ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΝΑΧΕΣ

Παρουσίαση

(. . .) Ο γυναικείος μοναχισμός έχει μεγάλη ανάγκη πατερικής σκέψεως και παραδοσιακής μοναχικής συνειδητοποιήσεως. Ιδιαίτερα χρειάζεται να τοποθετηθούν τα υπεύθυνα πρόσωπα στη θέση που οι πατέρες καθόρισαν. Συγκεκριμένα η Γερόντισσα δεν αποτελεί στις ημέρες μας για κάθε μοναχή τον «μετά Θεόν Θεόν» της. Δεν αποτελεί τον Μωυσή, που θα την οδηγήσει από την Αίγυπτο των παθών στη γη της επαγγελίας, δηλαδή στην απάθεια. Δεν αποτελεί ακόμη το πρόσωπο στο οποίο θ’ ανοίγει τελείως τον νου και την καρδιά της, στο οποίο θ’ αναφέρει με ακρίβεια όλους τους λογισμούς, τα λόγια, τις πράξεις, και στο οποίο θα έχει τελείως εμπιστευθεί την σωτηρία της. Σε όποιο μοναστήρι κατορθώθηκε να εφαρμοσθεί η πατερική αυτή γραμμή σχετικά με τη θέση της Γερόντισσας, το επίπεδο της πνευματικής ζωής είναι ανεβασμένο. Είναι πολύ φυσικό αυτό, διότι εκεί οι αδελφές έχουν πάρει τον σωστό δρόμο της μοναχικής αγωγής, οπότε εμφανίζονται και οι ανάλογοι καρποί. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)