ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ > ΑΝΓΚΟΛΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ
"Από το παράθυρο του σαλονιού είδα έναν άντρα να τρέχει έναν τύπο ψηλό, κάτισχνο, απίστευτα σβέλτο. Τρεις στρατιώτες τον κυνηγούσαν σε μικρή απόσταση. Πολίτες ξεχύνονταν σαν ποτάμι από τις γωνίες κι ενώνονταν με τους στρατιώτες. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ένα πλήθος έπαιρνε τον φυγά στο κατόπι. Τον είδα να συγκρούεται μ' ένα παιδί που βρέθηκε μπροστά του μ' ένα ποδήλατο, και να κατρακυλά αβοήθητος στο χώμα. Ο όχλος πλησίαζε και βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής, όταν ο άντρας καβάλησε το ποδήλατο κι άρχισε ξανά να τρέχει σαν τρελός. Σ' εκείνο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΩΛΗΤΗΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΩΝ
«Πείτε μου, όμως, αγαπητέ μου, ποιοι είναι οι πελάτες σας;» Ο Φέλιξ Βεντούρα εξήγησε: είναι επιχειρηματίες, υπουργοί, κτηματίες, διαμαντέμποροι, στρατηγοί, άνθρωποι τελοσπάντων με σίγουρο μέλλον που, όμως, τους λείπει ένα καλό παρελθόν, επιφανείς πρόγονοι, περγαμηνές· με λίγα λόγια: ένα όνομα που να αντηχεί ευγενή καταγωγή και καλλιέργεια. Εκείνος τους πουλάει ένα καινούργιο παρελθόν σε χαρτιά. Σχεδιάζει το γενεαλογικό τους δέντρο. Τους δίνει φωτογραφίες παππούδων και προπάππων - κυρίους με λαμπρό παράστημα, κυρίες αλλοτινών καιρών. [...] ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΙΑΦΑΝΟΙ
Σε μια ετοιμόρροπη πολυκατοικία, στη φρενήρη πόλη της Λουάντας, ένας μικρόκοσμος εργάζεται, γελά, κάνει σχέδια, ερωτεύεται και προσπαθεί να τα φέρει βόλτα. Δίπλα στα αστείρευτα νερά, που πλημμυρίζουν ολοχρονίς τον πρώτο όροφο, συναντιούνται κάθε λογής άνθρωποι, υπουργοί και μεροκαματιάρηδες, ματρόνες και νεαρά κορίτσια, ορφανά του πολέμου και ξένοι ανταποκριτές, ονειροπόλοι άλλων εποχών και επιτήδειοι μικροαπατεώνες. Ανάμεσά τους Ο μελαγχολικός Οντονάτο, που σταδιακά, μέσα στην απελπιστική νοσταλγία για την πόλη της νεότητάς του, γίνεται δ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΗΣ ΚΙΑΝΤΑ
«"Πόσο χαμηλά θα πέσουμε;" αναρωτιόταν ο κόσμος στημένος στις ουρές για τα λεωφορεία, μπροστά σε μαγαζιά με προϊόντα που ελάχιστοι μπορούσαν ν' αποκτήσουν, στα νοσοκομεία όπου δεν υπήρχαν φάρμακα, βαμβάκι και γάζες, στα σχολεία όπου δεν υπήρχαν βιβλία και θρανία. Η Λουάντα κόντευε να πάθει ασφυξία από τους αμέτρητους πρόσφυγες που, διωγμένοι από τον πόλεμο και την πείνα, κατέφευγαν εκεί. Χιλιάδες άστεγα παιδιά αλήτευαν στους δρόμους. Χιλιάδες παιδιά πουλούσαν διάφορα προϊόντα στους λίγους που περνούσαν με τα αυτοκίνητά τους. Μυριάδες ανάπη...
Διαβάστε περισσότερα...