ΟΙ ΤΡΕΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ

Παρουσίαση

Ο Λαμπίς οδήγησε το βοντβίλ σε νέα μονοπάτια με το έργο του "Οι Τρεις ευτυχισμένοι". Το βοντβίλ είχε υπαινιχθεί τη μοιχεία και αρκετά τρίγωνα είχαν περιγραφεί με μεγάλη λεπτομέρεια, πάντοτε, όμως, τα παρατηρούσαμε απ' έξω. Με τους Τρεις ευτυχισμένους, εισερχόμαστε σε ένα τέτοιο "σπιτικό". Και πρόκειται για ένα ευτυχισμένο σπιτικό, διότι ο πιο ευτυχισμένος από τους τρεις δεν είναι ο εραστής, αλλά ο σύζυγος! Θέτοντας αυτή την παράδοξη ιδέα ως εφαλτήριο, ο Λαμπίς μας πείθει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, αφού ο εραστής και η σύζυγος είναι τόσο απασχολημένοι με το να φροντίζουν τον σύζυγο, να ανταπεξέρχονται σε κάθε του ανάγκη, ώστε μετά βίας έχουν χρόνο για να συναντιούνται! Και ο σύζυγος, αξιομακάριστα τυφλός, είναι τόσο ευτυχής με την κατάσταση, ώστε όταν προς το τέλος του έργου, ο εραστής, ο Ερνέστος, θέλει να παντρευτεί, ο σύζυγος, ο Μαρζαβέλ, ενίσταται!!! Όπως κάθε αστός, έτσι και ο Μαρζαβέλ είναι δημιούργημα της συνήθειας, καλομαθημένος από την προσοχή του Ερνέστου και απρόθυμος να τον αποχωριστεί. Ο Μαρζαβέλ χρησιμοποιεί αδιάντροπα τον Ερνέστο, ζητώντάς του να κάνει επικίνδυνες ή βαρετές δουλειές. "Τι επάγγελμα κι αυτό!" αναφωνεί ο εξοργισμένος εραστής. [...] (Από την έκδοση)