Α. ΚΑΛΒΟΣ: ΑΠΑΝΤΑ

Παρουσίαση

Το ποιητικό έργο του Κάλβου δεν είναι πλούσιο. Έγραψε όλες-όλες είκοσι Ωδές. Και οι ωδές αυτές τον έμπασαν στο Πάνθεο των μεγάλων ποιητών. Είχε όμως αρχίσει να γράφει από νέος είκοσι χρονών. Τότε είναι που του σύστησε ο Φώσκολος να μη βιάζεται. Εγκαινίασε το συγγραφικό του στάδιο με δύο τραγωδίες: τον "Θηραμένη" και τις "Δαναΐδες". Ήταν η πρώτη χρονιά της διαμονής του στη Φλωρεντία. Τις έγραψε στην ιταλική γλώσσα, γιατί σ' αυτήν, όπως κι ο Σολωμός, κι ο Φώσκολος, είχε μεγαλύτερη ευχέρεια, κι ας ήταν μητρική του γλώσσα τα ελληνικά. Πριν από τις τραγωδίες είχε γράψει κι ένα ύμνο στο Ναπολέοντα, που είχε θεωρηθεί τους πρώτους καιρούς της εξόρμησής του, ο ελευθερωτής των λαών. Ο ύμνος αυτός δε σώθηκε. Σώθηκαν όμως οι τραγωδίες, που δε θεωρήθηκαν έργα άξια λόγου. Η κριτική του Φώσκολου, πάνω στις τραγωδίες του Κάλβου, είναι κείμενα, όπου ο "δάσκαλος", φαίνεται καθαρά, αν και απογοητευμένος, πως αγωνίζεται να μην πικράνει το μαθητή. Οι τραγωδίες αυτές με θέματα από την αρχαία ελληνική ιστορία, δείχνουν την απειρία του νεαρού συγγραφέα. Ούτε η δομή τους ούτε οι διάλογοι παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Γι' αυτό αν και έχουν διασωθεί, αγνοήθηκαν και παρασιωπούνται, όταν γίνεται λόγος για το έργο του Κάλβου. Έτσι σήμερα ο Κάλβος έχει καθιερωθεί, σαν ο ποιητής των "Ωδών". Οι "Ωδές του Κάλβου", είκοσι, είπαμε, τον αριθμό, εκδόθηκαν όταν, ο Κάλβος ζούσε ακόμη. Οι πρώτες δέκα τυπώθηκαν στη Γενεύη το 1824 με τον τίτλο "Λύρα", και οι άλλες δέκα στο Παρίσι το 1826 με τον τίτλο "Λυρικά". Στην πρώτη τους έκδοση οι Ωδές δεν έτυχαν της γενικής επιδοκιμασίας. "Η κριτική -λέει ο άριστος μελετητής και σχολιαστής του Κάλβου, Γεωρ. Ζώρας-, έκρινε κατά διαφορετικό τρόπο το έργο του Κάλβου, περνώντας απ' τη σιωπή στην αποθέωση ή στην ψυχρή καταδίκη..."και αλλού ο ίδιος: "...Τώρα τελευταία (το δοκίμιο υπάρχει στη "Ν. Εστία" του 1946), που ο ποιητής των ωδών αρχίζει να αναγνωρίζεται και να εκτιμάται σε διαρκώς ευρύτερο κύκλο...". [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΩΔΕΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΣ
ΕΙΣ ΔΟΞΑΝ
ΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΛΟΧΟΝ
ΕΙΣ ΜΟΥΣΑΣ
ΕΙΣ ΧΙΟΝ
ΕΙΣ ΠΑΡΓΑΝ
ΕΙΣ ΑΓΑΡΗΝΟΥΣ
ΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ
Ο ΩΚΕΑΝΟΣ
Η ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΗ ΜΟΥΣΑ
ΕΙΣ ΨΑΡΑ
ΤΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ
ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ
ΕΙΣ ΣΟΥΛΙ
ΑΙ ΕΥΧΑΙ
ΤΟ ΦΑΣΜΑ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗΝ
Ο ΒΩΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
ΕΙΣ ΕΛΑΙΑΝ ΥΜΝΟΣ
ΕΠΙΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΝΑΞ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΩΝ
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΚΑΛΒΟΥ. Ν. Π. ΑΝΔΡΙΩΤΗ
ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΒΟΥ. ΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
Ο ΚΑΛΒΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ Μ. ΑΥΓΕΡΗ
Ο ΚΑΛΒΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ. Σ. ΔΕΒΙΑΖΗ
ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΛΒΟΥ Κ. Θ. ΔΗΜΑΡΑ
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ Η ΛΥΡΙΚΗ ΤΟΛΜΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ. ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΟΝ ΑΝΕΚΔΟΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ Χ. ΖΩΗ
ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ Γ. Θ. ΖΩΡΑ
Κριτικές, Μελετήματα, Δοκίμια: Μ. ΑΥΓΕΡΗ, Ν.Π. ΑΝΔΡΙΩΤΗ, ΓΙΑΝ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ, ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ, Σ. ΔΕ ΒΙΑΖΗ, Κ.Θ. ΔΗΜΑΡΑ, ΟΔ. ΕΛΥΤΗ, Γ.Θ. ΖΩΡΑ, ΛΕΩΝ. ΖΩΗ