Ο Λογαριασμός μου

Δωρεάν αποστολή για αγορές άνω των 30€ | Δωρεάν αντικαταβολή | Έως 24 άτοκες δόσεις | Έως -85% χαμηλότερες τιμές σε πάνω από 300.000 τίτλους

+
-
ΚΑΠΝΟΣ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1946-1967

ΚΑΠΝΟΣ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1946-1967

+
-
JACCOTTET PHILIPPE
Κωδ. Πολιτείας: 4330-0403
Τιμή Έκδοσης
€12.93
Τιμή Πολιτείας
€9.70
(-25%)
Κερδίζετε €3.23


- Διευκρινίσεις σχετικά με τις τιμές διάθεσης βιβλίων


Παρουσίαση

ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ αυτά τα ποιήματα, αφυπνίζεται μέσα μας μια εμπιστοσύνη. Περνώντας από τη μια λέξη στην άλλη, το βλέμμα μας βλέπει να ξεδιπλώνεται μια ειλικρινής κουβέντα που κατοικεί το νόημα, όπως η σωστή φωνή κατοικεί τη μελωδία. Καμιά προσποίηση, καμιά επιτήδευση, κανένα προσωπείο. Μπορούμε να περισυλλέξουμε χωρίς τη διαμεσολάβηση καμιάς πανουργίας αυτή την κουβέντα που μας προσφέρεται χωρίς περιστροφές. Μας καταλαμβάνει ένας θαυμασμός, μια ευγνωμοσύνη: η ποιητική απαγγελία, ο ποιητικός λόγος (απελευθερωμένος όμως από κάθε ρητορικό τέχνασμα) είναι λοιπόν εφικτά, πάντοτε εφικτά! Φαινόταν πως θα έπρεπε να απελπιζόμαστε ακριβώς γι' αυτό, θεωρώντας το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής παραγωγής και συναντώντας πια μόνο την κομματιασμένη ανάμνηση αυτού που υπήρξε η Ποίηση...
Την εμπιστοσύνη την οποία αφυπνίζει στον αναγνώστη του, ο Philippe Jaccottet την οφείλει αναμφίβολα στον κανόνα που εφαρμόζει στον εαυτό του και ο οποίος τον υποχρεώνει να εγγυάται κάθε λέξη που γράφει: βρίσκεται σε επιφυλακή απέναντι στην υπερβολή, στο στόμφο, στη μεγαλοστομία δυσπιστεί στις πολύ λαμπερές εικόνες, τρέμει για οτιδήποτε αστήρικτο. Η μέγιστη αμαρτία, γι' αυτόν, θα ήταν να μη μπορεί να προσυπογράψει ανά πάσα στιγμή την ποίησή του με τις κινήσεις της ζωής, με τις αυθεντικές αποχρώσεις του αντιληπτού κόσμου, με τη βεβαιότητα (την ελάχιστη βεβαιότητα) της σκέψης. Πόσο μακριά βρισκόμαστε από μια ποιητική της ελεύθερης περιδιάβασης, του τυχαίου συναπαντήματος, του παντός ενδεχόμενου! Πόσο μακριά βρισκόμαστε επίσης από κάθε σκόπιμη κατασκευή! Σε κάθε λέξη διακρίνουμε τη σχεδόν απέλπιδα χάρη από την οποία προέρχεται, αλλά και τη (μερικές φορές τρέμουσα) συγκατάθεση η οποία βεβαιώνει το κύρος της και η οποία της επιτρέπει να εγγραφεί στη σελίδα. Ο Phillipe Jaccottet δεν λέει ποτέ άλλο από αυτό που νομίζει ότι μπορεί να πει. Εδώ έγκειται αυτό που πρέπει μάλλον να ονομάσουμε ηθικό θεμέλιο αυτής της ποίησης: ο Jaccottet εκτιμά ότι η αλήθεια δεν είναι μια μάταιη λέξη, ούτε κι ότι είναι απατηλό να επιχειρήσουμε να συνδυάσουμε, σε μια αδιάσειστη συμφωνία, το αληθές με τον ποιητικό λόγο. Η ποίηση του Jaccottet θα αντλήσει τη δύναμή της όχι από την αυτοσχεδιαστική ενέργεια, ούτε από τη συνδυαστική επινοητικότητα, αλλά από τη σταθερή απαίτηση της αυθεντικότητας: απαίτηση τόσο πιο επιτακτική όσο δεν στηρίζεται σε καμιά υποθετική γνώση, σε καμιά αμετάκλητη πεποίθηση. Μόνος εγγυητής της είναι η σχέση απορίας την οποία διατηρεί με τον κόσμο. [....] (Από την εισαγωγή του Jean Starobinski)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή του Jean Starobinski: "Να μιλάμε με τη φωνή της μέρας"
Ο ΓΚΙΩΝΗΣ (1946-1950)
H νύχτα είναι μια μεγάλη κοιμισμένη πολιτεία
Εδώ είσαι, το πετεινό του ανέμου στροβιλίζεται
Αφού είμαι ένας ξένος στη ζωή μας, μιλώ
Τώρα το ξέρω, δεν μου ανήκει τίποτα, ούτε κι αυτό
Σαν άνθρωπος που θα 'βρισκε ευχαρίστηση στη θλίψη
Μείνε ήσυχος, κι αυτό θα γίνει! Πλησιάζεις
Portovenere
Τα βραδινά νέα
Εσωτερικό
Agrigente, 1η Ιανουαρίου
Ninfa
Ο διάπλους
Η σπορά
Τα νερά και τα δάση
Ο ΑΔΑΗΣ (1952-1956)
Προσευχή ανάμεσα στη νύχτα και στη μέρα
Ιστορία του φιλάργυρου
Νέες σημειώσεις για τη σπορά
Η φροντίδα
Σημειώσεις για την αυγή
Στο λυκαυγές
Το μυστικό
Η υπομονή
Η φωνή
Ο χειμώνας
Ο αδαής
Η εργασία του ποιητή
Αγρυπνώντας τους νεκρούς
Οι τσιγγάνοι
Γράμμα της εικοστής έκτης Ιουνίου
Το απρόσμενο
Στα βήματα της σελήνης
Λόγια στον αέρα
Η λογική
Πληγή εκ του μακρόθεν
Ο ένοικος
Ας μας φωτίζει το τέλος
Το πέρασμα των κοπαδιών
Η άνιση μάχη
Σ' έναν στρόβιλο χιονιού
Χειμωνιάτικος ήλιος
Η ομολογία στα σκοτεινά
Οι αποστάσεις
Ο περίπατος στο τέλος του καλοκαιριού
Ο λαντζιέρης
Το βιβλίο των νεκρών
ΑΙΘΕΡΕΣ (1961-1964)
ΤΕΛΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑ
Λιγοστά πράγματα, δεν έμεινε τίποτα
Σπαρμένα δάκρυα
Στο χορτάρι που επιβιώνει το χειμώνα
Αλήθεια, αναλήθεια
Σελήνη στην καλοκαιρινή αυγή
Σελήνη του χειμώνα
Νεότητα, σε αναλώνω
Στο τελευταίο τέταρτο της νύχτας
Εκεί όπου η γη τελειώνει υψούμενη
Ω σύντροφε του σκοτεινού
Στην πυρκαγιά του δάσους του χειμώνα
ΠΟΥΛΙΑ, ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΙ
Ένα άχυρο πολύ ψηλά στην αυγή
Κάθε λουλούδι παίρνει υπόσταση μονάχα από τη νύχτα
Περπατώ
Αυτό πού καίει, τον αέρα σκίζοντας
Εκεί που τέλειωσε η νύχτα
Ένας ροζ ερωδιός στον ορίζοντα
Το μάτι
Τί είναι το βλέμμα;
Α! ακόμα μια φορά το ειδύλλιο
Δεν θέλω πια να στέκομαι
Πετροχελίδονα
Σ' αυτή τη γλυκιά ζέση της μέρας
Καρποί
Αργά η σκιά της συννεφιάς
Ο κεραυνός του Αυγούστου
Καρποί με τον καιρό όλο και πιο μαβιοί
Στο πρώτο βήμα της η μέρα
Φύλλα ή σπίθες της θάλασσας
Εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να κατοικήσει ή να μπει
Εικόνες φευγαλέες περισσότερο
ΑΓΡΟΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η τέλεια γλυκύτητα εμφανίστηκε μακριά
Μια ολόκληρη μέρα οι ταπεινές φωνές
Οι κατσίκες στη βοσκή
Η γη ολόκληρη ορατή
Μήλα σκορπισμένα
Σ' όλη την έκταση
Πουλιά
Αυγή
Δύσκολο να παραιτηθώ από τις εικόνες
Δέντρα Ι
Δέντρα II
Δέντρα III
Θα κρατήσω στο βλέμμα μου
Ωστόσο θα υπάρχει πάντοτε στα μάτια μου
Και σύννεφα πολύ ψηλά στον κυανό αιθέρα
ΚΟΣΜΟΣ
Βάρος της πέτρας, βάρος της σκέψης
Λουλούδια χρώμα μπλε
Γαλήνη
Λίγο με νοιάζει η αρχή του κόσμου
Αδύνατον να δεχτείς
Οδοιπορικά
Κόσμος γεννημένος από μία σχισμή
ΕΥΧΕΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ (Νοέμβριος 1966 - Οκτώβριος 1967)
Ας είναι στο δωμάτιο, στη γωνία. Ας μετράει
Άλλοτε
Σταφύλια και σύκα
Δεν θα ήθελα πια παρά ν' απομακρύνω
Αν όχι το πρώτο χτύπημα, είναι η πρώτη λάμψη
Ό,τι νόμιζα πως διάβαζα μέσα του, όταν τολμούσα να διαβάσω
Ανάμεσα στο πιο μακρινό αστέρι και σ' εμάς
Βουβός. Οι δεσμοί των λέξεων αρχίζουν να λύνονται
"Ποιος θα με βοηθήσει; Κανένας δεν μπορεί να έρθει ως εδώ
Πάνω μας τώρα
Μπορούμε να το ονομάσουμε αυτό τρόμο, σκουπίδι
Δυστυχία
Μια απλή πνοή, ένας ελαφρύς κόμπος αέρα
Το σκίζουμε, το ξεριζώνουμε
Καμιά πνοή πια
Ήδη δεν είναι πια αυτός
Σήκωσα τα μάτια
Το παιδί, από τα παιχνίδια του, διάλεξε μία βάρκα πήλινη
Αν γινόταν (ποιος θα το μάθει πότε;)
Μάλλον, λέει ο αδειούχος, δεν είχα παρά μονάχα μια επιθυμία
Κι εγώ τώρα ολόκληρος στον ουράνιο καταρράκτη
Εσύ ωστόσο
Σημειώσεις
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Θανάσης Χατζόπουλος:
Philippe Jaccottet, εκεί που λάμπει το εφήμερο
Μια ποιητική οντολογία από μέρα σε μέρα
Βιο-βιβλιογραφικό σχεδίασμα
Σημειώσεις
Λεπτομέρειες
ISBN13Χ29789604022779
ΕκδότηςΤΥΠΩΘΗΤΩ / ΔΑΡΔΑΝΟΣ
Σειρά
Χρονολογία ΈκδοσηςΔεκέμβριος 2006
Αριθμός σελίδων216
Διαστάσεις24x17
ΠρόλογοςΣΤΑΡΟΜΠΙΝΣΚΙ ΖΑΝ
ΜετάφρασηΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά)ΖΑΚΟΤΕ ΦΙΛΙΠ
Κωδικός Πολιτείας4330-0403
Θέμα
Θέση στο κατάστημαΕίσοδος Α

Κριτικές για το προϊόν

Δεν υπάρχουν κριτικές για αυτό το προϊόν.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.

Πλοήγηση

Θεματική ενότητα
Θεματική κατηγορία
Υποκατηγορία

Podcast – Βίος και Πολιτεία

Προσφορές ΒιβλίωνΠερισσότερα

ΔΑΓΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΗΛΟ
SILLS JUDITH
€17.00 €6.80
(-60%)
Κερδίζετε €10.20
Η υπεράσπιση της ελεύθερης Ελλάδας 1825-1827
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
€17.70 €8.85
(-50%)
Κερδίζετε €8.85

Βρείτε μας στο...

X
Verisign Eurobank EFG
Paypal IRIS