ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44 (ΠΡΩΤΟ ΤΕΥΧΟΣ)

Παρουσίαση

Η απόσταση μεταξύ Βερολίνου και Αθηνών σε ευθεία οδική γραμμή είναι 2354 χιλιόμετρα. Αυτή την απόσταση ο φημισμένος και αήττητος μέχρι τότε γερμανικός στρατός, η Βέρμαχτ, χρειάστηκε 78 ημέρες για να την καλύψει, στέλνοντας στη μακρινή Ελλάδα ανυποψίαστους Γερμανούς στρατιώτες. Παρά το γεγονός ότι είχαν κατά καιρούς συνταχθεί άπειρα επιτελικά σχέδια και για τις πλέον πιθανές ή απίθανες περιπτώσεις, αυτή την εκστρατεία στην Ελλάδα κανείς επιτελικός εγκέφαλος δεν είχε σκεφθεί να την προσχεδιάσει. Η Γερμανία, άλλωστε, σε καμιά φάση του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ή πριν απ' αυτόν δεν είχε άμεσες εδαφικές διεκδικήσεις. Αλλά και η ίδια η εισβολή, περιλαμβανομένης της Μάχης της Κρήτης, δεν είναι μια επιτυχία για την οποία θα μπορούσε να καυχηθεί το Τρίτο Ράιχ. Αυτό ισχύει και για την περίοδο που η Ελλάδα βρισκόταν υπό κατοχή. Είναι κλασική πλέον η αντίληψη πολλών ιστορικών για το κόστος που υπέστη ο Χίτλερ με τη διεξαγωγή της εκστρατείας κατά της Ελλάδος και γενικότερα με τη στρατιωτική εμπλοκή του στα Βαλκάνια. Ακόμη και ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι έτσι στερήθηκε τον αναγκαίο πολύτιμο χρόνο των πέντε εβδομάδων προκειμένου να είχε ξεκινήσει νωρίτερα τον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Δικαιολογημένα, λοιπόν, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς τι αντιπροσώπευε το "ταξίδι" των Γερμανών στρατιωτών από το Βερολίνο μέχρι την Κρήτη, ύστερα από μια ξαφνική απόφαση που μακροπρόθεσμα υπήρξε τόσο Βαρύνουσα. Η πεποίθηση του Χίτλερ ήταν ότι μπορούσε πολιτικά και οικονομικά να ασκεί επιρροή στα Βαλκάνια και συνεπώς δεν ενδιαφερόταν να έχει στρατιωτική παρουσία. Αν δεν είχε όμως εκείνος εδαφικές διεκδικήσεις, είχαν οι σύμμαχοί του με προεξάρχουσα την Ιταλία, η οποία θεωρούσε ως ζωτικό χώρο της την Ελλάδα. Η "νέα τάξη πραγμάτων", περί της οποίας τόσος λόγος είχε γίνει, δεν είχε μόνον κοινωνικοπολιτική έννοια. Αφορούσε και την εδαφική ανασύνταξη της Ευρώπης μέσω εδαφικών προσθαφαιρέσεων. Και αν ακόμη δεν γινόταν η εισβολή και η Κατοχή, η Ελλάδα θα είχε εξαναγκασθεί σ' ένα μεταγενέστερο στάδιο να συμμετάσχει σ' αυτές τις "προσθαφαιρέσεις". Το αν θα ήταν λιγότερο ή περισσότερο επαχθείς, αυτό θα κρινόταν με πολιτικά κριτήρια. Η γεωστρατηγική της θέση προσείλκυε το ενδιαφέρον όλων σχεδόν των γειτόνων της, και όχι μόνο, που επεδίωξαν στη συγκεκριμένη εποχή να επωφεληθούν. (...) (Από το πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Προλογικό Σημείωμα
Από το κίνημα του '35 στην 4η Αυγούστου
Στρατιωτική προετοιμασία και εξωτερική πολιτική
Αγγλόφιλες και ιταλογερμανόφιλες τάσεις και επιρροές
Η πρώτη συνωμοσία των γερμανοφίλων κατά της 4ης Αυγούστου
Ο τορπιλισμός της "Έλλης" και το ιταλικό σχέδιο κατοχής
Αποστολή Ραγκαβή και Κύρου στη Γερμανία
Απόπειρα προσέγγισης της Κομιντέρν μέσω Ζαχαριάδη
Η ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο
Η πέμπτη φάλαγγα και η αντιμετώπισή της
Η γερμανική παρέμβαση
Η δεύτερη συνωμοσία γερμανοφίλων και η κατάρρευση
Τα τέσσερα πρωτόκολλα συνθηκολόγησης
Τα παρασκήνια για την εναλλαγή εξουσίας
Σημειώσεις