Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Παρουσίαση

Μεταξύ των ορθοδόξων θεολόγων της γενεάς μας, ο Βλαδίμηρος Λόσκι υπήρξεν εξ εκείνων οι οποίοι ηθέλησαν να παρουσιάσουν την Ορθοδοξίαν εις την Δύσιν ως αλήθειαν μόνιμον και καθολικήν και όχι απλώς ως μίαν ιστορικήν μορφήν του Ανατολικού Χριστιανισμού.
Η μαρτυρία αυτή υπήρξεν η κυρία μέριμνα της ζωής του. Τον ωδήγησε να εργασθή εις δύο εις το πνεύμα του αλληλοσυμπληρούμενα πεδία: την "βυζαντινήν" θεολογίαν, οργανικήν συνέχειαν της παραδόσεως των Ελλήνων Πατέρων, και τον Λατινικόν Μεσαίωνα, όπου, και δη εις τον Έκκαρτ, ανεζήτει τα τυχόν κοινά σημεία με την Ορθόδοξον Ανατολήν.
Το διπλούν αυτό ενδιαφέρον του το συνέχιζεν εις το καθαρώς επιστημονικόν πεδίον, εις την παράδοσιν δηλαδή του πανεπιστημιακού περιβάλλοντος της πρώην Αγίας Πετρουπόλεως, εις το οποίον ανήκε η οικογένεια Λόσκι, και το οποίον είχε προσφέρει βυζαντινολόγους και μεσαιωνολόγους μεγάλης αξίας. Φαίνεται όμως, ότι τον Λόσκι εις τον δρόμον τον οποίον ηκολούθησεν εις την εργασίαν του ως ερευνητού και θεολόγου ωδήγησεν η πνευματική θεώρησις του σχίσματος μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Την προσοχήν του προσείλκυσαν κυρίως τα σημεία εκείνα, τα οποία ενόμιζεν ότι είναι τα περισσότερον διαιρούντα τους Χριστιανούς, ήτοι η διδασκαλία περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, και η περί των ακτίστων ενεργειών του Θεού. Εις όλα τα συγγράμματά του διακρίνεται η διπλή του επιθυμία: Να διαφυλάξη την ακεραιότητα της Ορθοδοξίας, και να έλθη εις διάλογον με τον Χριστιανόν της Δύσεως. [...]
Η σειρά των διαλέξεών του περί της "θέας του Θεού", εις των οποίων την δημοσίευσιν προβαίνομεν σήμερον εις την σειράν "Ορθόδοξος βιβλιοθήκη", εδόθη εις την Πρακτικήν Σχολήν Ανωτέρων Σπουδών (πέμπτος κύκλος) εις την Σορβόννην το 1945-1946. Είναι φύσεως περισσότερον ιστορικής και πρέπει να θεωρηθή ως μία πατερική εισαγωγή εις αυτό το οποίον ονομάζομεν "παλαμισμός". [...]
Ως ιστορικός της σκέψεως και ως θεολόγος ο Λόσκι με το βιβλίο αυτό προσκαλεί εις διάλογον ο οποίος θα εισέλθη εις την ουσίαν των πραγμάτων και θα αναζητήση την αλήθειαν, η οποία ενώνει και ελευθερώνει, και η οποία δεν είναι ούτε βυζαντινή ούτε λατινική. Μοναδική πηγή της είναι το "Πνεύμα της αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται". (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Μεταξύ των Πρόλογος (Αιδ. Ιωάννου Μέγεντορφ)
Εισαγωγή (Μεταφραστού)
Α'. Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΚΑΙ Η ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
Β'. Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΚΗΝ ΣΚΕΨΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Γ'. Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Δ'. ΟΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΑΙ
Ε'. ΟΙ ΣΥΡΟΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΣΤ'. Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΝ
Ζ'. Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
Η'. Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΙ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ
Θ'. ΠΑΛΑΜΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΙΣ
Πίναξ Ονομάτων