ΟΔΥΣΣΕΑΣ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Μια μέρα από τη ζωή του Λέοπολντ Μπλουμ, ενός αδιάφορου μικροαστού, πραγματικού αντιήρωα, ενός «Αντιοδυσσέα». Επαναστατικό λογοτεχνικό στυλ, συνειρμικό γράψιμο, ονειρικό περιεχόμενο, σαφώς επηρεασμένο από την θεωρία της ψυχανάλυσης. Δυστυχώς ο Τ. Τζόυς αρνήθηκε την πρόταση του Κ. Γ. Γιούνγκ για ψυχανάλυση. Ο «Οδυσσέας» αποτέλεσε εξαιρετικά πρωτοποριακό έργο και άνοιξε νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Πιστεύω ότι κατά τη δεύτερη ανάγνωσή του φανερώνεται στον αναγνώστη το βαθύτερο νόημά του. Συμβουλεύω τον αναγνώστη να αποφύγει τα πολυάριθμα βιβλία-οδηγούς περί του «πώς να διαβάσει κανείς τον Οδυσσέα» κλπ και να αφήσει τον εαυτό του να ερμηνεύσει το έργο ελεύθερα.

Αναμφηριστα ενα μεγαλεπηβολο εργο υψηλης τεχνικης και εμπνευσης. Ειναι πεπλεγμενο, δαιδαλωδες και πολυσχιδες σε εξτρεμιστικα ορια συλληψης και ατερμονου συντονισμου σε ολο αυτο το χαος της συνειδησιακης ροης. Ή αλλιως ο εσωτερικος μονολογος, ως ρευμα της εποχης με Προυστ, Γουλφ κλπ., υφαινεται σε τετοιο βαθμο εδω ( οπως και στην μετεπειτα αγρυπνια) δινοντας ισως την καταλληλοτερη αποκρυσταλλωση της που θα μπορουσε να δωσει ενα συγγραφεας. Μοναδικη τεχνικη που μονο ο Τζους ξερει να εφαρμοζει τοσο αρμονικα και συγχρονως, χαοτικα.

Στον 'Οδυσσέα' του, ο Ιρλανδός συγγραφέας James Joyce εξιστορεί την περιήγηση του Λεοπόλδου Μπλουμ, στο Δουβλίνο, την 16η Ιουνίου 1904. Μεταξύ αφήγησης & 'αποκάλυψης', ο Joyce εξιστορεί με πυκνότητα τα 'πάθη' μίας ημέρας, εκεί όπου ο Λεοπόλδος Μπλουμ λειτουργεί υπό τα πλαίσια ανίχνευσης των όρων της καθημερινής ηθικής, συνυφαίνοντας εντυπώσεις & πρακτικές σε ένα αξεδιάλυτο πλέγμα αντιφάσεων που τον τοποθετεί στο βάθρο της 'ανωνυμίας' του πρώιμου 20ου αιώνα.. Δεν είναι μόνο ο Μπλουμ-'Οδυσσέας', καθίσταται το βάρος του 'μη-ονόματος', της άρσης του ενώπιον του συμβάντος: σιωπηλός αλλά και 'φλογερός' κήρυκας, αξιώνει και αναζητεί τον έρωτα, Ιρλανδός-Δουβλινέζος δίχως το 'προκάλυμμα' της εθνικής ταυτότητας, ένας Εβραίος που διαπραγματεύεται τα όρια της Εβραϊκότητας του.. Η ημέρα του, φέρει τις σημάνσεις της τομής, της εγκάρσιας τομής επί του 'χωρικού', επί του χρόνου της γραμμικής κατάληξης, την ίδια στιγμή που ο ίδιος διαβαίνει στα 'απαστράπτοντα ερείπια' του Δουβλίνου και της μνήμης του, 'πορευόμενος' 'εν τόπω' λέξεων-λεκτικών 'παιγνίων': κάθε λέξη δύναται να επι-φέρει το βάρος της 'αναβολής' της, αλλά και της ενόρμησης-'εφόδου' που αναζητά: την πόλη πίσω από κάθε ιστορία, την σεξουαλικότητα (αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και στο τελευταίο κεφάλαιο του ερωτικού 'σπασμού' της συζύγου-Πηνελόπης), πίσω από κάθε 'τιμωρία', την καθημερινότητα ως 'αντεστραμμένη ετεροτοπία', τον Μπλουμ πίσω από την προθυμία, την Τζοϋσική προθυμία.. Με μία γλώσσα-αφήγηση που ανατρέπει τις νόρμες του λογοτεχνικά διανοητού, ο James Joyce συγκροτεί 'κρατήρες' συνείδησης, εκεί όπου 'μεταλαμβάνουν' των 'αχράντων μυστηρίων' ο/οι Μπλουμ των ιδεών και της νεωτερικότητας του 20ου αιώνα.. Η ιστορία-ιστορικότητα εκκινεί την στιγμή που ο Μπλουμ εγκαλεί και εγκαλείται, 'μετανοεί' και 'αρπάζει'..

Διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο. Μου πήρε περίπου έναμιση μήνα να το τελειώσω - διαβάζοντας όπου χρειαζόταν δύο φορές το κάθε κεφάλαιο - Ορισμένα κεφάλαια με ενθουσίασαν ! βλ. Το "κατέβασμα στον Άδη" ενώ άλλα με κούρασαν αφάνταστα (υπάρχει κεφάλαιο στο τέλος στο οποίο δεν υπάρχουν σημεία στίξης).Όπως και νάχει δύσκολο και απαιτητικό βιβλίο, το οποίο απαιτεί μελέτη κι όχι διάβασμα. Όποιος θέλει να διαβάσει ένα βιβλίο ξαπλωμένος στον καναπέ του απολαμβάνοντας καλή λογοτεχνία σίγουρα αυτό ΔΕΝ ειναι το βιβλίο του!..

Οπως έχει γραφτεί σε πολλές κριτικές το βιβλίο είναι αριστούργημα.Όμως όπως έχει γραφτεί και σε τόσες άλλες το βιβλίο έχει φανατικούς εχθρούς και φανατικούς φίλους ποτέ δεν είμαι εχθρός του βιβλίου όμως ανήκω στην πρώτη κατηγορία οχι σαν εχθρός αλλά μαλλον σαν αντιπαθούντας, αυτο το βιβλίο δεν είναι για τον καθένα και αυτό νομίζω είναι γεγονός. Το βιβλίο μου φέρνει σαν μια σειρά εξαίρετων ασυναρτησιών και αερολογιών σε έναν ογκοδέστατο τόμο δέν είναι και πολύ σωστό αυτο που γράφω αλλά πιστέψτε με προς τα εκεί φέρνει εαν δέ δεν έχεις κλασσικές γνώσεις και δεν είσαι ευρυμαθής δεν πρόκειται να καταλάβεις τίποτα απολύτως. Το άρχισα και το σταμάτησα άπειρες φορές. Στον υποψήφιο αναγνώστη ο οποίος θα πάει να το αγοράσει λόγο και μόνο των διθυραμβικών κριτικών όπως ειναι ο γραφών θα συμβούλευα το εξής: ανοίξτε το βιβλίο στην τύχη και διαβάστε 2 σελίδες αν σας αρέσει αυτο που διαβάζετε αγοράστε το αν όμως οχι αφήστε το στο ράφι για κάποιον που θα το εκτιμήσει καλύτερα, δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Μπορώ να γράψω πολλά ακόμα αλλά δεν.... Βαθύ βιβλίο αλλά όχι δεν είμαι ήρωας και δεν έχω καμία διάθεση να περάσω την προσωπική μου οδύσσεια για να γίνω ένας διαβάζοντας αυτο το βιβλίο.