ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΙ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

(...) Στο πλαίσιο του ιστορικού προβληματισμού της εποχής του, ο Παρμενίδης πρώτος αμφισβήτησε σοβαρά την αξιοπιστία των αισθήσεων και αναζήτησε την ουσία πέρα από τα συνεχώς μεταβαλλόμενα φαινόμενα, την οποία επιχείρησε να προσδιορίσει, επικαλούμενος ορισμένες λογικές αναγκαιότητες. Για τους παλαιότερους δάσκαλους της Ιωνίας αρκούσε η περιγραφή του κόσμου, όπως αυτή φαίνεται ή όπως αυτός γενικότερα προσφέρεται στην ανθρώπινη εμπειρία. (...) Κρινόμενος από την προοπτική του ιστορικού προβληματισμού της εποχής του, ο Παρμενίδης φαίνεται θεματολογικά πρωτοποριακός, αλλά μορφολογικά οπισθοδρομικός. Από τη μια επανατοποθετεί το πρόβλημα της ουσίας σε νέα βάση, ξεπερνά την αφοριστική και δογματική περιγραφή της πρώιμης ιωνικής Φυσικής, προάγει την κριτική και διαλεκτική σκέψη του Ηρακλείτου και θεμελιώνει τη Γνωσιολογία, τη Λογική και τη Μεταφυσική. (...) Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε χωρίς δισταγμό ότι από όλους τους Προσωκρατικούς μόνο ο Παρμενίδης προσφέρει την αμιγέστερη Φυσική φιλοσοφία, τουλάχιστο σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια. (...)
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)