ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Παρουσίαση

Ο δάσκαλος, λοιπόν, ως προσωπικότητα έχει το λεπτό καθήκον αφενός να μην καταπιέζει το παιδί με την εξουσία του, αφετέρου όμως να αντιπροσωπεύει γι' αυτό τη μορφή εξουσίας, που πρέπει να είναι ο ώριμος άνθρωπος απέναντι στον ανώριμο. Μια τέτοια σχέση δεν μπορεί να δημιουργηθεί τεχνητά, έστω κι αν υπάρχουν οι καλύτερες προυποθέσεις του κόσμου. Ο μόνος τρόπος είναι να πηγάζει φυσικά, από την πεποίθηση ότι ο δάσκαλος ως άνθρωπος και ως πολίτης κάνει απλά ο καθήκον του. Πρέπει ο ίδιος να είναι σωστός και υγιής άνθρωπος. Αυτή είναι η καλύτερη διδακτική μέθοδος: το καλό παράδειγμα. Ακόμα και η πιο τέλεια μέθοδος δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, όταν ο άνθρωπος που την εφαρμόζει δεν βρίσκεται με τη αξία της προσωπικότητας του πέρα και πάνω απο αυτή. Τα πράγματα θα ήταν βέβαια διαφορετικά, αν ο μ όνος ρόλος του σχολείου ήταν η μεθοδική μετάδοση στα παιδιά μιας συγκεκριμένης διδακτέας ύλης. Αυτή όμως δεν είναι παρά η μισή δουλειά. Η άλλη μισή είναι η πραγματική ψυχολογική διαπαιδαγώγηση, που επιτυγχάνεται με τη βοήθεια της προσωπικότητας του δασκάλου.(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)