ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Παρουσίαση

Ο ανθρώπινος κόσμος τον οποίο διεθνώς διαμορφώνουμε σήμερα με τις επιταχυνόμενες περιπλοκές, τις δυναμικότατες τεχνολογίες και τ' αδιέξοδα, μόνον ως ολότητα κι εποπτεία συγκεκριμένων μπορεί να έχει διέξοδο με δράση ή αποχή σωστή.
Χωρίς την υπέρβαση επιπέδου, είναι ακατόρθωτες οι λύσεις προβλημάτων στο επίπεδο που τίθενται, αφού το συνολικό είναι ισχυρότερο.
Εντούτοις, ο προσωπικός και ομαδικός εγωκεντρισμός, συνταυτίζεται με το χωρισμό, τον κατακερματισμό, την απομόνωση, το κλειστό σύστημα και προς την εξ αυτού ασφυξία ως αργόρυθμη και γοργόρυθμη αυτοκτονία.
Αυτό το βασικό λάθος, είναι και λάθος της επιστήμης σήμερα, που κατάληξε στην ατομική βόμβα.
Όταν τα κατεστημένα καταρρέουν από χοντρικά λάθη και βαρβαρισμούς, τ' αντικατεστημένα που τα διαδέχονται φροντίζουν να γίνονται κατεστημένα δολιότερα, όπως συνέβει ανά τους αιώνες και όπως συμβαίνει σήμερα. Η ενιαία εκλογικευμένη παράνοια και αυταρχικότητα, "ομολογεί", "μετανοεί", "αναμορφώνει", κάνει "αυτοκριτική", προσφέρει "ευζωισμούς", παρασταίνει και αυτογνωσία, για να δολιοφθείρει και για να δολοφονεί με ανανεωμένη τη μωροπιστία των λαών.
Για τη σωστή περιγραφή και κατανόηση του κόσμου και του ανθρώπου, χρειάζεται, όχι ένταξη, αλλά νους και αισθαντικότητα λεύτερη και δίκαιη ώστε η παρατήρηση να είναι καθαρή και η συμμετοχή έντιμη. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)