θεόδωρου Τερζόπουλου διαθέτει βάθος και σαφήνεια. Προτεραιότητά του είναι η σκηνοθεσία των μεγάλων Ελλήνων κλασικών. Όμως συχνά ανεβάζει και σύγχρονους συγγραφείς στους οποίους διακρίνει ένα ενδιαφέρον για την τραγική διάσταση του νεωτερικού...
Διαβάστε περισσότερα...