ΑΝΝΑ ΕΙΠΑ!

Παρουσίαση

(...) Η Άννα είναι ευαίσθητη. Η Άννα έχει παγιδευτεί σε μια παντοτινή σκληρή εφηβεία. (...) Δεν θέλω να προδώσω το ταξίδι της. Δεν θέλω να το κρίνω ή να το ερμηνεύσω. Το μόνο που προσπάθησα ήταν η καταγραφή. Τα παρά πέρα ανήκουνε σε σας, στο αίσθημα και την ευαισθησία σας, στο κάτω κάτω η Άννα ζει. Η Άννα ζει. Το πού δεν ξέρω να σας πω με βεβαιότητα. Ίσως κάποια πόρτα παραδίπλα απ’ τη δική σας. Σε κάποιο διαμέρισμα της πολυκατοικίας που μένετε και σεις. Μπορεί και μεσ’ το σπίτι σας. Αφουγκραστείτε τη σιωπή της. Έστω απόψε. (...)
(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ)