6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Παρουσίαση

Συμπληρώθηκαν εβδομήντα πέντε χρόνια από την 6η Απριλίου 1941, ημερομηνία που σηματοδοτεί τη γερμανική εισβολή και την επακόλουθη ξενική κατοχή με όλα τα τεράστια δεινά που αντιπροσωπεύει για την ιστορία μας.
Ουσιαστικά επρόκειτο για μια προσχεδιασμένη κίνηση ματ, με την οποία τερματιζόταν η ένδοξη περίοδος του ελληνοϊταλικού πολέμου στα βορειοηπειρωτικά βουνά, αυτό που τεκμηριωμένα ονομάζεται Έπος του '40.
Η γερμανική παρέμβαση ήταν αναμενόμενη, παρά τις ελπίδες που η ελληνική ηγεσία διατηρούσε ότι θα μπορούσε να αποτραπεί. Καθόλου δεν αιφνιδιάστηκε και οπωσδήποτε είχε πλήρη επίγνωση τι σήμαινε. Οι νέοι εισβολείς είχαν προνοήσει ώστε τεχνικά να κλείσουν αυτό το μέτωπο κατά το συντομότερο δυνατό. Πράγματι, αυτό που δεν μπόρεσαν οι Ιταλοί να κάνουν, δηλαδή να καταλάβουν την ανθιστάμενη Ελλάδα, εκείνοι το έπραξαν - όχι χωρίς δυσκολίες και πρωτίστως χωρίς τη σθεναρή ελληνική αντίσταση. Μέσα σε τρεις εβδομάδες κατέλαβαν την ηπειρωτική Ελλάδα και μέσα σε ένα μήνα αργότερα ολοκληρώθηκε και η κατάληψη της Κρήτης έπειτα από μια ηρωική αντίσταση. Η πολεμική βία επικράτησε. Η Ελλάδα πέρασε σε καθεστώς σκληρής κατοχής.
Υπέστη βαριές ανθρωπιστικές και οικονομικές καταστροφές.
Μάτωσε, πείνασε, δυστύχησε. Η γερμανική επίθεση της 6ης Απριλίου είχε πολλές επιπτώσεις, συχνά αυτοματοποιημένες.
Επιπτώσεις που επεκτάθηκαν στην εσωτερική πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση για πολλά χρόνια και όχι μόνο για τα κατοχικά χρόνια.
Τρία τέταρτα του αιώνα αργότερα, υπάρχει διάχυτη μια ατμόσφαιρα που για πολλούς θυμίζει ότι βιώνουμε μια δεύτερη γερμανική κατοχή. Προφανώς χωρίς στρατιωτική βία, χωρίς τα γερμανικά στρατεύματα να είναι πανταχού παρόντα και να συμπεριφέρονται με εκτελέσεις και κάθε είδους βαναυσότητα. Χωρίς πολεμικό κλίμα.
"Οι φίλοι μας οι Γερμανοί". Αυτό τουλάχιστον θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι - σήμερα. Ακριβώς το ίδιο όμως μας έλεγαν και τότε... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)