ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ > ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
"Δεν μπορώ" του είπα. "Δεν μπορώ!" "Σίγουρα;" με ρώτησε αυτός. "Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω... Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ." Ο Χοντρός κάθισε σαν τον Βούδα πάνω σ' εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του. Χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε: "Να σου πω μια ιστορία..." Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται. Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ
Ήταν μια φορά... "μια φορά" που από το πολύ που τη διηγήθηκαν ακούστηκε τόσες φορές... που έγινε πραγματικότητα. «Πάντα υποστήριζα ότι τα βιβλία μου αποτελούν, απλώς, ένα υλικό για το νου, ότι βοηθούν τον αναγνώστη να στοχαστεί για τον κόσμο και τον εαυτό του να σκεφτεί τι δρόμο έχει χαράξει στη ζωή με όσα έκανε και όσα δεν μπόρεσε να κάνει να αναλογιστεί όλα όσα συνέβησαν και, πάνω απ' όλα, που οδηγείται ο ίδιος και που θα ήθελε να οδηγηθεί. Το μόνο πράγμα που θέλω απ' τα βιβλία μου, είναι να χρησιμεύσουν στους άλλους όπως χρησίμευσαν ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
Ασφαλώς, αν είχαμε την τύχη να μας "πέσουν" γονείς υποστηρικτικοί, τότε έχουμε το πλεονέκτημα ότι από μικροί πήραμε ωφέλιμα μηνύματα: "Μπορείς να είσαι αυτός που είσαι" "Μπορείς να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτεσαι" "Μπορείς να αισθάνεσαι αυτό που αισθάνεσαι" "Μπορείς να παίρνεις τα δικά σου ρίσκα" "Θα πρέπει μόνος σου να ψάξεις να βρεις αυτό που χρειάζεσαι, γιατί αυτό σημαίνει μεγαλώνω, είμαι ώριμος και αυτοεξαρτώμενος" Αυτά τα προνομιούχα παιδάκια πηδούν μόνα τους από το τραμπολίνο και βουτάνε στη ζωή από ένα σημείο ευνοϊκό. Βέβαια, δεν έχει ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
"Μας στηρίζω με όλη μου την καρδιά. Αν, όμως, με πιέσεις να διαλέξω... ανάμεσα σ' εσένα και σ' εμένα... εμένα." Ξέρουμε πού βρίσκεται κάθε πράγμα και κάθε άτομο που αγαπάμε, αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε εμείς. Σαν να ξεχάσαμε τη θέση μας στον κόσμο. Μπορούμε πολύ γρήγορα να εντοπίσουμε τη θέση των άλλων, τη θέση που έχουν οι άλλοι στη ζωή μας, και καμιά φορά μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμα και τη θέση που κατέχουμε εμείς στη ζωή των άλλων. Έχουμε, όμως, ξεχάσει ποια θέση κατέχουμε εμείς στη δική μας τη ζωή. "Ο δρόμος προ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ
"Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να μην υποφέρουμε "περισσότερο", δεν είναι να αγαπάμε "λιγότερο", αλλά να μάθουμε, όταν φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ή της απώλειας, να μη μένουμε κολλημένοι σ' αυτό που δεν υπάρχει πια. Να χαιρόμαστε τη στιγμή, όσο διαρκεί, και να προσπαθούμε να την κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη. Να ζούμε ρισκάροντας κάθε λεπτό της ζωής μας. Τέλος, να μη ζήσουμε αύριο με τη σκέψη στη σημερινή μέρα που ήταν τόσο ωραία, γιατί αύριο θα έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε ό,τι φέρει το αύριο. Και θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
"Δεν πιστεύω πως υπάρχει ένας μόνο δρόμος για την ευτυχία. Κι αν υπάρχει, εγώ δεν τον ξέρω. Αλλά και να τον ήξερα, δεν νομίζω πως θα μπορούσα να τον περιγράψω σ' ένα βιβλίο." "Σε προσωπικό επίπεδο, πάντα ήθελα να είμαι ευτυχισμένος. Θυμάμαι, όμως, ότι κάποτε επέκρινα τον εαυτό μου γιατί σ' ένα ρεπορτάζ είχα παραδεχτεί αυτή μου την επιθυμία. Για μένα (και για όλον τον κόσμο, ίσως), το να λες: ''Θέλω να είμαι ευτυχισμένος'' ισοδυναμεί με το να διεκδικείς δίπλωμα βλακείας και αφέλειας." Η αυτονομία, ο έρωτας, ο πόνος, η ευτυχία και η πνευμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ
Κάπου πρέπει να υπάρχει μια χωματερή όπου στοιβάζονται οι εξηγήσεις. Ένα μόνο πράγμα είναι ανησυχητικό σ' αυτό το σωστό πανόραμα: ό, τι ενδέχεται να συμβεί τη μέρα που κάποιος θα κατορθώσει να εξηγήσει και τη χωματερή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΝΥΠΟΜΟΝΗ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
«Εγώ είμαι κάτι σαν περιπλανώμενος ψυχολόγος...» «Από την άλλη, ταλαντεύτηκα χρόνια ολόκληρα ανάμεσα σε δυο έρωτες (μερικές φορές ταυτόχρονους, αν και, το ομολογώ, γεμάτη ενοχές). Ο ένας, καίτοι με εκμεταλλευόταν και δεν ήταν πάντα σωστός μαζί μου, μου παρείχε προστασία, μ' έκανε να αισθάνομαι μέρος του κόσμου του, ήταν έτοιμος να με βοηθήσει όταν είχα ανάγκη, και μου επέτρεπε να νιώθω διαφορετική από τις γειτόνισσές μου ο άλλος, ρομαντικός, λυρικός, φτωχός αλλά αξιοπρεπής, με τα μαλλιά του στον αέρα και το βλέμμα στο άπειρο. Ο ένας μου ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΟΤΩΣΟΥ, ΑΓΑΠΗ
"Μόνο για φόνισσα δεν κάνω. Δε διαθέτω το σχετικό προφίλ, ούτε κανένα ιστορικό που θα μου επέτρεπε να τη βγάλω καθαρή μ' αυτό το έδρασε υπό καθεστώς μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης. Δε με βίασε ο παππούς μου, ούτε κανένας θείος μου, και παιδική ηλικία είχα, κι ας μην τη θυμάμαι. Δε θυμάμαι τίποτα πριν από χθες που πήρα τους δρόμους. Θα 'χουν πολλή δουλειά μαζί μου οι εμπειρογνώμονες. Είμαι καρπός φυσιολογικής οικογένειας. Υπερβολικά φυσιολογικής. Ο εισαγγελέας τρίβει τα χέρια του. Δεν υπάρχει τίποτα πιο θλιβερό από μια φυσιολογική οικογέν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, σε μια οικοδομή του Μπουένος Άιρες. Οι ιδιοκτήτες επισκέπτονται τα ημιτελή διαμερίσματα προκειμένου να ελέγξουν την πρόοδο των κατασκευών, ενώ οι εργάτες συνεχίζουν τη δουλειά τους με τη σκέψη στην αργία της επομένης. Σύντομα όμως γίνεται σαφές ότι εκεί, δίπλα στους ανθρώπους, ανάμεσα σε τοίχους που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, μένουν και κάποιοι άλλοι, κάτοικοι φασματικοί και παράξενοι. Μια τέτοια συνύπαρξη, όσο κι αν ακολουθεί τη δική της ιδιαίτερη καθημερινότητα, δύσκολα έχει καλό τέλος. Ωστόσο, έτσι είναι αυτή η ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΟΠΤΙΚΟ ΝΕΥΡΟ
"Ήταν ένας ζωγράφος ζώων που κατοικούσε σ' ένα ετοιμόρροπο βικτοριανό σπίτι και τον οποίο ο μπαμπάς μου επισκεπτόταν όχι τόσο για ν' αγοράσει έργα τέχνης, όσο για να κάνει μια θεραπευτική έξοδο. Καθόταν σε μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα που δεν έμοιαζε να ανήκει σε καμία συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, έπινε τσάι από ένα βαζάκι για μαρμελάδα και χάζευε εικόνες έργων τέχνης πιτσιλισμένες με μούχλα." Το οπτικό νεύρο είναι ένα βιβλίο γραμμένο με "ματιές", τις ματιές μιας γυναίκας που εστιάζει σε πίνακες ζωγραφικής, στους καλλιτέχνες που τους ζωγράφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ 3 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
"Καμιά φορά, το να μην εγκαταλείπεις κάτι μπορεί να ισοδυναμεί με θάνατο. Καμιά φορά, ζωή σημαίνει να παρατάς αυτό που κάποτε σου έσωσε τη ζωή". "Υποθέτω πως ακόμα και σήμερα κάποιοι μπορεί να νιώσουν απογοήτευση βλέποντάς με να περιπλανιέμαι σε πολλούς και διάφορους δρόμους ψάχνοντας τη συνταγή της ευτυχίας, για να καταλήξω ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχει συνταγή κι ότι δεν έχει νόημα να χάνουμε τον καιρό μας αναζητώντας συνταγές." "Θα μου άρεσε πολύ να μ' αγαπάνε όσοι αγαπώ, κι αυτοί που αγαπώ να μου το ανταποδίδουν. Αν όμως κάποιος δε μ' α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της. Δε θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να κρατήσει τα προσχήματα που επιβάλλει η κοινωνία και ο ρόλος της. Πέρα από ένα αριστοτεχνικά δουλεμένο ψυχολογικό θρίλερ, το "Δικιά σου για Πάντα" είναι μια γεμάτη ειρωνεία και χιούμορ κριτική της υποκρισίας που ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΣΑ ΧΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ
Ο κόσμος της Μαριάνα Ενρίκες δεν είναι κατ' ανάγκην ο δικός μας, αρκούν όμως μερικές φράσεις για ν' αρχίσεις να τον βαδίζεις, να τον ανασαίνεις και να μην τον ξεχάσεις ποτέ χάρη σε μια μοναδική συνταρακτική ζωντάνια. Οι αυτοαποκαλούμενες «Φλεγόμενες Γυναίκες», που διαμαρτύρονται ενάντια σε μια ακραία μορφή οικογενειακής βίας η μαθήτρια που ξεριζώνει τα νύχια και τις βλεφαρίδες της με τη βοήθεια της συμμαθήτριάς της τρεις φίλες που κάνουν χρήση ουσιών δίνοντας όρκους αιώνιας φιλίας στα χρόνια των επιβεβλημένων από την κυβέρνηση της Αργεντ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΙΑ ΠΟΛΗ
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ, ΤΑΝΓΚΟ, ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΕΣ ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ, ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΛΑΙΝΕΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ Μπουένος Άιρες (Prensa Unida) - Οι βάρβαρες υποτιμήσεις του νομίσματος είναι το εργαλείο με το οποίο η οικονομική εξουσία στην Αργεντινή πραγματοποιεί περιοδικά την "ανάληψη των κερδών" της. Η υποτίμηση του 2002 -που τριπλασίασε την αξία του βορειοαμερικανικού δολαρίου- έκανε πάμπλουτους τους εξαγωγείς σιτηρών από τη μια μέρα στην άλλη και προσέλκυσε τους ξένους τουρίστες όπως το μέλι τις μύγες. Μια χωρά με παγετώνες που λιώνουν τη σωστή στιγμή, η οποία μο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΛΕΝΑ ΞΕΡΕΙ
Το θέμα είναι να σηκώσει απλώς το δεξί πόδι μόλις λίγα εκατοστά πάνω απ' το πάτωμα, να το σπρώξει στον αέρα, ώσπου να βγει μπροστά από τ' αριστερό, και σ' αυτή την απόσταση, όση κι αν είναι, πολλή ή λίγη, να το κάνει να κατέβει. Αυτό είναι όλο κι όλο το θέμα, σκέφτεται η Ελένα. Όμως, παρότι το σκέφτεται και ο εγκέφαλος δίνει την εντολή, το δεξί πόδι δεν κινείται. Δε σηκώνεται. Δεν προχωράει προς τα μπρος στον αέρα. Δεν ξανακατεβαίνει. Δεν κινείται, δε σηκώνεται, δεν προχωράει προς τα μπρος στον αέρα, δεν ξανακατεβαίνει. Αυτό όλο κι όλο. Αλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΥΤΣΟ
«Κι αν δαγκωνόμαστε, ο πόνος είναι γλυκός, κι αν πνιγόμαστε με μια κοφτή και τρομερή και ταυτόχρονη εισρόφηση της εκπνοής, αυτός ο στιγμιαίος θάνατος είναι ωραίος. Και υπάρχει ένα και μόνο σάλιο, μία και μόνη γεύση ώριμου φρούτου, κι εγώ σε νιώθω να ριγείς επάνω μου σαν μια σελήνη στο νερό.» "Αντιμυθιστόρημα", "Xρονικό μιας τρέλας", "Ένα βίαιο τράνταγμα από το γιακά", "Κάτι σαν ατομική βόμβα", "Ένα κάλεσμα προς την αναγκαία αταξία", "Ένα γιγάντιο ευφυολόγημα", "Ένα ψέλλισμα". Αυτά είναι λίγα από τα πάμπολλα που γράφτηκαν για το Κουτσό, τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ
Μια γυναίκα προσκαλεί τον πρώην άντρα της και τους γονείς του για να τους δουν τα παιδιά στις διακοπές τους, δε φαντάζεται όμως ότι οι παππούδες θα αρχίσουν να χορεύουν γυμνοί στον κήπο. Μια μητέρα μαζί με την κόρη της εισβάλλει σε ένα σπίτι και αποσπά ένα προσωπικό αντικείμενο. Μια ηλικιωμένη κυρία πιστεύει ότι γίνεται συστηματικά θύμα κλοπής από τον γιο της γειτόνισσάς της, αλλά είναι αλήθεια αυτό; Τα Επτά άδεια σπίτια μιλούν για τα ανθρώπινα τραύματα και τα άγχη, για τη μοναξιά, για την παρερμηνεία των προθέσεων, για τις μικρές και μεγά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΑΣΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΟΥ
Μετά το διεθνές (και ελληνικό) best seller ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ και το ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ, οι εκδόσεις opera συνεχίζουν την έκδοση των έργων του ψυχιάτρου Χόρχε Μπουκάι με το ΒΑΣΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΟΥ, ένα βιβλίο που αναλύει μοναδικά τις συνθήκες ζωής των σύγχρονων σαραντάρηδων που συνεχίζουν -παρά τις ανθεκτικές νευρώσεις τους- να αναζητούν την ισορροπία και την ευτυχία παλεύοντας με τις αντιξοότητες της καθημερινότητας. Πρωταγωνιστής, ο γνωστός από το Να σου πω μια ιστορία (πρώην φοιτητής) Ντέμιαν, που μπαίνει στην πέμπτη δεκαετία της ζωής του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟΠΟΣ (2000)
Το παρόν βιβλίο του Χουάν Χοσέ Σάερ προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση λόγω του μεγάλου αφηγηματικού πλούτου και της τόλμης των σύντομων αφηγήσεων που "εν-τοπίζουν" κάποιους από τους αμέτρητους τόπους του χρόνου, του χώρου, της φαντασίας και της μνήμης. Τι είναι ένας τόπος; Πού βρίσκεται ο τόπος του καθενός από εμάς; Πόσες αυταπάτες τόπου διασχίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας; Αποτελούν τόπους τα άκρα των δακτύλων ή το άρωμα του ανθισμένου λιγούστρου; Τι είδους τόπο επιλέγει η ανάμνηση, η γραφή, η χαρά ή η αποκάλυψη; Μια καρέκλα από λευκό ξύλ...
Διαβάστε περισσότερα...