ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44 (ΠΕΜΠΤΟ ΤΕΥΧΟΣ)

Παρουσίαση

Ο πόλεμος των κατασκόπων είχε ενταθεί στα τελευταία χρόνια πριν από την έκρηξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Και από τις δύο πλευρές το πεδίο του αφανούς αυτού πολέμου είχε μεταφερθεί ανάμεσα σε άλλες χώρες και στην Ελλάδα. Η χώρα μας για όλο το διάστημα που προηγήθηκε της ιταλικής επίθεσης υπήρξε ουδέτερη, ενώ η γεωγραφική της θέση προσείλκυε πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στις παραμονές του πολέμου η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη με προσεκτικά βήματα να αντιμετωπίζει κάθε κατασκοπευτική δραστηριότητα ξένης δύναμης, χωρίς όμως να την αφήνει να αναπτύσσεται για χάρη της άμυνάς της, αλλά και χωρίς να την αφήνει να γίνεται γνωστή ώστε να μην προκαλεί αντιδράσεις από την άλλη πλευρά. Φυσικά η παραμονή της χώρας σε ουδετερότητα (για όσο διάστημα επιτεύχθηκε αυτό) διαφυλασσόταν με την προϋπόθεση ότι δεν ευνοούσε τη μία από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις. Η ελληνική κυβέρνηση είχε τοποθετήσει στη θέση του Κέντρου Αλλοδαπών, της αρμόδιας δηλ. υπηρεσίας για να ελέγχει και να παρακολουθεί όλους τους ξένους, τον αστυνόμο Σπύρο Παξινό. Θεωρείται γενικά ότι έκανε τόσο καλά τη δουλειά του, ώστε είχε γίνει στόχος και της Αγγλίας και της Γερμανίας. Όταν κατέρρευσε το Μέτωπο, ο Παξινός πρόλαβε να ακολουθήσει την κυβέρνηση στη Μέση Ανατολή και εκεί αντιμετώπισε σωρεία προβλημάτων από τις αγγλικές υπηρεσίες, ακόμη και με απειλές κατά της ζωής του. Το γεγονός εκείνο τον οδήγησε να "εξαφανισθεί" από κάθε δραστηριότητα τόσο απόλυτα, ώστε να γίνει πιστευτό ότι είχε βρει τον θάνατο στην Αίγυπτο κατά το τέλος του πολέμου. (...) (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Κατασκοπεία και αντικατασκοπία πριν από τον πόλεμο
Η σύνδεση προπαγάνδας, Πέμπτης Φάλαγγας και κατασκοπευτικών δικτύων
Η ανασύνταξη της ιταλικής κατασκοπείας κατά την Κατοχή
Οι κατάσκοποι των Γερμανών και οι υπηρεσίες πληροφοριών
Αποστολές Ελλήνων γερμανοφίλων πρακτόρων στη Μέση Ανατολή
Το δίκτυο των κουτσοβλαχικής παραγωγής πρακτόρων
Έλληνες κατάσκοποι των Γερμανών που έμειναν μετά την Απελευθέρωση
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι: Η κατάθεση Αντωνάδου
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II: Η έκθεση του Ζ. Παρτίδου
Σημειώσεις